Οι Αρμένιοι υπέφεραν μακραίωνα από τις εγκληματικές διώξεις και τα φρικτά εγκλήματα των Τούρκων και των ισλαμιστών φίλων τους, όπως οι Αζέροι. Έβρισκαν προστασία στην προεπαναστατική Ρωσία, ενώ μετά την Επανάσταση απέκτησαν την δική τους σταθερή κρατική υπόσταση, η οποία διαρκεί μέχρι σήμερα.
Στην Ε.Σ.Σ.Δ. απολάμβαναν ειρήνη και ανάπτυξη, απαλλαγμένοι από το άγχος της αζέρικης και τουρκικής απειλής, όμως επί Γιέλτσιν η ρωσική υποστήριξη προς την Αρμενία μειώθηκε, ενώ με τον Πούτιν ξανά αυξήθηκε.
Ωστόσο από το 2018 που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Νικόλ Πασινιάν επεδίωξε να ανοίξει οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με την δύση, να συνεργαστεί με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, να προχωρήσει τις ξένες ιδιωτικοποιήσεις, και σε αυτό το πλαίσιο μείωσε τις αμυντικές δαπάνες βασιζόμενος στις διαβεβαιώσεις των δυτικών φίλων του για εξομάλυνση των σχέσεων στην περιοχή, και απομάκρυνε την Αρμενία από τον ρωσικό παράγοντα.
Ακριβώς αυτή η επιλογή έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να χτυπήσει στην ευαίσθητη ζώνη της Αρμενίας μέσω του Αζερμπα’ι’τζάν με την συνδρομή του Ισραήλ, το οποίο βλέπει ανταγωνιστικά την Δημοκρατία της Αρμενίας, και την συμμετοχή του Πακιστάν. Προφανώς όλα αυτά είναι στρατηγικές κινήσεις συνδεδεμένες με το ΝΑΤΟ, εν γνώσει της γερμανικής Ε.Ε. Γιατί αντικειμενικός στόχος είναι η στενότερη περικύκλωση της ρωσικής αρκούδας που ήδη έχει μέτωπα με την Τουρκία στην Συρία και στην Λιβύη.
Δυστυχώς οι εξελίξεις είναι αρνητικές για το Αρμενικό έθνος προς στιγμήν εξαιτίας των άστοχων έως καταστροφικών επιλογών του Πασινιάν.
Υπό την ηγεσία Πασινιάν οι αρμενικές δυνάμεις οπισθοχώρησαν, εδάφη εγκαταλήφθηκαν, η αμερικανική βοήθεια δεν ήρθε ποτέ, και με έκκληση των αρμενικών κοινοτήτων Γαλλία και Ρωσία κινήθηκαν αμέσως διπλωματικά προκειμένου να σώσουν τους αρμενικούς πληθυσμούς από την τουρκοαζερική επέλαση.
Η ελληνική ηγεσία άραγε αντλεί διδάγματα από όσα συμβαίνουν;
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
11.11.2020