Αυτή τη στιγμή, όλοι οι διάδρομοι του Μαξίμου… οδηγούν στον Μακρόν και την ΔΕΘ. Οι προετοιμασίες, συσκέψεις και προγραμματισμός του κυβερνητικού επιτελείου, είναι στοχοπροσηλωμένος στην επιτυχία της επίσκεψης του γάλλου προέδρου από όπου προσδοκώνται πολλαπλά πολιτικά και οικονομικά οφέλη.
Ο Σεπτέμβρης έχει άλλωστε ατζέντα πυκνή για την Κυβέρνηση (και όχι απαραιτήτως δύσκολη): Ο Αλέξης Τσίπρας θα ανέβει στην ΔΕΘ με σχεδόν άδειο καλάθι παροχών μεν, αλλά έχοντας τη “φόρα” που θα του δώσει ο γάλλος πρόεδρος μαζί με το κλιμάκιο των επιχειρηματιών που θα τον συνοδεύουν.
Παραλλήλως, στις 14 Σεπτεμβρίου καταφθάνει ο ιταλός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι, με αφορμή το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Ιταλίας, το οποίο πραγματοποιείται στην Κέρκυρα.
Αμφότερες οι ελεύσεις, αναμένεται να αξιοποιηθούν επικοινωνιακά στο έπακρο από τη μαξιμινή ομάδα καθώς (ευλόγως) εξυπηρετούν στο πρωθυπουργικό αφήγημα της νέας πολιτικής σεζόν: Η Ελλάδα δεν θα απασχολεί πια αρνητικά τα διεθνή πρωτοσέλιδα- Βγαίνει από την κρίση και βαίνει προς την απεξάρτηση από μνημόνια και Επιτροπεία.
Επίσης, εντός Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί στην Κρήτη, το Περιφερειακό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όπου και εκεί, ο κ. Τσίπρας θα αναζητήσει πεδίο θετικού αφηγήματος λαμπρό.
Και κάπου εδώ, με την ολοκλήρωση του πρώτου μήνα του Φθινοπώρου, αρχίζουν να τελειώνουν τα κυβερνητικά θαύματα.
Μπουρλότο (;) από ΔΝΤ
Το εναρκτήριο λάκτισμα (ήτοι των Θεσμών) για την έναρξη της διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της γ’ αξιολόγησης, αναμένεται να δοθεί στις αρχές του Οκτωβρίου (και πάντως όχι πριν από την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου). Και από τα “μηνύματα” που αρχίζουν να φτάνουν έξωθεν ένεκα της κινητικότητας που αναπτύσσουν οι μεγάλοι παίκτες της σκακιέρας, φαίνεται πως ο ήχος θα είναι εκκωφαντικός, τουλάχιστον από την Ουάσινγκτον.
Το ΔΝΤ φέρεται να ετοιμάζεται και πάλι να προκαλέσει “ανακατωσούρα” σε ένα υποτιθέμενο (βάσει της απόφασης του Eurogroup της 15ης Ιουνίου) “στρωμένο” πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον για την κυβέρνηση, αμφισβητώντας την δυνατότητα να επιτύχει η χώρα πλεόνασμα ύψους 3,5% το 2018.
Η “καχυποψία” αυτή του Ταμείου εάν επιβεβαιωθεί και εν τοις πράγμασι, θα δημιουργήσει -πέραν της καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης- και νέα αναμπουμπούλα με την ευρωπαϊκή πλευρά των Θεσμών, με την Ελλάδα να αποτελεί παγίως τον αδύναμο κρίκο (Η εμπειρία άλλωστε από τα παρατράγουδα για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης είναι νωπή και το ύψος των μέτρων που ψηφίστηκαν εξακολουθεί να προκαλεί ίλιγγο ακόμη και στους ευπροσάρμοστους κυβερνητικούς βουλευτές).
Τι δηλοί πρακτικά τούτο; Πως αν το Ταμείο επιμείνει στην παραδοσιακή του δυσπιστία ως προς τη δυνατότητα επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, θα ανοίξει νέο κύκλο απαιτήσεων για λήψη μέτρων, με πιο πιθανό το αίτημα για μείωση του αφορολόγητου όχι από το 2019- ως έχει συμφωνηθεί- αλλά από το… λυκαυγές του 2018.
