Εδώ και δεκαετίες το φοιτητικό κίνημα αντιδρά και απαγορεύει την είσοδο στο Πολυτεχνείο αντιπροσωπειών της ΝΔ, τις ημέρες μνήμης της εξέγερσης του 1973. Η συγκεκριμένη πρακτική επεκτάθηκε και για τις ομάδες του ΠΑΣΟΚ, ειδικά στα χρόνια των μνημονίων, όταν οι αντιπροσωπείες του κόμματος είχαν λιγότερους συμμετέχοντες ακόμη και από τις δυνάμεις των ΜΑΤ που τις περιφρουρούσαν.
Η συγκεκριμένη πρακτική ήταν σιωπηρά ή ρητά αποδεκτή από τον κόσμο της αριστεράς όλα αυτά τα χρόνια.
Όπως μαθαίνουμε, όμως, τώρα που ήρθε η σειρά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις φοιτητών ο Νίκος Μανιός δήλωσε ότι «αυτό είναι το πρόσωπο του φασισμού, είναι οι αυριανοί φασίστες».
Πιστεύουν πραγματικά τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι προσφέρουν μια πιο αριστερή και προοδευτική διακυβέρνηση σε σχέση, παραδείγματος χάριν, με την κυβέρνηση Καραμανλή; Ή μήπως είναι πιο φιλοαμερικανικά και φιλονατοϊκά (για να μην συζητήσουμε για πόσο αντιλαϊκά είναι στην οικονομική του πολιτική); Μήπως δηλαδή υπηρετούν πιο πιστά από κάθε δεξιά κυβέρνηση τους ανθρώπους που ευθύνονται για το πραξικόπημα – και χιλιάδες άλλα εγκλήματα που ακολούθησαν;
Προφανώς υπάρχει μια τεράστια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στα στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ: Τα πρώτα προέρχονται από ένα χώρο ο οποίος, αν δεν στήριξε, τουλάχιστον ανέχτηκε τη δικτατορία, ενώ τα δεύτερα συχνά συμμετείχαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και πλήρωσαν τις συνέπειες.
Μια τέτοια παραδοχή όμως θα σήμαινε ότι κάθε γενναία εξεγερτική ή επαναστατική πράξη του παρελθόντος μπορεί να αποτελεί αιώνιο συγχωροχάρτι για το υπόλοιπο της ζωής του ανθρώπου. Και αυτό θα ήταν τραγικό.
Οι άνθρωποι που επιχείρησαν να μπουν σήμερα στο Πολυτεχνείο δεν είναι οι ίδιοι που στήριξαν την εξέγερση, γιατί πολύ απλά δεν ζούμε σε ένα ψυχρό βιβλίο ιστορίας που δεν ανανεώνεται αλλά σε ένα ζωντανό κόσμο που μεταβάλλεται.
Αξίζει να διαβάσει κανείς το παρακάτω μικρό σχόλιο του Γιώργου Αλεξάτου για το «βιογραφικό» όσων θέλησαν να τιμήσουν τα θύματα του Πολυτεχνείου και αποδοκιμάστηκαν από φοιτητές.
“…, οι Πάνος Σκουρλέτης και Νίκος Τόσκας (υπεύθυνοι και υπόδικοι για το μαζικό έγκλημα στο Μάτι και για την επιβολή αστυνομικής κατοχής στη Λευκίμμη), ο υπεύθυνος για το ξεπούλημα του λιμανιού Πειραιά Θοδωρής Δρίτσας, ο Παναγιώτης Ρήγας που ειρωνευόταν χυδαία τους αγωνιστές της Μακρονήσου, προκαλώντας τα γέλια στους συνοδούς του, ο υπάλληλος του Λάτση Κώστας Γαβρόγλου και ο αλαζονικός υμνητής των μνημονίων το καλοκαίρι του 2015 Νίκος Φίλης, εμφανίστηκαν το πρωί στην πύλη της οδού Πατησίων, επιχειρώντας να αμαυρώσουν την ιστορική επέτειο της εξέγερσης με την κατάθεση στεφάνου”.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να μετατρέψει το Πολυτεχνείο σε μουσείο, ευχαρίστως να δώσουμε ένα εισιτήριο διαρκείας στα στελέχη του να μπαινοβγαίνουν δωρεάν (όπως οι ένστολοι στα μέσα μεταφοράς). Θα τα παρακολουθούμε με σεβασμό να παρελαύνουν στην ετήσια πομπή τους, όπως οι απόμαχοι του ελληνοϊταλικού πολέμου στις στρατιωτικές παρελάσεις.
Επίσης αν η πορεία του Πολυτεχνείου σταματήσει να καταλήγει στην Αμερικανική πρεσβεία για να καταγγείλει το ρόλο της Ουάσινγκτον στο πραξικόπημα, μπορούν και αυτοί να ξανακατέβουν στους δρόμους. Μπορούν μάλιστα να καταλήγουν στην ισραηλινή πρεσβεία και να δοξάζουν το στρατηγικό τους σύμμαχο (ειδικά όσοι παλαιότερα κατέβαιναν σαν ακτιβιστές στη Γάζα και στη συνέχεια επισκέπτονταν το Ισραήλ σαν υπουργοί για μπίζνες).
Για όσο διάστημα όμως το Πολυτεχνείο είναι ένα ζωντανό σύμβολο αγώνα, ο λόγος ανήκει στους φοιτητές.
*Πηγή: info-war.gr
