Zero Hedfge, 22-12-21 Authored by Pat Buchanan,
[ Υπενθυμίζεται ότι ο Πάτρικ Μπιουκάναν, πολιτικός σύμβουλος κσι λογογράφος του Προέδρου Νίξον και δυο φορές υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ εκτιμάται διεθνώς ως η σημερινή αμερικανική φωνή σώφρονος πατριωτισμού]
Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
“Φύγε από την μπροστινή βεράντα μας. Φύγε από την αυλή μας. Και μείνε μακριά από την αυλή μας.”
Αυτό μπορεί να αποτελέσει την λιτή σύνοψη δύο σχεδίων συμφώνων ασφαλείας που παρέδωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Α. Ριαμπκώφ την προηγούμενη εβδομάδα ως τίμημα της Ρωσίας για την επίλυση της κρίσης που δημιουργήθηκε από αυτά τα 100.000 ρωσικά στρατεύματα στα σύνορα της Ουκρανίας.
Τα αιτήματα του Ριαμπκώφ φαίνεται να είναι ένα εικονικό τελεσίγραφο, σχεδιασμένο να απορρίπτεται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και να παρέχει στη Μόσχα ένα πρόσχημα για εισβολή και κατοχή μέρους ή του συνόλου της Ουκρανίας.
Μεταξύ των μαξιμαλιστικών ρωσικών απαιτήσεων:
- Γραπτές εγγυήσεις από το ΝΑΤΟ ότι δεν θα δεχθεί στην 70χρονη συμμαχία του Ψυχρού Πολέμου άλλες πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες, συγκεκριμένα την Ουκρανία, τη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν.
- Τα επιθετικά όπλα πρέπει να κρατούνται μακριά από έθνη που συνορεύουν με τη Ρωσία.
- Οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα πρέπει να κρατήσουν τα πολεμικά τους πλοία και τα στρατηγικά βομβαρδιστικά μακριά το ένα από το έδαφος του άλλου. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να παραιτηθούν από τη φύτευση στρατιωτικών βάσεων σε οποιοδήποτε από τα πέντε “σταν”, τα έθνη της Κεντρικής Ασίας που κάποτε ήταν μέρος της ΕΣΣΔ.
- Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αποσύρει τις στρατιωτικές υποδομές που έχει τοποθετήσει στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης μετά το 1997.
Αυτή η ημερομηνία είναι σημαντική. Γιατί μόλις το 1999 η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Και η προσχώρηση της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Σλοβακίας και της Σλοβενίας ήρθε μόλις το 2004.
Η Ρωσία καλεί για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας γύρω από τα σύνορά της, η οποία θα περιλαμβάνει όλη την πρώην Σοβιετική Ένωση και πέραν αυτής, όπου θα απαγορευτούν οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Το γεγονός ότι τα αιτήματα του Ριαμπκώφ ήταν συγκεκριμένα και δημοσιοποιήθηκαν υποδηλώνει ότι πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και ότι πίσω τους είναι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο υφυπουργός Εξωτερικών καλεί για άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με αυτά τα σύμφωνα ασφαλείας στη Γενεύη.
Πριν απορρίψουν αυτά τα ρωσικά αιτήματα, οι ΗΠΑ θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά εάν δεν υπάρχουν ορισμένα ζητήματα για τα οποία είναι δυνατός ο συμβιβασμός και μπορεί να βρεθεί κοινό έδαφος ώστε να εκτονωθεί η κρίση στην Ουκρανία.
Ένας ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ φέρεται να ανέφερε ότι:
“Υπάρχουν κάποια πράγματα σε αυτά τα έγγραφα που οι Ρώσοι γνωρίζουν ότι θα είναι απαράδεκτα… Αλλά υπάρχουν και άλλα πράγματα με τα οποία είμαστε διατεθειμένοι να συνεργαστούμε και να αξίζουμε κάποια συζήτηση”.
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη επισημάνει, με την προειδοποίηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν προς τον Πούτιν για «σοβαρή … οικονομικές κυρώσεις” σε περίπτωση εισβολής της Ρωσίας, ότι αποκλείουμε τον πόλεμο και περιορίζουμε οποιαδήποτε αμερικανική απάντηση σε μη στρατιωτικά μέσα.