Πόσο αντέχει ο ΣΥΡΙΖΑ
Τις πληροφορίες αυτές (τις οποίες παρουσίασε αναλυτικά την Παρασκευή το Capital.gr), προφανώς και δεν τις αγνοεί η Κυβέρνηση, της οποίας στελέχη, ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού, προειδοποιούσαν σε κατ ιδίαν συνομιλίες τους πως ούτε αυτή η αξιολόγηση πρόκειται να ολοκληρωθεί βάσει χρονοδιαγράμματος (υπενθυμίζεται ότι υποτίθεται πως θα είναι… fast track και θα πρέπει να λήξει εντός ενός μηνός), καθώς και πάλι θα αρχίσουν οι “εσωτερικοί ανταγωνισμοί” και η “ασυνεννοησία” μεταξύ των Θεσμών.
Στο κόμμα, τηρούν προς ώρας στάση… αιδήμονος σιωπής.
Η κεντρική “γραμμή” της Κουμουνδούρου, είναι προς ώρας ευθυγραμμισμένη με το κυβερνητικό αφήγημα περί εξόδου από την κρίση και το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018, ο προβληματισμός όμως για τη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ εφεξής, είναι υπαρκτός και αναμένεται να αποτυπωθεί σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που προγραμματίζεται για τον Σεπτέμβριο.
Η τελευταία άλλωστε Κεντρική Επιτροπή, συνήλθε στα τέλη Ιουλίου και αποφάσισε ότι …θα πάρει αποφάσεις στην επόμενη σύναξη, την φθινοπωρινή.
Οι φωνές πάντως εντός του κόμματος που εκτιμούν ότι νέα “τρικλοποδιά” σε αξιολόγηση από τους Θεσμούς η οποία θα επιφέρει νέα μέτρα, θα πρέπει να “απαντηθεί” από την κυβέρνηση με πρόωρες εκλογές, δεν έχουν κοπάσει.
Όπερ σημαίνει, πως καίτοι το βασικό πολιτικό σενάριο του Αλέξη Τσίπρα είναι η εξάντληση της τετραετίας και η προκήρυξη εκλογών το 2019, ουδόλως βέβαιο είναι πως θα ευοδωθεί εάν βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με νέες δημοσιονομικού χαρακτήρα απαιτήσεις.
Ήδη η γ’ αξιολόγηση περιλαμβάνει θέματα καθόλου εύπεπτα για το κυβερνών κόμμα καθώς τίθενται επί τάπητος προνοιακά επιδόματα και συνδικαλιστικός νόμος με τα έσοδα μάλιστα να βρίσκονται επί ξυρού ακμής.
Αν “σκάσουν” τα έσοδα και το ΔΝΤ συνεχίσει να “πυροβολεί” (χωρίς να προβλέπεται αποχώρησή του- άλλωστε ζωντανό είναι και αυτό το σενάριο), τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να κρατά το τιμόνι της διακυβέρνησης περιμένοντας να “εξαερωθούν” τα (ήδη εξαιρετικά χαμηλά )ποσοστά του.
Ανασχηματισμός, τέλος
Κάτι η ένδεια θεμάτων μεσούντος του θέρους και χωρίς τρόικα στον ορίζοντα, κάτι οι (επί σκοπώ) διαρροές διαφόρων κυβερνητικών παραγόντων, η συζήτηση περί ανασχηματισμού φούντωσε, φέρνοντας τον Α. Τσίπρα να προβαίνει σε λίφτινγκ του κυβερνητικού σχήματος ακόμη και πριν από την επίσκεψή του στη ΔΕΘ. Κατά τον ίδιο τρόπο που “άναψαν” οι φήμες, έτσι και έσβησαν.
Ανασχηματισμός πριν από την ολοκλήρωση της γ’ αξιολόγησης δεν προβλέπεται , είπε “φωναχτά” χθες ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ” επικυρώνοντας” όσα ψιθύριζαν όλο το προηγούμενο διάστημα, συνεργάτες του κ. Τσίπρα.
Κοινώς, το πρωθυπουργικό μήνυμα προς άπαντες είναι “τα κεφάλια μέσα”.
*Πηγή: capital.gr – Αναδημοσίευση από το ΚΕΦΑΛΑΙΟ (27/08/2017).
