Παραφράζοντας τη λαϊκή παροιμία «Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις» στην περίπτωση του τραγικού θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου, το θέατρο του παραλόγου στη μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ κρατάει είκοσι μέρες, με όσα αναπαραγάγουν κάθε φορά που στη δικογραφία συμπληρώνεται ή εμφανίζεται κάποιο στοιχείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν και δήθεν σε βάρος του.
Η νέα εξέλιξη αφορά στον εντοπισμό δείγματος γενετικού υλικού (DNA) του Ζακ Κωστόπουλου στο περιλάλητο μαχαίρι, που βρέθηκε στο κοσμηματοπωλείο της οδού Γλάδστωνος, στην Ομόνοια.
Αν και στην έκθεση που καταχωρήθηκε στην υπάρχουσα δικογραφία από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (ΔΕΕ) και στάλθηκε στη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής στις 26 Σεπτέμβρη δεν εντοπίστηκαν δακτυλικά αποτυπώματα του Ζακ Κωστόπουλου πάνω στο μαχαίρι, στη νέα έκθεση βιολογικού έλεγχου και ταυτοποίησης βρέθηκε δικό του γενετικό υλικό.
Κι αυτό το «θαύμα» μεγάλο δεν το λες αλλά σίγουρα αναμενόμενο στο «αφήγημα περί ληστείας» όπως στήθηκε από την πρώτη στιγμή ταυτόχρονα με την προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών για το τρόπο που λειτούργησε και έδρασε η αστυνομία. Κατευθύνοντας ουσιαστικά, έτσι, την κοινή γνώμη συνολικά και επιμελώς στις κινήσεις και τη στάση του θύματος, αδιαφορώντας για τους κατηγορουμένους, την «ανύπαρκτη» -μέχρι στιγμής- ιατροδικαστική έκθεση και τη βάναυση κακοποίηση του νεκρού από την αστυνομία τη στιγμή της σύλληψής του.
Η μία εκ των δυο συνήγορων Πολιτικής Αγωγής που εκπροσωπεί την οικογένεια Κωστόπουλου, Άννυ Παπαρρούσου, πρόσφατα δήλωνε πως «δεν θα ξέραμε τίποτα αν δεν υπήρχε το οπτικό υλικό. Στη δικογραφία δεν περιγραφόταν καμία βίαιη ενέργεια κατά του θανόντος, αντιθέτως αναφερόταν πως ”κόπηκε από τα τζάμια και κατέρρευσε”. Αυτό πλήττει ευθέως την αξιοπιστία της Αστυνομίας. Επειδή ακριβώς χαρακτηρίστηκε σαν ένα συμβάν που δεν ήταν άξιο λόγου, δεν κινητοποιήθηκε ο κρατικός μηχανισμός ως όφειλε. Δεν αποκλείστηκε η περιοχή, δεν έγινε συλλογή και ανάλυση του οπτικού υλικού, δεν αναγνωρίστηκαν μάρτυρες και δεν κλήθηκαν για κατάθεση. Όσο για την ελλιπέστατη δικογραφία, αυτή δεν συμπληρώθηκε ούτε μετά το βίντεο».
Δύο επισημάνσεις και τρία ερωτήματα
Μετά τη δημοσιοποίηση αλλά και τον τρόπο που παρουσιάστηκε το πόρισμα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών για το γενετικό υλικό του δολοφονημένου Ζακ Κωστόπουλου πάνω στο μαχαίρι επιβάλλεται καταρχάς να κάνουμε δύο βασικές επισημάνσεις και να θέσουμε τρία ερωτήματα.
Η δικογραφία και τα πειστήρια που συλλέγονται καθυστερημένα και αναλύονται -ακόμα και με αυτόν τον ελλειμματικό άλλα όχι πρωτόγνωρο τρόπο- δεν αφορούν τον θανόντα Ζακ Κωστόπουλο αλλά την εγκληματική πράξη του κοσμηματοπώλη και του συνεργού του.
Αυτοί οι δύο είναι οι κατηγορούμενοι, για αυτούς τους δύο αναμένουμε το βούλευμα που θα τους οδηγήσει στο δικαστήριο για τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλο.
