Σε μια κίνηση που προκάλεσε κατάπληξη σε πολλούς παρατηρητές του συνεχιζόμενου πολέμου, οι υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) παρέδωσαν στις ρωσικές δυνάμεις τα μεγαλύτερα πεδία πηγών φυσικού αερίου της Συρίας, πιθανώς κατόπιν των χωρίς προηγούμενο απ’ ευθείας συνομιλιών μεταξύ υψηλόβαθμων Ρώσων αξιωματούχων και Κούρδων ηγετών, στο Κουαμισλί της βόρειο-ανατολικής Συρίας.
Το εργοστάσιο αερίου Κονόκο ( που τοπικά ονομάζεται επίσης Αλ-Ταμπίγια, από την ονομασία της περιοχής της πηγής αερίου που το τροφοδοτεί) βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Ευφράτη, έξω από την πόλη Ντέιρ Εζόρ – η οποία ελευθερώθηκε τελευταία από τους Τζιχαντιστές με την προώθηση του Συριακού Στρατού και ρωσικών δυνάμεων από την δυτική πλευρά του Ευφράτη. Το πεδίο Κονόκο ήταν υπό τον έλεγχο των Τζιχαντιστών από το 2014 και καταλήφθηκε από τους SDF στις 23 Σεπτεμβρίου, με την προέλαση της κυρίως κουρδικής δύναμης από τα ανατολικά. Το σε κατάρρευση τώρα «Ισλαμικό Κράτος» αντλούσε μέγα μέρος των χρηματικών πόρων του από την εκμετάλλευση πολλών πηγών πετρελαίου και αερίου στην πλούσια σε πηγές επαρχία Ντέιρ Εζόρ.
Το πεδίο αερίου, που είχε την μεγαλύτερη περιεκτικότητα όλων στη Συρία πριν από τον πόλεμο, μπορεί να παράγει 13 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα. Φέρει το όνομα της αμερικανικής εταιρείας που ανακάλυψε τα αποθέματα αερίου και εγκατέστησε το εργοστάσιο επεξεργασίας του. Το 2005, η Κονόκο – Φίλιπς μετεβίβασε τις εγκαταστάσεις στην κρατική Εταιρεία Αερίου της Συρίας και δεν έχει πλέον σχέση με την επιχείρηση.
Την είδηση παράδοσης στους Ρώσους από τους Κούρδους SDF μετέδωσε από την Βηρυτό το al-Masdar News, επικαλούμενο στρατιωτικές πηγές:
Στρατιωτικές πηγές της Συρίας αναφέρουν ότι, με συμφωνία κατόπιν διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ, ο έλεγχος του πεδίου πηγών αερίου θα περιέλθει στον έλεγχο της συριακής κυβέρνησης.
Εάν αληθεύει η είδηση, τότε το εύρος οποιασδήποτε παρασκηνιακής συμφωνίας που επιτεύχθηκε μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας για την μεταβίβαση των ενεργειακών πόρων που κατέλαβαν οι Κούρδοι πολιτοφύλακες πίσω στην νόμιμη ιδιοκτησία της κυβέρνησης της Δαμασκού μπορεί να έχει μεγαλύτερες διαστάσεις (μελλοντικές μεταβιβάσεις) – αν και δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι αυτό πράγματι ισχύει.
Μολαταύτα, η απροσδόκητη μεταβίβαση των πηγών αερίου Κονόκο από τους SDF στη κυβέρνηση της Συρίας γεννά το ερώτημα εάν συνεχίζεται ή όχι ο μέχρι σήμερα συναγωνισμός μεταξύ του Συριακού Αραβικού Στρατού και των Κουρδικών κυρίων δυνάμεων να αποκτήσουν τον έλεγχο του πολύ μεγαλύτερου πεδίου πηγών φυσικού αερίου νοτιότερα, στο Αλ-Ομάρ, από το «Ισλαμικό Κράτος».
Την Τετάρτη ο Ρώσος υφυπουργός των Εξωτερικών Μιχαήλ Μπογκντάνωφ επισημάνθηκε στην ανακηρυγμένη αυτόνομη ζώνη της Ροζάβα, όπου θα συναντούσε Κούρδους και Σύρους ηγέτες στην βόρεια πόλη Κουαμισλί (βάσει πληροφοριών πηγών του Zero Hedge, που επίσης επιβεβαιώνονται από τρίτους αναλυτές). Είναι πολύ πιθανό ότι η μεταβίβαση του Κονόκο την Πέμπτη ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ιστορικής αν και ανεπίσημης συνάντησης πρόσωπο με πρόσωπο.
Ο Ρώσος υφυπουργός των Εξωτερικών Μπογκντάνωφ είναι ο Ειδικός Προεδρικός Εκπρόσωπος στην Μέση Ανατολή –έτσι, ότι συζητήθηκε ήταν αναμφίβολα τεράστιας σημασίας. Αυτό έρχεται μετά την «μυστική» και χωρίς προηγούμενο αμερικανο-ρωσική συνάντηση μεταξύ στρατιωτικών για την Συρία, τον περασμένο μήνα, κάπου στην Μέση Ανατολή.
