Η TAI μίλησε για πρώτη φορά για την ιδέα της μετατροπής του drone σε πύραυλο κρουζ ή drone καμικάζι πέρυσι, όταν η Τουρκία δοκίμασε την ανάπτυξή της Human-in-the-Loop (HITL).
Τα drones προσφέρουν μια «οικονομική» διεξαγωγή πολέμου, χωρίς κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Χρησιμοποιώντας κατά κύριο λόγο drones, τόσο στο εσωτερικό για την αντιμετώπιση των Κούρδων στη Νοτιοανατολική Τουρκία όσο και στα μέτωπα της Συρίας και της Λιβύης, η Άγκυρα προώθησε τις επιδιώξεις της διά της σκληρής πολεμικής ισχύος.
Παράλληλα, προμηθεύοντας με drones τρίτες χώρες, όπως το Αζερμπαϊτζάν, έχει δημιουργήσει μια πελατεία για την αμυντική της βιομηχανία, ενισχύοντας την καταπονημένη οικονομία της και κερδίζοντας σε πρεστίζ.
Σύμφωνα με το bulgarianmilitary, η τουρκική εταιρεία για το σχεδιασμό και την παραγωγή στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Tusas, εργάζεται σε ένα έργο υπερηχητικού αεροσκάφους. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή της εταιρείας Yomer Yildiz, αυτό θα είναι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος (UAV), το οποίο, ανάλογα με την αποστολή, μπορεί να μετατραπεί σε υπερηχητικό drone καμικάζι ή υπερηχητικό αεροσκάφος δολώματος (ψεύτικος στόχος ραντάρ).
«Αυξήσαμε την ταχύτητα (του UAV) του Σίμσεκ στους 450 κόμβους. Ετοιμάζουμε και μια υπερηχητική εκδοχή του. Με αυτό, στοχεύουμε τόσο να υπερβούμε τις υπερηχητικές ταχύτητες όσο και να φτιάξουμε ένα αεροσκάφος στόχου υψηλής ταχύτητας, που θα πετά με ταχύτητα 0,8-0,9 Mach», λέει ο Yildiz.
Ο Yildiz ισχυρίζεται, ότι αφού αυξήσει την ταχύτητα του drone σε υπερηχητικό, ο χειριστής του μπορεί να αποφασίσει πώς θα το χρησιμοποιήσει. Εάν το Σίμσεκ είναι φορτωμένο με εκρηκτικά, το drone γίνεται καμικάζι ικανό να καταστρέψει έναν στόχο μόλις στοχευτεί. Από την άλλη, με αυτή την ταχύτητα, το Σίμσεκ μπορεί να μοιάζει με μαχητικό ή ψεύτικο αεροπλάνο στο ραντάρ.
Σύμφωνα με τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή της εταιρείας, ο χειριστής UAV δεν πρέπει να περιμένει να χτυπήσει πολύ μεγάλους στόχους. «Ωστόσο, η πιθανότητα το Σίμσεκ να εκτελέσει κρίσιμα καθήκοντα σε κρίσιμες στιγμές είναι τεράστια», είπε ο Γιλντίζ.
Οι προαναφερθείσες εξελίξεις, αναδεικνύουν δύο ερωτήματα μείζονος σημασίας για την Αθήνα. Πρώτον, με ποιον τρόπο θα εξισορροπήσει το τουρκικό πλεονέκτημα στα drones; Δεύτερον, πώς θα ανασχέσει, αν χρειαστεί, τυχόν επιχείρηση με drones σε βάρος της;
Το θέμα πραγματεύεται και πρόσφατο κείμενο πολιτικής του ΕΛΙΑΜΕΠ με τίτλο «Drones της Τουρκίας – Προκλήσεις για την Ελλάδα» το οποίο υπογράφει ο Αντώνης Καμάρας.
Αναπόφευκτα, ο επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ αναφέρεται στην Τουρκία, την οποία χαρακτηρίζει «καινοτόμα σε διεθνές επίπεδο στην ενσωμάτωση των drones στις επιχειρήσεις των Ενόπλων Δυνάμεών της». Τα drones, εκτιμά, «έγιναν αναπόσπαστο στοιχείο και της αποτρεπτικής ισχύος και της επιθετικής ισχύος ενός στρατεύματος», εκτιμώντας ότι η Ελλάδα, πρέπει πολύ γρήγορα να ισοσκελίσει το ισοζύγιο με την Τουρκία.