Παρόλα αυτά οι αστυνομικές αρχές μέσα από μία καταφανή ερευνητική μονομέρεια κάνουν σαν να αγνοούν τις διώξεις που ασκήθηκαν στους δυο κατηγορούμενους και με βάση τη δικογραφία αφορούν -μεταξύ των άλλων- και το κακούργημα της θανατηφόρας βλάβης. Χρειάζεται άραγε κάποιος να τους υπενθυμίσει ότι ο Ζακ υπήρξε το θύμα και όχι ο θύτης; Χρειάζεται κάποιος να τους υπενθύμιση ότι αίμα του Ζακ βρέθηκε σε διάφορα σημεία μέσα και έξω από το κοσμηματοπωλείο; Χρειάζεται κάποιος να τους υπενθυμίσει ότι ένα τέτοιο στοιχείο χωρίς ουσιαστική σημασία αποτελεί μέρος μια συντονισμένης προσπάθειας αποπροσανατολισμού;
Σύμφωνα, δε, «με το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος το δικαίωμα στη ζωή είναι απόλυτο και απαιτεί την πλήρη διαλεύκανση των συνθηκών θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου και την τιμωρία των ενόχων», όπως υπενθυμίζει το ψήφισμα του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.
Το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο μαχαίρι προέρχεται από τις «καστανέρυθρες κηλίδες αίματος που συλλέχθηκαν εντός και πέριξ κοσμηματοπωλείου επί της Γλάδστωνος» όπως διαβάζουμε στο πόρισμα. Κατηγορούμενος όμως δεν είναι ο νεκρός – δολοφονημένος. Και φυσικά το αίμα του βρίσκονταν σε όλο το χώρο μέσα και έξω από το σημείο του εγκλήματος – καθώς αιμορραγούσε – χτυπημένος από τις κλωτσιές και τα βίαια χτυπήματα στο κεφάλι που δεχόταν από τους δύο κατηγορουμένους, κομμένος στο λαιμό και στο σώμα του από τα γυαλιά της τζαμαρίας του κοσμηματοπωλείου.
Αυτά ως προς τις επισημάνσεις και τις διαπιστώσεις για την ουσία και τον τρόπο που οι αρχές χειρίζονται την υπόθεση μέχρι σήμερα και τα ΜΜΕ αναπαραγάγουν όπως τους βολεύει.
Σε ό,τι άφορα τα τρία ερωτήματα που δεν προκύπτουν από κανένα φαντασιακό πεδίο, άλλα σύμφωνα με τα δεδομένα και όλες τις εξελίξεις.
Η Άννυ Παπαρούσσου σε δηλώσεις της χαρακτηριστικά αναφέρει: «Το ζήτημα που με απασχολεί είναι ότι αφού ασχολήθηκαν τα εγκληματολογικά εργαστήρια με το να κάνουν μία έκθεση, γιατί δεν έχει ληφθεί βιολογικό υλικό από τους κατηγορούμενους. Διότι εδώ διερευνούμε την υπόθεση με βάση την κατηγορία, δεν είναι κατηγορούμενος ο νεκρός».
Έχει ξανασυμβεί ποτέ, λοιπόν, στα χρονικά από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών να μην έχει ληφθεί βιολογικό – γενετικό υλικό από κατηγορούμενους και εάν ναι γιατί, παρά τη σπουδή και τον τρόπο που έχουμε δει να στήνονται ολόκληρα -κατασκευασμένα- κατηγορητήρια ακόμα και από «μερικό DNA»;
Έχει ξανασυμβεί ποτέ παρόμοιες εκθέσεις από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών να μην συνοδεύονται από τον πίνακα καταγραφής των γενετικών τόπων που απεικονίζει τον γενετικό τύπο του ατόμου, όπως στην περίπτωση του Ζακ Κωστόπουλου;
Η απάντηση που μας έδωσε η δικηγόρος Άννυ Παπαρούσου στο συγκεκριμένο ερώτημα ήταν: «Όντως λείπει ο πίνακας καταγραφής των γενετικών τόπων που απεικονίζει τον γενετικό τύπο του ατόμου. Αναρωτιέμαι πρόκειται για προχειρότητα; Δεν θεώρησαν ότι πρέπει να μπουν στον κόπο; Σε κάθε περίπτωση η έκθεση είναι ελλιπής».
Τέλος, το -προβλέψιμο πλέον- σενάριο που διακινείται μέσω δημοσιογραφικών κύκλων από την αστυνομία και η διασύνδεση του θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου με τη χρήση ουσιών όπως αρχίζει να εκδηλώνεται και δήθεν να εξετάζεται αναρωτιέται κανείς αν θα αποτελέσει το επόμενο τηλεοπτικό έργο στιγματισμού για τον «πρεζάκια ληστή με το μαχαίρι».
Ως τρόπος και μέθοδος, άλλη μια φορά δηλαδή, κατευθυνόμενης συσκότισης, συγκάλυψης και αποπροσανατολισμού με πολλούς αποδέκτες για ένα έγκλημα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Οψόμεθα…
*Πηγή: tetartopress.gr
