Μέσα στον ορυμαγδό των εκφυλιστικών κοινοβουλευτικών ανακατατάξεων μέσω μεταγραφών και του θριάμβου της παραπολιτικής ,έχει χαθεί η μπάλα ενώ ο πολιτικός λόγος επί της ουσίας των προβλημάτων του κόσμου της εργασίας έχει μπει στο ψυγείο. Η τεχνητή πόλωση που αναπτύσσεται ,η οποία δεν έχει φτάσει ακόμη στο κρεσέντο της , είναι μια σκόπιμη επιδίωξη ώστε να γίνουν οι εκλογές μέσα στο 2019(πιθανότερο σενάριο το Μάϊο) με παγίδευση των πολιτών σε διαφορετικά εκλογικά κριτήρια από αυτά που επιτάσσουν τα πραγματικά συμφέροντα τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να δημιουργήσει το δικό της αφήγημα με τα δικά της δήθεν. Προσπαθεί να «χτίσει» την εικόνα μιας πολιτικής δύναμης που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, που έλυσε μακροχρόνιες εκκρεμότητες στην εξωτερική πολιτική ,που κάνει μεγάλες θεσμικές αλλαγές συνταγματικού χαρακτήρα, που χτυπά τη διαφθορά ,που αντιμετωπίζει τα προβλήματα των κοινωνικών ομάδων που χτυπήθηκαν από την κρίση.Έτσι λοιπόν –κατά την κρίση της-είναι αυτή που μπορεί να αντιπροσωπεύει επάξια τον προοδευτικό πόλο της πολιτικής ζωής και να εκπροσωπήσει καλύτερα τα κατώτερα αμοιβόμενα κοινωνικά στρώματα.
Από την άλλη μεριά η ΝΔ με σύνθημα «η Ελλάδα μπορεί» επιχειρεί να προβάλει την εικόνα μιας δύναμης που μπορεί να σώσει τους έλληνες από την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης -όπως χαρακτηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να συσπειρώσει το παραδοσιακό δεξιό ακροατήριο με όχημα την συμφωνία των Πρεσπών, αναβαθμίζει την κριτική στα ζητήματα ασφάλειας του πολίτη. Επίσης προτείνει διέξοδο από την κρίση με όραμα την ανάπτυξη (που αυτή μπορεί να την κάνει γιατί μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις) με ένα μείγμα πολιτικής με λιγότερους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές για τις επιχειρήσεις,με περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις ακόμη και τμήματος της κοινωνικής ασφάλισης.Προσπαθεί να εκφράσει την μεσαία τάξη και τον θυμό του κόσμου της εργασίας ο οποίος όμως θα ωφεληθεί αφού υπάρξει η ανάπτυξη.
Σταδιακά αυτή η αντιπαράθεση θα οδηγηθεί στο δίλλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης προς δόξαν της αποπολιτικοποίησης.
Καταπίνουν την κάμηλο και διυλίζουν τον κώνωπα
Τα προεκλογικά αφηγήματα του ΣΥΡΙΖΑ της ΝΔ και όλου του μνημονιακού συστήματος βασίζονται στην πολιτική εξαπάτηση.Παρουσιάζονται ως φιλολαϊκά ενώ είναι βαθύτατα αντιλαϊκά.Οι πολιτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ δεν είναι αντίθετες.
Εντάσσονται ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο σιδερένιας πειθαρχίας που έχουν καθορίσει τα μνημόνια και το ασφυκτικό νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της Ευρωζώνης.Στη λογική αυτή το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τρία μνημόνια, η ΝΔ δύο και ο ΣΥΡΙΖΑ ένα και φαρμακερό διότι νομιμοποίησε και όλα τα προηγούμενα. Οι αποκλίσεις είναι δευτερεύουσες ώστε να προσδίδουν την αίσθηση διαφορετικών μειγμάτων πολιτικής.Ωστόσο οι στόχοι είναι κοινοί και αυτό φάνηκε καθαρά με τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 ,όπου ψήφισαν από κοινού με τα μικρότερα μνημονιακά κόμματα το 3ο μνημόνιο.Η περαιτέρω πορεία δείχνει την απόλυτη προσαρμογή του νέου δικομματικού συστήματος στην μονιμοποίηση των πολιτικών των μνημονίων και στην υποταγή στον ξένο παράγοντα με ελαχιστότατες διαφοροποιήσεις.Καταπίνουν την κάμηλο και διυλίζουν τον κώνωπα
Όσο και αν κυρίως από το ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται η ψευδής εικόνα ότι φύγαμε από τα μνημόνια ,η διατήρηση των 714 μνημονιακών νόμων και των χιλιάδων υπουργικών αποφάσεων,η διατήρηση των εξαιρετικά δυσμενών συνεπειών που κατέστρεψαν τη ζωή των απλών ανθρώπων βοούν για το αντίθετο.
