Ο Ε.Μ. Φόρστερ (1879-1972) είναι από τους μεγαλύτερους Άγγλους συγγραφείς με σπουδαία μυθιστορήματα, όπως το «Ταξίδι στην Ινδία», το «Δωμάτιο με θέα», το «Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ» , που γυρίστηκαν και πολύ ωραίες ταινίες. Το «Μωρίς» (Εκδόσεις Καστανιώτη) γράφηκε το 1913, έγιναν κάποιες διορθώσεις του το 1960, αλλά το βιβλίο εκδόθηκε τελικά μετά τον θάνατό του. Ο λόγος ήταν η αναφορά του στην ομοφυλοφιλία και η θεώρησή του ότι η Αγγλία, ακόμη και του 1960 ,δεν ήταν έτοιμη να δεχθεί το γεγονός, αφού οι διώξεις συνεχίζονταν.
Το έργο αναφέρεται στον πλατωνικό έρωτα του Μωρίς για έναν συμφοιτητή του στο Κέμπριτζ, λίγο μεγαλύτερό του, που μέσω αυτού αναπαριστά έναν γνώριμό του ποιητή και σοσιαλιστή. Ο Κλάιβ όμως, παρά την μεταξύ τους πνευματική και συναισθηματική συνάφεια, μετά το τέλος των σπουδών του, αναγνωρίζει ότι αγαπά τις γυναίκες, παντρεύεται, γίνεται δικηγόρος, έχει βλέψεις για το Κοινοβούλιο, όπως ο πατέρας του και γενικά συντηρητικοποιείται. Ο ήρωας μένοντας μόνος προσπαθεί να βρει πνευματικές διεξόδους, ψάχνει να λύσει το … πρόβλημά του με ιατρικές μεθόδους, μέχρι που ανέλπιστα ένας νέος έρωτας, που δεν γνωρίζει ταξικές διαφορές και αφήνει πίσω του προκαταλήψεις, κοινωνική προβολή και επαγγελματική ανέλιξη, θα τον σώσει από την απελπισία.
Εκτός από το θέμα του βιβλίου, ρηξικέλευθο για την εποχή του, στον Φόρστερ μας εντυπωσιάζει η σκέψη του, ο προβληματισμός του για κοινωνικά θέματα, όπως η οικογένεια, η εκπαίδευση, οι προκαταλήψεις, η ταξική ανισότητα, η στάση των ευγενών απέναντι στο υπηρετικό προσωπικό, η γυναικεία ισότητα, αλλά και η οπισθοδρόμηση των γυναικών με τις οποίες δεν μπορεί να ταυτιστεί πνευματικά. Και όλα αυτά με ένα χιούμορ καυστικό και διαπεραστικό, που νομίζω ότι αδικεί λίγο η μετάφραση.
Τέλος διάχυτη είναι η αρχαιολατρία του και οι αναφορές στην χώρα μας, που επισκέφθηκε μετά τις σπουδές του. Είναι γνωστή άλλωστε και η γνωριμία του με τον Σεφέρη και με τον Καβάφη που φρόντισε να διαδοθεί το ποιητικό του έργο στο αγγλικό κοινό.