Ως εκ τούτου, προκρίνει την ανάπτυξη συστημάτων αντι-drones. «Το ζήτημα των drones αφορά τον στρατιώτη, το υλικό και την πληροφορική. Χρειάζεται αναβαθμισμένη εκπαίδευση στη χρήση και στην προστασία από τα drones. Αυτό αφορά όχι μόνο την εκπαίδευση αξιωματικών και υπαξιωματικών, αλλά και των εφέδρων. Δηλαδή, τι αντίμετρα θα έχει ο στρατός ξηράς αλλά και το ναυτικό μας κατά των drones, όπως τα χρησιμοποιεί η Τουρκία. Αφού καθυστερήσαμε στην ανάπτυξη των drones, πρέπει να πρωτοστατήσουμε στην ανάπτυξη των αντιμέτρων για τα drones» υποστηρίζει.
Έως τώρα, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν γαλλικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου «Sperwer»αλλά και τα «Πήγασος». Οι δυνατότητες των συγκεκριμένων, αν και σημαντικές (παρέχουν εικόνα του θεάτρου των επιχειρήσεων μέρα και νύχτα), θεωρούνται παρωχημένες.
Εξάλλου, υπάρχουν στην αεροπορική βάση της Σκύρου τα πρώτα ισραηλινά dronesτύπου Heron, τα οποία απέκτησε η Ελλάδα από το Ισραήλ με την μορφή leasing για τρία χρόνια.
Πηγές από τις Ένοπλες Δυνάμεις , υπογραμμίζουν ότι η ανάπτυξη και η χρήση προηγμένων drones θα είναι καταλυτική για το αξιόμαχο των ελληνικών όπλων. Και αυτό γιατί, όπως επισημαίνουν, τα drones θα συμβάλουν σε σειρά δραστηριοτήτων, όπως στον επιχειρησιακό τομέα, αλλά και στη συλλογή πληροφοριών, ενώ θα λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστής ισχύος της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας.
Ένα παράδειγμα, αποτελεί η κίνηση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όταν πέρυσι αντελήφθησαν υπερπτήσεις τουρκικών drones πάνω από τον -υπό κατασκευή- φράχτη του Έβρου, όσο και στον ουρανό εντός του εναέριου χώρου της Ελλάδας.
Άμεσα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των συνόρων ραντάρ με αντί drone τεχνολογία, κατάλληλα και για την «τύφλωση» των «ιπταμένων ματιών» του τουρκικού κράτους, ενώ παράλληλα ενισχύθηκε με επιπλέον κάμερες σύγχρονης τεχνολογίας, ο -υπό κατασκευή- φράχτης στο Έβρο.
Όσον αφορά στις κάμερες, είναι σύγχρονης τεχνολογίας και βεβαίως θερμικές, ενώ έχουν την δυνατότητα να «βλέπουν» σε μια απόσταση ακόμα και 100 χλμ και να εντοπίζουν σημεία κινήσεις και δραστηριότητας.
Την αντί drone τεχνολογία χειρίζονται ειδικά εκπαιδευμένα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ τις κάμερες τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ που βρίσκονται στον Έβρο και συντονίζουν τις ενέργειες για την αποφυγή εισόδου μεταναστών από την Τουρκία, στο εσωτερικό της χώρας.
Ραγδαίες εξελίξεις αναμένονται το επόμενο διάστημα στην τουρκική απειλή των μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων.
Μετά την ευρεία χρήση τουρκικών UAV και την νέα επιθετική στάση των Τούρκων σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο, η ελληνική πλευρά σε ειδική συνεδρίαση αποφάσισε να αντιδράσει η χώρα μας, για να μην βρεθούν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις προ τετελεσμένων γεγονότων.
Σε εύλογο μελλοντικό χρονικό διάστημα η χώρα μας, θα είναι ικανή να στήνει “ ξόβεργες” στο Αιγαίο για να πιάνει “ τουρκικούς μπούφους” δηλαδή τουρκικά drone -UAV , αφού το πρώτο ελληνικό ραντάρ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, εντοπίζει από μικρά drone ως εξοπλισμένα UAV με εμβέλεια 20 χλμ. θα τεθεί σε ισχύ.
Σε εξέλιξη βρίσκονται συζητήσεις μεταξύ της Ελλάδας και του Ισραήλ, για την προμήθεια συστημάτων αντιμετώπισης και κατάρριψης drones και UAV.
Αυτές αφορούν κύρια σε δύο συστήματα: Τα Skylock και Skylord. Πρόκειται για συστήματα, που έχουν ως στόχο την ηλεκτρονική εξουδετέρωση των εχθρικών drones και όχι την κατάρριψή τους.
Πηγή: Πενταπόσταγμα – Ιωάννης Χάρχαρης