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Μπεν Γουάλας δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι επίσης απίθανο να στείλει στρατεύματα για να υπερασπιστεί την Ουκρανία εάν εισβάλει η Ρωσία, καθώς η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
Ούτε οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ πηγαίνουν σε πόλεμο για να επικυρώσει η Γεωργία τις αξιώσεις της στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, όπως δείξαμε το 2008. Εκείνο τον Αύγουστο, ο Πρόεδρος George W. Bush κάθισε ακίνητος καθώς η Ρωσία του Πούτιν πέταξε τους Γεωργιανούς που εισέβαλαν από τη Νότια Οσετία.
Και πάλι, η Αμερική δεν πρόκειται να πάει σε πόλεμο για τη Γεωργία ή την Ουκρανία. Το αποδείξαμε αυτό με την αδράνειά μας στον πόλεμο Ρωσίας-Γεωργίας το 2008, στις κρίσεις της Κριμαίας και του Ντονμπάς το 2014 και στην κρίση της Ουκρανίας το 2021. Έτσι, γιατί να μην βρούμε έναν τρόπο να μεταδώσουμε αυτή την πραγματικότητα, να αποτρέψουμε μια ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τον πόλεμο που σίγουρα θα έχανε το Κίεβο;
Εάν η Ουκρανία και η Γεωργία δεν πρόκειται να γίνουν δεκτές στο ΝΑΤΟ ή να τους δοθούν εγγυήσεις πολέμου του άρθρου 5, γιατί να μην το πούμε δημόσια τώρα;
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι, μετά από δεκαετίες μετακίνησης του ΝΑΤΟ ανατολικά από τον ποταμό Έλβα στα κράτη της Βαλτικής και στα σύνορα της ίδιας της Ρωσίας, τα κοτόπουλα της επέκτασης του ΝΑΤΟ επιστρέφουν στην πατρίδα τους για να κουρνιάσουν .
Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, το ΝΑΤΟ έχει διπλασιαστεί σε μέγεθος.
Έχουμε τώρα εξαιρετικές εγγυήσεις πολέμου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ σε 28 έθνη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μερικά από αυτά μικροσκοπικά έθνη βαθιά μέσα στην Ανατολική Ευρώπη, στην ίδια τη σκιά της Ρωσίας, του μεγαλύτερου έθνους στον κόσμο.
Η ημέρα δεν μπορεί να είναι πολύ μακριά όταν οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναθεωρήσουν και να απορρίψουν τις δεσμεύσεις του Ψυχρού Πολέμου που χρονολογούνται στις δεκαετίες του 1940 και του 1950, και να απαιτήσουν από εμάς να πολεμήσουμε μια πυρηνική δύναμη όπως η Ρωσία για χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τα ζωτικά μας συμφέροντα ή την εθνική μας ασφάλεια.
Η έκκληση του Ριαμπκώφ για διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ρωσίας στη Γενεύη μπορεί να είναι τοόριο για να ξεκινήσουμε μια δημόσια επανεκτίμηση των δεσμεύσεων μας για τον Ψυχρό Πόλεμο.
Για τυχόν παραχωρήσεις που κάνουμε σχετικά με τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και τη Γεωργία, μπορούμε να απαιτήσουμε αμοιβαίες ρωσικές παραχωρήσεις. Νέες συμφωνίες όπλων για τον περιορισμό των αμερικανικών και ρωσικών πυραύλων στην Ευρώπη και τον περιορισμό του αριθμού των αεροπορικών και ναυτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ και της Ρωσίας κοντά στα σύνορα των αντίστοιχων χωρών μας φαίνονται διαπραγματεύσιμες.
Ένας ρώσο-ουκρανικός πόλεμος, τον οποίο το Κίεβο θα έχανε σχεδόν σίγουρα, θα αποδεικνυόταν καταστροφή και για τα δύο έθνη.
Ο νικητής θα είναι η Κίνα. Γιατί ένας τέτοιος πόλεμος δεν θα άφηνε τη Ρωσία σε άλλο μέρος να στραφεί για έναν οικονομικό, πολιτικό και στρατηγικό εταίρο. Και τα συμφέροντα των ΗΠΑ δεν εξυπηρετούνται από την παγίωση της συμμαχίας μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας.
