Σερβία και Κοσσυφοπέδιο εξακολουθούν να μην βρίσκουν συμβιβαστική λύση στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις. Είναι η Ρωσική Ομοσπονδία ο γεωπολιτικός παίκτης που θα αλλάξει το παιχνίδι;
Την ώρα που ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν αμφισβητεί ευθέως την αποτελεσματικότητα και ούτε λίγο, ούτε πολύ τον λόγο ύπαρξης του ΝΑΤΟ, ανοίγει ξανά η συζήτηση για την αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών στα Βαλκάνια.
Η εξέλιξη αυτή μάλιστα, προκύπτει σε μια στιγμή που Κόσοβο και Σερβία βρισκονται σε αδιέξοδες διαπραγματεύσεις ενώ οι ΗΠΑ πιέζουν για λύση. Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια Μάθιου Πάλμερ το είπε ξεκάθαρα πριν από λίγα 24ωρα: «απαραίτητος όρος για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Σερβίας αποτελεί η αναγνώριση του Κοσόβου ως ανεξάρτητου κράτους».
Ωστόσο η κατάσταση ανάμεσα στις δύο πλευρές, παραμένει τεταμένη.
Η λύση, σύμφωνα με αναλυτές, είναι να εμπλακεί η Ρωσία ως ο παίκτης που θα αλλάξει την έκβαση του παιχνιδιού, ως ειρηνευτική δύναμη στην περιοχή.
«Η Ρωσία θα μπορούσε να βοηθήσει σε μια γενικότερη ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος στα Βαλκάνια και ειδικά στη δημιουργία μιας νέας πολιτικής πραγματικότητας συνολικά στην περιοχή. Στο Κόσοβο υπάρχει μια ισχυρή ελίτ που αντλεί την εξουσία της από τις αμερικανικές δυνάμεις», τονίζει στο Sputnik ο δικηγόρος Γιάννης Ραχιώτης, που έχει ερευνήσει επισταμένα την επεκτατική πολιτική του ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια προηγούμενων ετών.
Την ίδια στιγμή εξηγεί αναλυτικά, ποιο κατά τη γνώμη του είναι το πρόβλημα και τι πρέπει να γίνει:
«Αυτό που συμφέρει όλους τους λαούς της περιοχής είναι να σταματήσει η κυριαρχία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και στα Βαλκάνια. Και αυτό γιατί τα Βαλκάνια, με εξαίρεση τη Σερβία, ζουν κάτω απο τον απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, έχουν γεμίσει αμερικανικές βάσεις. Αυτό έφερε τρομακτική φτώχεια, αποβιομηχάνιση και μετανάστευση. Αδειάσαν τα Βαλκάνια από τους πληθυσμούς τους και ταυτόχρονα ήρθαν στην εξουσία διεφθαρμένες και ανίκανες κυβερνήσεις, ακριβώς για να είναι υποταγμένες στις ΗΠΑ και στην ΕΕ.
Αυτή η κατάσταση που είναι καταστροφική για τους λαούς της περιοχής, είναι δύσκολο να αντιστραφεί χωρίς την ενεργητική συμμετοχή της Ρωσίας στα βαλκανικά ζητήματα. Η Ρωσία έχει βαθύτατους ιστορικούς δεσμούς και παραδοσιακές σχέσεις με όλες τις χώρες των Βαλκανίων.
Το Κόσοβο αυτή τη στιγμή έχει τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση που τυπικά ονομάζεται ΝΑΤΟική, αλλά όλοι την αναγνωρίζουν ως αμερικανική στην Ευρώπη. Και είναι μία από τις μεγαλύτερες βάσεις στον κόσμο.
Η Σερβία είναι η μόνη χώρα που αντιστάθηκε με απίστευτο φόρο αίματος απέναντι στη ΝΑΤΟική κυριαρχία, παραμένει σήμερα ανεξάρτητη, καθώς η οικονομία της ανεβαίνει. Θα μπορούσε να λύσει με έναν τρόπο που συμφέρει τον Σερβικό λαό, το ζήτημα του Κοσσόβου, μόνο με τη βοήθεια της Ρωσίας».
Και υπογραμμίζει:
«Πραγματικά αντιστοιχεί στη Ρωσία ένας πολύ σημαντικός ρόλος, στο μέτρο που πραγματικά ενισχύεται η διεθνής θέση της. Έτσι αυξάνονται οι δυνατότητες για να δούμε μια διαφορετική κατάσταση στα Βαλκάνια, πολύ πιο διαφορετική και ισορροπημένη απέναντι στη μονοκρατορία του ΝΑΤΟ».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πρέσβης επί τιμή, Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, που τονίζει:
«Για να γίνει η Μόσχα διαμεσολαβητής πρέπει να την αποδεχθούν οι δυο πλευρές. Η Σερβία την αποδέχεται, όχι όμως το Κοσσυφοπέδιο. Ασφαλώς το Κοσσυφοπέδιο εξυπηρετεί το ρόλο του ΝΑΤΟ, γιατί η βορειοατλαντική συμμαχία θέλει να περικυκλώσει την Ρωσία από όλες τις κατευθύνσεις».
Και καταλήγει:
«Βέβαια ξεχνούν όλοι την Συμφωνία Γκορμπατσώφ – Μπους του 1991, σύμφωνα με την οποία ο Γκορμπατσώφ συμφώνησε στην επανένωση της Γερμανίας, με αντάλλαγμα την μη περαιτέρω διεύρυνση του ΝΑΤΟ».
Το Κόσοβο αυτοανακυρήχθηκε ανεξάρτητο από τη Σερβία το 2008. Μεταξύ των χωρών που δεν έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του είναι η Σερβία, η Ρωσία, η Κίνα, το Ισραήλ και η Ελλάδα.