Τα μνημόνια είναι εδώ και συνεχίζουν να λεηλατούν τους μισθούς ,την απασχόληση,τις συντάξεις,την λαϊκή και δημόσια περιουσία.Το δυσβάσταχτο χρέος είναι εδώ και καθορίζει τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα που αποστερούν τεράστιους πόρους από την ελληνική κοινωνία.Η εποπτεία με άλλους μηχανισμούς παραμένει απόλυτα ενεργή.
Όποιος ισχυρίζεται,λοιπόν, ότι μπορεί να προωθήσει την ανάπτυξη ,το κοινωνικό κράτος ,τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία μέσα στο πλαίσιο των μνημονίων ,που είναι αδιατάραχτο και αλώβητο ή με τη διατήρηση του τεράστιου δημόσιου χρέους, με επί μέρους διαφοροποιημένα μείγματα πολιτικής ή με προσωρινές προεκλογικές παροχές ,απλά κοροϊδεύει τους έλληνες πολίτες. Και αυτό κάνουν ανενδοίαστα και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Η εμπειρία,άλλωστε, απέδειξε ότι η επιχείρηση που στήθηκε την προηγούμενη δεκαετία δεν ήταν ένα προσωρινό φαινόμενο ,αλλά μια στρατηγική μεταβολής όλου του τρόπου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στα πλαίσια ενός άγριου νεοφιλελευθερισμού. Δεν υπάρχει,λοιπόν,επιστροφή στην κανονικότητα όπως ισχυρίζεται ο Αλέξης Τσίπρας. Η κανονικότητα είναι τα ίδια τα μνημόνια. Η κατάσταση αλλάζει μόνο με ανατροπή και ριζοσπαστική αλλαγή που προϋποθέτει την ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της πραγματικά ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής αριστεράς.
Αποσαφήνιση προτεραιοτήτων
-Η εναλλακτική λύση που προτείνει η πραγματικά ριζοσπαστική αριστερά που εκφράζεται μέσα από την ΛΑΕ για την κατάργηση των μνημονίων ,για τη διαγραφή του χρέους ,για έναν άλλο τύπο κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης εκτός ευρωζώνης ,έχει πολλές φορρές διατυπωθεί και πρέπει να συνεχίζεται η εκφώνησή της.
Σήμερα όμως μπροστά στις εκλογές πρέπει να εξεταστεί μια νέα ιεράρχηση και διαφορετικός τρόπος προβολής των στόχων. Είναι ανάγκη αντί να απαριθμούμε τους μνημονιακούς νόμους που πρέπει να καταργηθούν να διατυπωθούν θετικές αιχμές και στόχοι που θα διεμβολίζουν το μνημονιακό καθεστώς δημιουργώντας την ατζέντα των μεγάλων αιτημάτων για το κίνημα και την αριστερά , που θα διεκδικούν άμεσα τη βελτίωση της ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου της εργασίας.
Ενδεικτικά το αίτημα για 751 ΕΥΡΩ κατώτερο μισθό και η αντίστοιχη αύξηση του επιδόματος ανεργίας χωρίς τους αυστηρούς περιορισμούς, η αύξηση των συντάξεων για παράδειγμα κατά 20%, η επαναφορά του 35ωρου και ο δραστικός περιορισμός της ελαστικής εργασίας με συγκεκριμένα μέτρα για τους νέους εργαζόμενους, η μεγάλη μείωση της έμμεσης φορολογίας και ο μηδενικός συντελεστής στα είδη άμεσης ανάγκης, η απόλυτη προστασία πρώτης κατοικίας η διαγραφή και επαναρρύθμιση χρεών ,η προβολή και άλλων αιτημάτων που αφορούν την καθημερινότητα καθώς και των πιο κεντρικών αιτημάτων για αγρότες και επαγγελματίες, θα μπορούσαν να αποτελούν την προμετωπίδα του προγράμματος μας. Η διατύπωση είναι πρόχειρη και ατελής αλλά η σκέψη να περάσουμε από το αφηρημένο στο συγκεκριμμένο και από την καταγγελία στην πρόταση είναι σαφής. Η κάθε κατηγορία αυτών που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε πρέπει να βλέπει τον εαυτό της στις προτεραιότητες που θέτουμε και όχι να χάνονται οι άμεσοι στόχοι στο σύνολο μιας πολυσέλιδης διακήρυξης ή προγράμματος. Αυτό θα μας βοηθούσε στην καλύτερη προσέγγιση των στρωμάτων που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε.
