Παροχές άνω των 5 δισ ευρώ, οι πιο αντικειμενικοί τις βγάζουν πολύ παραπάνω, εξήγγειλε στη ΔΕΘ, κατά το δημαγωγικό συνήθειό του, ο Αλ. Τσίπρας, έναντι των 3,4 δισ παροχών που εξήγγειλε, έτσι είπε ο ίδιος, ο Κυρ. Μητσοτάκης την προηγούμενη βδομάδα!
Όπως βλέπετε το δόγμα Γ. Παπανδρέου του 2009 ότι “λεφτά υπάρχουν”, για να ακολουθήσει μετά η τραγωδία των μνημονίων, “ζει και βασιλεύει”.
Δεν ντρέπονται καθόλου Κυρ. Μητσοτάκης και Αλ. Τσίπρας σε μια χώρα, η οποία από τότε που μπήκε, πριν 20 και πάνω χρόνια, στο ευρώ, δεν έχει αυξήσει ούτε κατά μία μονάδα την ανάπτυξή της, με το ΑΕΠ της να παραμένει στάσιμο, σε μια χώρα επίσης που δεν έχει γίνει ούτε γίνεται, η παραμικρή αναδιανομή πλούτου αλλά αντιθέτως αυξάνονται οι ανισότητες, σε μια χώρα τέλος , αν και δεν υπάρχει τέλος, που έχει το μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο(!) και ταυτόχρονα παρουσιάζει τεράστια ελλείμματα και παραγωγική συρρίκνωση, να έρχονται οι αθλιέστατοι να τάζουν “παροχές“, οι οποίες για να υλοποιηθούν χρειάζονται νέα δάνεια και να ανταγωνίζονται σε “δώρα” προς την ανύπαρκτη, σχεδόν, “μεσαία τάξη” και στα λαϊκά στρώματα.
Προφανώς Μητσοτάκης και Τσίπρας κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό και εκμαυλίζουν περαιτέρω την πολιτική και την κοινωνία, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν θα τηρήσουν σχεδόν καμμιά από τις εξαγγελίες τους αλλά και όσες τυχόν πραγματοποιήσουν θα έχουν ως αντίτιμο νέα χρέη, ακόμα χειρότερη υποδούλωση και αποικιοποίησή της πατρίδας μας και πλήρη εξανδραποδισμό των γενιών που έρχονται.
Η Ελλάδα τούτες τις ώρες δεν χρειάζεται αδίστακτες προεκλογικές πελατειακές πολιτικές, ως όχημα για την κατάληψη ή επανακατάληψη της εξουσίας, οι οποίες πολιτικές ευνοούν κυρίως τις διαπλεκόμενες ολιγαρχίες αλλά στρατηγικές που θα έχουν ως πρώτη προτεραιότητα την επαναθεμελίωση του κράτους, την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, τις επενδύσεις, την διεύρυνση των πραγματικών θέσεων εργασίας και τη μείωση της ανεργίας, την επιμονή στην αναδιάρθρωση-διαγραφή χρέους και την δίκαιη διανομή και αναδιανομή του παλιού και νεοπαραγόμενου πλούτου για την στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και τη συγκρότηση ισχυρού κοινωνικού κράτους.
Για να γίνουν, όμως, όλα ταύτα, όμως, απαιτείται να το θέλουν οι πολίτες και οι τελευταίοι να ανατρέψουνε το σημερινό σάπιο πολιτικό σκηνικό, τιμωρώντας παραδειγματικά τους φαύλους πρωταγωνιστές του.