Η συνταγματική αναθεώρηση έχει απασχολήσει ελάχιστα τον δημόσιο διάλογο και έχει εξελιχτεί σε μια αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, κυρίως γύρω από το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και από τον τρόπο εκλογής του με στόχο την εξυπηρέτηση των άμεσων κομματικών τους σκοπιμοτήτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, επιδιώκει να έχει την δυνατότητα να προκαλέσει νέες εκλογές στις αρχές του 2020 σε περίπτωση που δεν συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός εδρών, η δε ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις εκτιμάται ότι θα είναι κυβέρνηση να μπορεί να το αποφύγει.
Κατά τ’ άλλα επαναλαμβάνεται η γνωστή τακτική και των δυο, η μεν ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ να κάνει προτάσεις σε πιο συντηρητική κατεύθυνση, ο δε ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να εξαπατήσει για άλλη μια φορά, επαναλαμβάνοντας τις γνωστές τάχα προοδευτικές διακηρύξεις του, τις οποίες όμως οι μνημονιακοί νόμοι που ψηφίζει και εφαρμόζει και η προσήλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις ακυρώνει πλήρως.
Συγκεκριμένα οι προτάσεις ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ επιδιώκουν την συνταγματική κατοχύρωση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας, δηλαδή της λιτότητας, την παροχή φορολογικών κινήτρων στο μεγάλο κεφάλαιο, τον περιορισμό των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία, την ελευθερία ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, την κατάργηση του διάχυτου ελέγχου της αντισυνταγματικότητας των νόμων, την συνταγματική κατοχύρωση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων με βάση την αποδοτικότητα, δηλαδή προτάσεις με στόχο την ενίσχυση του ιδιωτικού κεφαλαίου και τον περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει για άλλη μια φορά κάνοντας προτάσεις τάχα για κατοχύρωση δικαιωμάτων και έκφρασης της λαϊκής θέλησης όπως, δημοψηφίσματα, συλλογικές διαπραγματεύσεις, κατοχύρωση δημοσίων αγαθών που όμως καταστρατηγούνται καθημερινώς από τους νόμους που ψηφίζει και τις αυταρχικές μεθόδους που χρησιμοποιεί για να τους επιβάλλει.
Συνολικά η συνταγματική αναθεώρηση εξαντλείται σε άλλη μια προσπάθεια εξαπάτησης του λαού και αντιπαράθεσης για το «πάπλωμα» της εξουσίας.
Η συνταγματική αναθεώρηση που έχει ανάγκη η εποχή μας μπορεί να προέλθει μόνο από την κινητοποίηση του λαού με στόχο την κατοχύρωση των δημοσίων αγαθών, της δημοκρατίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, του δημοκρατικού κοινωνικού έλεγχου στην δικαιοσύνη και γενικότερα της κατοχύρωσης και αναβάθμισης των σύγχρονων κοινωνικών δικαιωμάτων.