Στο μεταξύ, γοργές εξελίξεις στην περιοχή εξακολουθούν να δείχνουν προς μια τελική πλήρη σύρο-ρωσική στρατιωτική και στρατηγική νίκη. Μετά την περιέλευση της κουρδικής πόλης του Κιρκούκ στο Ιράκ υπό τον πλήρη ιρακινό εθνικό έλεγχο αυτήν την εβδομάδα, οι ΗΠΑ είναι τώρα υποχρεωμένες να επανεξετάσουν την παρουσία τους στην βόρειο-ανατολική Συρία, καθώς οι κουρδικές φιλοδοξίες στο Ιράκ ματαιώθηκαν, οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να ευθυγραμμιστούν με την νικήτρια Βαγδάτη όπως και άλλες χώρες σαν την Σαουδική Αραβία, που έσπευσαν να στείλουν συγχαρητήρια στην κυβέρνηση του Ιράκ. Φαίνεται πως η εθνική κυριαρχία θα βγεί νικήτρια αντί της προηγούμενης ροπής προς τον εθνο-θρησκευτικό διαμελισμό του Ιράκ και της Συρίας.
Αυτήν της εβδομάδα ο αμερικανικός συνασπισμός ανακοίνωσε πως τα 98% της Ράκα απελευθερώθηκαν και οι SDF συνεχίζουν να γιορτάζουν τη νίκη υψώνοντας πανό στην πόλη. Αλλά, καθώς οι Τζιχαντιστές έχουν ουσιαστικά νικηθεί, το ερώτημα παραμένει ποιοι θα είναι οι στρατιωτικοί στόχοι των ΗΠΑ στη Συρία και εάν η «Επιχείρηση Σύμφυτη Αποφασιστικότητα» ήταν πράγματι και αποκλειστικά για να νικηθεί το «Ισλαμικό Κράτος».
Όπως είχαμε και άλλοτε σημειώσει, τα κουρδικά συμφέροντα δεν είναι με την Ουάσιγκτον, αλλά με την Δαμασκό και την έναρξη ενός εποικοδομητικού διαλόγου με την κυβέρνηση της Συρίας- εάν πάψουν να τελούν υπό τη γοητεία του προσωρινού αμερικανικού ενδιαφέροντος για την περιοχή. ΄Ετσι η παράδοση του πεδίου πηγών αερίου Κονόκο μπορεί να σημαίνει ότι είτε οι Κούρδοι άρχισαν να συλλαμβάνουν το μήνυμα των καιρών (παρατηρώντας τα γεγονότα στο Ιράκ), φαίνεται πως ξέρουν ότι οι ΗΠΑ τελικά θα τους εγκαταλείψουν (και βλέπουν πως πρέπει να αρχίσουν να συνεννοούνται απευθείας με Συρία-Ρωσία), ή ίσως ότι οι ΗΠΑ αναγκάσθηκαν να διασώσουν το γόητρό τους και να κεφαλαιοποιήσουν την πραγματοποίηση των διακηρυγμένων στόχων τους εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους».
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού συνασπισμού, συνταγματάρχης Ράιαν Ντίλον δήλωσε στο Ρώυτερ: «Από την οπτική του Συνασπισμού δεν πρόκειται για αγώνα ταχύτητας, δεν είμαστε σε αποστολή κατάκτησης εδαφών». Και πρόσθεσε: «Σκοπός μας, όπως δήλωσα τόσες φορές, είναι να πολεμήσουμε το «Ισλαμικό Κράτος». Δεν έχουμε να πολεμήσουμε το (συριακό) καθεστώς. Και δεν είμαστε για να πολεμήσουμε τους Ρώσους. Είμαστε εδώ για να πολεμήσουμε τους Τζιχαντιστές και αυτό θα κάνουμε».
Φαίνεται πως οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να τηρήσουν αυτές (τις αρχικά κενές) υποσχέσεις, κάνοντας μια εύσχημη έξοδο (θα μπορούν να ισχυρισθούν ότι νίκησαν το Ισλαμικό Κράτος). Παραμένει όμως το γεγονός ότι το πληρεξούσιο των ΗΠΑ SDF εξακολουθεί να ελέγχει πολύ σημαντικούς ενεργειακούς πόρους της Συρίας και ότι οι ειδικές αμερικανικές δυνάμεις διατηρούν πάντοτε ίσως και δώδεκα προκεχωρημένες βάσεις επιχειρήσεων σε όλη τη βόρειο χώρα.
*Πηγή: Ζero Hedge, Oct.20, 2017
**Μετάφραση: Μιχ. Στυλιανού
