Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο «αρχάγγελος της Κρήτης», ο Νίκος Ξυλούρης.
Ο σπουδαίος λυράρης και τραγουδιστής, που με τη μοναδική φωνή του χάρισε σπουδαίες στιγμές στο ελληνικό τραγούδι, πέθανε σε ηλικία 44 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο.
Γεννήθηκε το 1936 στο χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου Κρήτης, από οικογένεια με μεγάλη μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες.
Όταν ήταν πέντε ετών, οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του και ο ίδιος με τους δικούς του μεταφέρθηκε σε χωριό κοντά στον Μυλοπόταμο.
Σε μια αποκριάτικη γιορτή βλέπει την Ουρανία Μελαμπιανάκη, γόνο αριστοκρατικής οικογενείας, και την ερωτεύεται. Για ένα χρόνο της κάνει καντάδα κάθε βράδυ κάτω από το παράθυρό της, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν μιλήσει ποτέ. Η ταξική τους διαφορά θα τους αναγκάσει να κλεφτούν και να παντρευτούν κρυφά, στις 21 Μαΐου του 1958.
Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Μια μαυροφόρα που περνά» ,παίρνοντας ως αμοιβή 150 δραχμές. Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών.
Το 1960 γεννήθηκε ο γιος του Γιώργος και το 1966 η κόρη του Ρηνιώ. Την χρονιά της γέννησης τη κόρης του κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν-Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Την επόμενη χρονιά άνοιξε στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο “Ερωτόκριτος” και πλέον δεν ανησυχεί για την επιβίωση του.
Η φωνή του και το ήθος του σημάδεψαν την εποχή της χούντας, αλλά και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Κατά τη διάρκεια της πορείας του στο τραγούδι, ερμήνευσε Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Χάλαρη, Λεοντή, Ανδριόπουλο, Γκάτσο, Σεφέρη, Σολωμό, Κινδύνη, Ρίτσο, Φέρρη και άλλους.
Ο λυράρης προσβλήθηκε από όγκο στους πνεύμονες με μετάσταση στον εγκέφαλο. Δυστυχώς, μετά από πολλές εγχειρήσεις άφησε την τελευταία του πνοή στον Αντικαρκινικό Πειραιώς.