Ο ΣΥΡΙΖΑ επισήμως κι έκπαλαι δεν αναγνώριζε (και δικαίως) πολιτικό ρόλο στην Εκκλησία. Όμως ο πρώτος στον οποίον προσέτρεξε ο Τσίπρας με την αναθέρμανση των διαπραγματεύσεων για το «όνομα» ήταν ο Αρχιεπίσκοπος!
Η απόφαση της Αρχιεπισκοπής (και κατά μέρος της Εκκλησίας) να μη συμμετάσχει στα συλλαλητήρια ήταν μια πολιτική απόφαση. Με έναν λόγο ο Τσίπρας αναγνώρισε πολιτική άποψη στην Εκκλησία. Της έδωσε το δικαίωμα να μπορεί να επιλέξει αν θα έχει προφανή (πέραν της αφανούς) πολιτική παρέμβαση. Η επιλογή της «μη πολιτικής» παρουσίας της Εκκλησίας στα συλλαλητήρια είναι πολιτική στάση.
Η Εκκλησία δικαιούται να έχει γνώμη (ενιαία ή πολύμορφη), αλλά ώς εκεί. Ο Τσίπρας της έδωσε την ευκαιρία να διαχειρισθεί τη γνώμη της σε πολιτικό επίπεδο.
Εκτός κι αν ο Τσίπρας δεν πήγε ικέτης στον Αρχιεπίσκοπο εκλιπαρώντας τα «στραβά μάτια» του ιερατείου από τα συλλαλητήρια, αλλά για να του κάνει ο Ιεράρχης κανένα ευχέλαιο μ’ αυτά που κάνει…
Έξοδος ξύδι
Δεν διέψευσε ακριβώς ο κ.Τσα-καλώτος τα περί των 130.000 πλειστηριασμών, έκανε ότι τα διέψευσε. Αλλά ακόμα και αυτή η κουτοπονηριά βρήκε τον θάνατό της από τον κ. Ντράγκι! «Και 130.000 plus πλειστηριασμοί και γρήγορα», απαίτησε, αλλιώς, κλάφτα Χαράλαμπε (όπως η Μπέτυ)!
Και στο καπάκι: Κλάους Ρέ-γκλινγκ (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας), «αυστηρότερη η μεταμνημονιακή επιτήρηση».
Η αλήθεια είναι ότι η Τρόικα θα μας βγάλει από τα μνημόνια κι όχι ο Τσίπρας. Θα μας βγάλουν από το κελί του μελλοθάνατου και θα μας βάλουν στο κελί του ισοβίτη. Υπό αυστηρή επιτήρηση για δεκαετίες.
Κανένα πρόβλημα. Όπως θα έλεγε και ο Τσακαλώτος, μας σκλαβώσανε για να μάθουμε να ξεσκλαβωνόμαστε…
Υπόθεση Στρατηγικού Σχεδιασμού:
Νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε τον εξευτελισμό μιας έκδοσης των οκτώ Τούρκων φυγάδων στον Ερντογάν.
Θα μπορούσαμε αντί να εκδόσουμε τους Τούρκους ικέτες στην Τουρκία, να τους εκδόσουμε στο Αφίρ.
Όπερ έδειδείξαι και pas problem…
*Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 25-1-2018
