Η Iskra, στο πλαίσιο του προβληματισμού των αναγνωστών της, αναδημοσιεύει προς σφαιρικότερη ενημέρωσή τους, το παρακάτω κείμενο από τον “Ριζοσπάστη” που αφορά την καλλιέργεια, τις χρήσεις της κάνναβης και των επιπτέσεων της:
Η ισραηλινή εταιρεία «Tikun Olam» LTD είναι η επιχείρηση που έλαβε την πρώτη αδειοδότηση για την καλλιέργεια της υποτιθέμενης «φαρμακευτικής» κάνναβης στην Ελλάδα, καθώς πριν από λίγες μέρες δημοσιεύτηκε στη «Διαύγεια» η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του έργου «Ολοκληρωμένη Μονάδα Καλλιέργειας και Επεξεργασίας Φαρμακευτικής Κάνναβης» (αρ. Πρωτ. 234688).
Η μονάδα θα λειτουργήσει στην περιοχή «Λούτσα Παππά», στα Εξαμίλια (πλούσια σε αρχαιολογικά ευρήματα), στον δήμο Κορίνθου, σε έκταση 40.000 τ.μ.! Η λειτουργία της αφορά τη θερμοκηπιακή καλλιέργεια και βιομηχανική επεξεργασία των ανθέων της κάνναβης για την παραγωγή προϊόντων της (αποξηραμένα μπουμπούκια ανθέων, έλαια, κάψουλες κ.ά., όσα δηλαδή πωλούνται ήδη «παράνομα» από ιστοσελίδες). Κι όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η απόφαση αφορά «μόνο τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκευή και λειτουργία του έργου χωρίς να εξετάζονται οι τίτλοι ιδιοκτησίας, δεν αφορά θέματα ασφάλειας των εγκαταστάσεων έναντι ατυχημάτων, ή ασφάλειας και υγιεινής του προσωπικού».
Η «Tikun Olam» (στα εβραϊκά σημαίνει… «βελτίωση του κόσμου») είναι ο πρώτος, μεγαλύτερος και πρωταρχικός προμηθευτής ιατρικής κάνναβης στο Ισραήλ και, όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της, το έργο της αφορά «πράξεις καλοσύνης και αλτρουισμού», με τζίρο πολλών εκατομμυρίων. Από το 2014 δραστηριοποιείται στον Καναδά, από το 2016 σε Νεβάδα, Ουάσιγκτον, Ρόουντ Αϊλαντ, Μέριλαντ, Μασαχουσέτη, Ιλινόις και Καλιφόρνια, από το 2017 στην Αυστραλία, από τις αρχές του χρόνου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ενώ στα διευθυντικά στελέχη της «Tikun Olam» συγκαταλέγεται και ο καθηγητής Zvi Bentwich, μέλος του ΔΣ της ΜΚΟ «Γιατροί για τα ανθρώπινα δικαιώματα», η οποία δραστηριοποιείται κυρίως σε εμπόλεμες ζώνες… Πάντα οι ίδιες «συμπτώσεις» πίσω από το καπιταλιστικό κουβάρι, στο οποίο διαπλέκονται ναρκωτικά, πόλεμοι, κέρδη.
Υπενθυμίζεται:
Απ’ όλες τις έρευνες, δεν προκύπτει για καμία ασθένεια να είναι η κάνναβη το φάρμακο επιλογής. Ακόμη και στην πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση ερευνών για τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αναφέρεται η ανάγκη αξιολόγησης της ουσίας για «τους κινδύνους σοβαρών παρενεργειών, όπως οι γενικές ψυχιατρικές διαταραχές, η κατάθλιψη, η σύγχυση, η κατάχρηση και η εξάρτηση».
Η συνταγογράφηση μιας τέτοιας ουσίας θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα. Ενας στους 3 μαθητές των ΗΠΑ αναφέρει ότι προμηθεύτηκε κάνναβη με ιατρική συνταγή που δόθηκε σε κάποιον άλλον.
Όπου νομιμοποιήθηκε η κάνναβη για «φαρμακευτική/ιατρική» χρήση, σταδιακά ακολούθησε και η νομιμοποίησή της για «ψυχαγωγικούς» λόγους. Στις ίδιες χώρες παρατηρήθηκε αύξηση των ποσοστών χρήσης και εξάρτησης, όχι μόνο κάνναβης αλλά και των υπόλοιπων ναρκωτικών. Τρανταχτό παράδειγμα οι ΗΠΑ, όπου η χρήση φτάνει στο 36% των μαθητών.
Τα προϊόντα κάνναβης αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο (38%) της λιανικής αγοράς παράνομων ουσιών στην ΕΕ, με αξία η οποία εκτιμάται σε τουλάχιστον 9,3 δισεκατομμύρια ευρώ (πιθανό εύρος τιμών από 8,4 έως 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ). Οσοι στηρίζουν τη νομιμοποίηση της κάνναβης αποσκοπούν σε πολιτικοοικονομικά οφέλη. Ακόμα και στις νόμιμες ουσίες (καπνός, αλκοόλ) τα τεράστια κέρδη έρχονται από το λαθρεμπόριο, που ανθεί δίπλα στο νόμιμο εμπόριο και αποτελεί πρόβλημα για τις καπιταλιστικές οικονομίες, όχι για τις συνέπειές τους στο άτομο και την κοινωνία, αλλά για την απώλεια εσόδων από τη φορολογία.
Η προπαγάνδα και η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται για την υπεράσπιση της κάνναβης, διευκολύνουν την αθώωση στη συνείδηση των νέων και την αποδοχή της χρήσης της, παραγνωρίζοντας τους κινδύνους από τους οποίους δεν θα είναι ποτέ απαλλαγμένη, δεδομένου ότι πρόκειται για μια δυνητικά εξαρτησιογόνα ουσία.
Στη χώρα μας, μέσα σε 4 χρόνια (2011 – 2015) το ποσοστό ανοχής ως προς τη χρήση κάνναβης στους 16χρονους μαθητές διπλασιάστηκε (από το 12% ανέβηκε στο 23%). Στην Αττική το 42,4% των μαθητών τη θεωρούν ακίνδυνη και στο νομό Θεσσαλονίκης το 39,6%. Η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας είναι παράγοντες που αυξάνουν τη χρήση της. Με αυτόν τον τρόπο πριονίζονται τα θεμέλια κάθε προσπάθειας για ουσιαστική και αποτελεσματική πρόληψη.
Πηγή: Εφημερίδα «Ριζοσπάστης»
