Προς: Κουμουνδούρου!
Τώρα ήρθε πια η ώρα να υποστείλετε και τα λάβαρα! Δεν έχουν σχέση με τον τιμημένο αγώνα της Αριστεράς. Αυτό το κόκκινο είναι αίμα αγωνιστών… Το μολύνετε και ασεβείτε βεβηλώνετε την μνήμη τους. Παραμερίστε λοιπόν. Το απαιτούν οι νεκροί της Καισαριανής και των κολαστήριων. Αυτοί θυσιάστηκαν για ένα ΟΧΙ. Ορθώσανε το μπόι τους σε ντόπιους και ξένους φασισμούς. Άφησαν μια πολιτική διαθήκη στο Έθνος και στην Αριστερά… Έφυγαν με το κεφάλι ψηλά υπερασπιζόμενοι την τιμή της πατρίδας και της Αριστεράς αλλά και το ισχυρό δικαίωμα ενός λαού να αγωνίζεται περήφανος ακόμα κι όταν ηττάται.
Παραμερίστε λοιπόν. Κουμπώστε τα πουκάμισα και βάλτε γραβάτες. Φορέστε ημίψηλο και φράκο. Γιατί δεν είστε παρά θλιβεροί Φραγκολεβαντίνοι! Δεν έχετε σχέση πια με τον Λαό. Ή μάλλον η σχέση σας δεν διαφέρει από την Νέα Δημοκρατία… Αποτελείτε συνέχειά της. Με μια διαφορά: Εκείνοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι το… αντικείμενο. Εσείς είστε το… αντίγραφο.
Αφήστε τις αναφορές στην Αριστερά. Έχετε από μακρόν απωλέσει κάθε έξωθεν καλή μαρτυρία. Διαγράψτε τα συνθήματα-δάνεια της… Είστε στο πλευρό πλέον εκείνων που αποκαλούσατε δολοφόνους των λαών. Είστε στο ίδιο συνδικάτο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Έχετε χωρίς αιδώ προσχωρήσει στο στρατόπεδο των Τραπεζών. ΔΕΝ νομιμοποιείστε πλέον να συμμετέχετε στην πορεία του Πολυτεχνείου. Αυτός ο νεότερος ξεσηκωμός στην Ιστορία της πατρίδας είχε Ιδανικά κι είχε και νεκρούς. Περιέκλειε την ελπίδα για ένα καλλίτερο μέλλον κι όχι για έναν κατήφορο. Αυτόν δικαιωματικά και διαχρονικά τον αφήναμε στην Δεξιά.
Μαζέψτε λοιπόν ό,τι απέμεινε από την τιμή της Αριστεράς και αποχωρίστε. Αφήσατε πίσω σας ανέστιους πένητες κι απελπισμένους. Και νεκρούς. Προ πάντων αφήσατε λαό και πατρίδα δίχως ΤΙΜΗ. Κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο για έναν Αριστερό! Γιατί η δική μας Αριστερά είχε σε ύψιστο αξιακό κώδικα την τιμή!
Το ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ της πολιτικής αγυρτείας έφτασε στα 3,5 δισ. και επαίρεστε! Σαν δεν ντρέπεστε! Δεν παραδέχεστε καν ότι αυτό είναι το πλεονάζον αίμα του ελληνικού λαού. Δεν φτάνουν στ’ αυτιά σας οι οιμωγές των απελπισμένων; Δεν σας συγκινούν οι εκκλήσεις των καθημαγμένων που έχαβαν το σπίτι τους εν μια νυκτί; Δεν φτάνουν σέ σας οι διαμαρτυρίες όσων στενάζουν κάτω από την μπότα της Εφορίας. Αδιαφορείτε στις ξέπνοες κραυγές των γερόντων που τους έχετε αφαιμάξει το βιός.
Πανηγυρίζετε για το πλεόνασμα που αποτελεί παρά κεφαλικό φόρο χειρότερο από εκείνο που επέβαλαν οι Τούρκοι και οι κοτζαμπάσηδες… Το επιβάλατε νύκτωρ με διατάγματα οριακής πλειοψηφίας. Όπως περάσατε διατάγματα για τις συντάξεις για τα εργασιακά, για την διάλυση των Ταμείων. Έχετε μεγάλα πλεονάσματα από το αίμα και τον λαού. Κι είστε στιγματισμένοι από τον αφορισμό των αγωνιστών.
Και με περίσσιο θράσος ρωτάτε: Τι μπορούσαμε να κάμουμε;
Να ΜΗΝ ΚΑΝΑΤΕ. Να τι θα μπορέσατε!
Τώρα πια ο λαός θα σας ζητήσει τον λόγο για όσα ΔΕΝ ΚΑΜΑΤΕ. Για όσα κάματε είναι πλέον αργά να επανορθώσετε. Οι ζωές δεν γυρίζουν πίσω. Προ πάντων η τιμή της Αριστεράς δεν μπορεί πλέον ν’ απαιτεί τίποτα από εσάς. Την έχετε αφήσει κουρέλι σε κάποια θρανία στην Γκράβα.
Και καλά θα είναι στο τέλος για να σας υπενθυμίσει κάποιος που θήτευσε στα πεζοδρόμια της ανάγκης και όχι σε μια γιαλαντζί ξεθωριασμένης-ροζέ Αριστεράς ότι: Ο τόπος είναι πλέον ένας κρατήρας που βγάζει καπνό λίγο πριν την έκρηξη. Κι ότι μεγάλοι διανοητές από τον Μακιαβέλλι ως τον Μαρξ και τον Ένγκελς υποστήριξαν πως η βία είναι μαμή της Ιστορίας.
*Ο Άρης Σκιαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.
