1η Μάη Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση για την κοινωνική Απελευθέρωση
Η Απεργία την 1η του ΜΑΗ είναι ημέρα πάλης και αγώνα για του νεκρούς της Εργατικής Τάξης που έπεσαν στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και την απαλλαγή των εργαζομένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Ο αγώνας των εργατών του Σικάγου, για την καθιέρωση του 8ωρου, εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρος, αφού σήμερα το κεφάλαιο επιχειρεί να πάρει την ρεβάνς αμφισβητώντας κατακτήσεις που κερδήθηκαν στον προηγούμενο αιώνα με μεγάλους αγώνες και για τις οποίες χύθηκαν ποταμοί αίματος.
Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει το λαούς της περιοχής μπροστά σε νέους κίνδυνους από τους ψυχροπολεμικούς σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του στην περιοχή που αποσκοπούν στη ενίσχυση της κυριαρχίας τους με στόχο τη λεηλασία του πλούτου και τον έλεγχο των δικτύων μεταφοράς της ενέργειας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει ακάθεκτα την εφαρμογή των αντεργατικών νεοφιλελευθέρων μέτρων, παρά την προσπάθεια να πουλήσει το success story, για δήθεν έξοδο από τα μνημόνια, μέσω της αυξημένης επιτήρησης μέχρι το 2060!
Οι μισθοί παραμένουν πετσοκομμένοι, το δικαίωμα για συλλογικές συμβάσεις παραμένει ζητούμενο, τα σπίτια του λαού βγαίνουν στο σφυρί, οι ιδιωτικοποίησες συνεχίζονται, οι συντάξεις μετατρέπονται σε προνοιακά επιδόματα.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό. Αντιθέτως, τους περιμένουν νέα βάρη και θυσίες στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους και συνέχιση της ίδιας πολιτικής που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στους φτωχούς, που δεν φταίνε, για να μπορούν οι πλούσιοι, που φταίνε, να αβγαταίνουν τα κέρδη τους.
Μέσα σε αυτό το γκρίζο τοπίο, οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι οι ηγεσίες στα μεγάλα συνδικάτα, όπως στη ΓΣΕΕ, αντί να βρίσκονται στο πλευρό τους και να οργανώνουν τον αγώνα τους, έχουν ταυτιστεί με την εργοδοσία υπηρετώντας πλήρως τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Τα όσα διαδραματίστηκαν με αφορμή το 37ο Συνέδριο τη ΓΣΕΕ δείχνουν ότι το κλειστό σύστημα που αναπαράγει αυτή την ηγεσία δεν μπορεί και δε θέλει να αφουγκραστεί τα προβλήματα των εργαζομένων και να οργανώσει τον αγώνα τους.
Ο φετινός γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς για το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για την αφύπνιση και κινητοποίηση όλων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα νέα αντεργατικά σχέδια που είναι προ των πυλών. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να οργανωθεί από τον υποταγμένο εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό που εκφράζεται ιδιαίτερα μέσα από την ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Απαιτείται τώρα να παρθούν πρωτοβουλίες που θα ξεπεράσουν τις σημερινές εργοδοτικές ηγεσίες, μέσα από τον συντονισμό των σωματείων και των δευτεροβάθμιων οργανώσεων που βρίσκονται έξω από το κάδρο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Το εργατικό κίνημα πρέπει μέσα από μαζικούς ενωτικούς αγώνες να παλέψει και να διεκδικήσει:
– Την αποτροπή των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων και στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού – φιλειρηνικού κινήματος. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστικών και των δυνάμεων του κεφαλαίου στην περιοχή. Τη διεκδίκηση οικονομικών πόρων για τα κοινωνικά αγαθά και τους εργαζόμενος και όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς.
– Την ακύρωση στην πράξη των κωλυμάτων που τίθενται στο δικαίωμα της απεργίας με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου της γ’ αξιολόγησης. Την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και την δημοκρατία στους χώρους εργασίας από τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
– Τη διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς, τα μεροκάματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και τις συντάξεις. Την άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€ και των δώρων στους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους στο Δημόσιο. Την πραγματική επαναφορά των ΣΣΕ, της υποχρεωτικότητας και της επεκτασιμότητάς τους. Την αύξηση στο 80% του κατώτατου μισθού και καταβολή του επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και για όλο το διάστημα της ανεργίας.
– Την άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και φορολογική ελάφρυνση των εργαζομένων και γενικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
– Την κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής, ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας και διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας.
– Τη μείωση άμεσα του ωραρίου εργασίας στις 37,5 ώρες εργασίας την εβδομάδα, με προοπτική τις 35. Την κατάργηση της Κυριακάτικης εργασίας και την ενίσχυση των μέτρων ελέγχου των εργοδοτών για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.
– Την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου κι όλων των αντασφαλιστικών νόμων που μετατρέπουν το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης από αναδιανεμητικό σε ανταποδοτικό, την αποκατάσταση των συντάξεων που περικόπηκαν με τα μνημονιακά μέτρα.
– Την υπεράσπιση της εργατικής κατοικίας και της λαϊκής περιουσίας, με την ενεργή συμμετοχή των συνδικάτων στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών.
– Την υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, της κοινωνικής ασφάλισης, του νερού, του ρεύματος, των συγκοινωνιών, από την συρρίκνωση, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή τους, καθώς και της δημόσιας περιουσίας από την εκποίησή της και των ελεύθερων χώρων από την τσιμεντοποίησή τους.
– Την επαγρύπνηση και την πάλη των εργαζομένων ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή.
Όλοι στην Απεργία την 1η Μάη
και στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις
που οργανώνονται ενωτικά από ταξικά συνδικάτα
Στην Αθήνα, στην Πατησίων, μπροστά στο Πολυτεχνείο, και ώρα 11πμ.