Ο πρωθυπουργός χρησιμοποιώντας ως απλό φόντο το Υπουργικό συμβούλιο εν συνεδριάσει (;;;) ανακοίνωσε με πανηγυρικό τρόπο την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11%, από 586 ευρώ μικτά – και 511 για τους κάτω των 25 ετών – σε 650 ευρώ μικτά το μήνα.
Tο Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την περιγραφόμενη παραπάνω αύξηση του κατώτατου μισθού και αυτή έγινε με Απόφαση της Υπουργού Εργασίας, από 1-2-2019, όπως ακριβώς προβλέπει ο μνημονιακός νόμος Βρούτση (ν. 4172/2013), τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε σφοδρά πολεμήσει και είχε δεσμευτεί ότι θα καταργήσει και τώρα διατηρεί και εφαρμόζει στο ακέραιο. Απλά, επιτάχυνε κατά κάποιους μήνες την εφαρμογή αυτού του νόμου, ώστε η απόφαση της Υπουργού Εργασίας για την αύξηση να αξιοποιηθεί για προεκλογική χρήση.
Με αυτό το νόμο, που ψηφίστηκε το 2013 επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, καταργήθηκε η συλλογική διαπραγμάτευση και η Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τον κατώτατο μισθό από τους εργατικούς και εργοδοτικούς φορείς και θεσπίστηκε ο καθορισμός του με απόφαση του/της εκάστοτε Υπουργού Εργασίας, ο οποίος/α, με βάση τους οικονομικούς δείκτες της χώρας θα μπορεί να αποφασίζει ακόμα και μειώσεις.
Τα ποσά της αύξησης του κατώτατου μισθού είναι μικτά προ φόρων, ενώ εκκρεμεί και η μείωση του αφορολόγητου, που θα καταστήσει την αύξηση δώρο – άδωρο. Συγκριμένα όσοι/ες αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, λόγω της μείωσης από 1-1-2020 του αφορολόγητου ετήσιου εισοδήματος από τα 8.600 σε 5.600 θα χάσουν σε ετήσια βάση 650 ευρώ, δηλαδή παραπάνω από την εξαγγελθείσα αύξηση του κατώτατου μισθού τους.
Η κυβερνητική απόφαση απέχει πολύ από την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€ και ακυρώνει την κυβερνητική εξαγγελία για καθορισμό του κατώτατου μισθού με συλλογική σύμβαση. Παράλληλα και σε ότι αφορά την κατάργηση του απαράδεκτου καθεστώτος υποκατώτατου μισθού υπάρχει υποχρέωση συμμόρφωσης της χώρας από το 2017 που πάρθηκε η καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα για παραβίαση του Ευρωπαϊκού κοινωνικού χάρτη από τα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Η κυβέρνηση με αυτή την απόφασή της κατάργησε τον απαράδεκτα μικρότερο υποκατώτο μισθό των νέων εργαζομένων κάτω από 25 χρονών. Αυτή, όμως, την αύξηση την φορτώνει στους φορολογούμενους μέσω της πλήρους επιδότησης από το κράτος των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών στις επιχειρήσεις που τους προσλαμβάνουν.
Η κυβέρνηση, παρά τις περί του αντιθέτου πανηγυρικές διακηρύξεις του Πρωθυπουργού, δεν θίγει αλλά διατηρεί άθικτο το άθλιο αντεργατικό μνημονιακό καθεστώς, στην ουσία τον εργασιακό μεσαίωνα, που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και η ίδια ενίσχυσε με την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση της Κυριακής Αργίας και την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων για την κήρυξη της απεργίας.
Η ΝΔ αποδεικνύει ότι είναι πιο μνημονιακή από τα μνημόνια και το δεξί δεκανίκι της σημερινής κυβέρνησης, βαφτίζοντας ως «παροχές» τα αυτονόητα, δηλαδή την ανάγκη επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του κατώτατου μισθού, που αυτή μαζί με το ΠΑΣΟΚ κατάργησε και διακηρύσσοντας ότι θα καταργήσει τον συνταξιοκτόνο νόμο Κατρούγκαλου, όχι για να σταματήσει τις μειώσεις των συντάξεων, αλλά για να πάει τους συνταξιούχους στην ιδιωτική ασφάλιση.
Το πρόβλημα είναι τι κάνουν οι αριστερές και αντιμνημονιακές δυνάμεις, ώστε η κοινωνική δυσαρέσκεια να μην πάει πολιτικά και εκλογικά σε συντηρητικές ή ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις, αλλά να εκδηλωθεί με ανάπτυξη λαϊκών αγώνων και με τη στήριξη μίας εναλλακτικής προοδευτικής πολιτικής και των δυνάμεων που την υπηρετούν.
Αυτό που άμεσα απαιτείται είναι η δημιουργία ενωτικού πολιτικού και εκλογικού μετώπου συνεργασίας όλων των Αριστερών, αντινεοφιλελεύθερων, Ριζοσπαστικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών, πατριωτικών δυνάμεων για την αντιμνημονιακή ανατροπή και για την προώθηση μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής.
Προϋπόθεση γι αυτό είναι η ενίσχυση της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και στους αγώνες και στη Βουλή και την Ευρωβουλή, γιατί με την ενωτική, αγωνιστική και εναλλακτική της πολιτική και πρακτική μπορεί να ασκήσει πραγματική, ριζοσπαστική, φιλολαϊκή αντιπολίτευση και να ανοίξει το δρόμο για μία ελπιδοφόρα διέξοδο από την κρίση.
*Ο Δημήτρης Στρατούλης είναι στέλεχος της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, Πρώην Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης
**Πηγή: Κόντρα news