Να ξεπεράσουμε τα εμπόδια
-Είναι σίγουρο ότι η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ θα έπρεπε με βάση την κοινή λογική να κρίνεται ως ψεύτικη , προσχηματική και υποκριτική από τους πολίτες που έχουν περάσει τα πάνδεινα τα τελευταία δέκα χρόνια.Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τρία μνημόνια, η ΝΔ δύο και ο ΣΥΡΙΖΑ ένα και φαρμακερό διότι νομιμοποίησε και όλα τα προηγούμενα .Θα έπρεπε η κυβερνητική πρακτική αυτών των δυνάμεων που πάντα ήταν αντίθετη από τις διακηρύξεις τους να πείθει εύκολα το λαό ότι και τα νέα αφηγήματά τους είναι πλήρως αναξιόπιστα.Είναι ψευδείς υποσχέσεις.Αυτό επιτάσσει ο ορθολογισμός.Ωστόσο η πολιτική των κυρίαρχων δυνάμεων βασίζεται στον ανορθολογισμό.Ποντάρουν κυρίως στο συναίσθημα,στη λήθη,στα στερεότυπα,στις φοβίες,στις ανασφάλεις,στις ψευδείς παραστάσεις,στις χαμηλές προσδοκίες που δημιουργεί η ήττα και η κρίση. Το μεγάλο πρόβλημα επίσης είναι ο φόβος που διακατέχει μεγάλο τμήμα της κοινωνίας για τους κινδύνους από την προώθηση ανατροπών και πραγματικά εναλλακτικών λύσεων, που το ωθεί στη συντηρητική εκδοχή «το μη χείρον βέλτιστον». Συνεπώς το τοπίο που θα διαμορφωθεί μπροστά στις επερχόμενες εκλογικές μάχες θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις δυνάμεις της αντιμνημονιακής αριστεράς που παλεύουν με συνέπεια αλλά με άνισους όρους.
Η Λαϊκή Ενότητα μπορεί να στερήσει την αυτοδυναμία από την ΝΔ
Ειδικά η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ η οποία παίζει ένα πρωτοπόρο ρόλο στην δημιουργία ενός μετώπου αριστερών και αντιμνημονιακών δυνάμεων,θα πρέπει να θέσει την ατζέντα των πραγματικών προβλημάτων και των αιτιών που τα δημιουργούν ,να πείσει για την αναγκαιότητα και τον ρεαλισμό των εναλλακτικών λύσεων όσο κι αν στο σύνολό τους δεν μπορούν άμεσα να εφαρμοστούν λόγω συσχετισμού δυνάμεων,να συμβάλει ακόμη περισσότερο στην δημιουργία ενός μαζικού ενωτικού κινήματος.
Το πλέον κρίσιμο ζήτημα είναι να εκλαϊκεύσει το μήνυμα για το πόσο χρήσιμη θα είναι η παρουσία της στη βουλή ως δύναμης πραγματικής αντιπολίτευσης στο μνημονιακό δικομματισμό.
Φυσικά οι τελευταίες εξελίξεις με την διάλυση των μικρών κομμάτων, δημιουργούν μια σύγχιση στον κόσμο και έναν προβληματισμό για την ανάγη κοινοβουλευτικής ύπαρξή τους, η οποία πιθανόν έχει μια βάση για κόμματα όπως το ΠΟΤΑΜΙ,οι ΑΝΕΛ,η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ,που εντάσσονται στο μνημονιακό τόξο και το πολιτικό προσωπικό τους μεταγράφεται από το ένα κόμμα στο άλλο.Δεν αφορά με καμμία έννοια δυνάμεις όπως η ΛΑΕ πού έσωσε την τιμή της αριστεράς και η οποία είναι σταθερά προσανατολισμένη στις αξίες της αριστεράς,καταγράφεται στον αντίποδα των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών , ενώ απέδειξε τού λόγου το αληθές όταν χρειάστηκε να συγκρουστούν τα στελέχη της με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 δίνοντας ένα υπόδειγμα πολιτικής εντιμότητας και συνέπειας.
Εκτός από,την επιβεβαιωμένη ορθότητα των θέσεών της σε πολλά ζητήματα,την αγωνιστική της στάση ,την συνέπεια,την ενωτική της πρακτική που είναι τα βασικά κριτήρια υπερψήφισής της υπάρχει ακόμη ένα καθοριστικό στοιχείο :ότι δηλαδή η είσοδος της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στη βουλή είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να στερήσουμε την αυτοδυναμία από την Νέα Δημοκρατία που φαίνεται να έχει ένα σαφές δημοσκοπικό προβάδισμα.
Στις επερχόμενες εκλογικές μάχες πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο δυνάμει φιλικό πολιτικό και εκλογικό μας ακροατήριο και στα πιο καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα και στη νεολαία.Πρέπει ,επίσης να υπάρξει ένα δημόσιο κάλεσμα επανασυσπείρωσης όλων των αγωνιστών που έδωσαν από κοινού την μάχη των εκλογών του Σεπτέμβρη του2015 και στη συνέχεια για διάφορους λόγους αδρανοποιήθηκαν.
Όχι μοναδικός αλλά πιο προνομιακός εκλογικός-πολιτικός χώρος για τη ΛΑΕ είναι το δυσαρεστημένο τμήμα του λαού που είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2015 και αποστασιοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη του 2015 με το μεγαλύτερο μέρος του να καταγράφεται στην αποχή το άκυρο και το λευκό.Η πολιτική και κοινωνική μας στόχευση πρέπει να κατευθύνεται σε συγκεκριμμένα στρώματα του πληθυσμού ,διότι διαφορετικά η ρόδα του οχήματός μας θα γυρίζει στον αέρα.
*Ο Αλέκος Καλύβης είναι μέλος του ΠΣ της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
