Απολύτως ανεπαρκή, με προβληματικό προορισμό, επιστρεπτέα και με σκληρές μνημονιακού τύπου δεσμεύσεις τα 32 δις(;), “επιχορηγήσεις” και δάνεια, που υποτίθεται θα κατευθυνθούν στην Ελλάδα για περίοδο 3 χρόνων, 2021-2024
Στα 750 δις ανέρχεται, σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν, το ύψος των κεφαλαίων του “Ταμείου Ανάπτυξης” για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ε.Ε. Η κατανομή των κεφαλαίων των 750 δις του Ταμείου Ανάπτυξης, θα έχει τη μορφή “επιχορηγήσεων‘, οι οποίες θα επιστραφούν με πρόσθετη φορολογία στα κράτη-μέλη, ύψους 500 δις και δανείων ύψους 250 δις.
Το ποσό που αντιστοιχεί στην Ελλάδα για την τριετία 2021-2024 είναι, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Κομισιόν και με πολλά ερωτηματικά, 32 δις ευρώ, εκ των οποίων 22,5 δις υπό τη μορφή “επιχορηγήσεων” και 9,5 δις υπό μορφή δανείων.
Οι κυβερνητικές θριαμβολογίες και οι θριαμβολογίες πολλών εκ των media, γύρω από αυτό το πακέτο, είναι εκτός τόπου και χρόνου και περισσότερο αντιπροσωπεύουν προπαγάνδα, που αποβλέπει ματαίως στην αναστήλωση της χαμένης αξιοπιστίας της Ε.Ε και σε κάθε περίπτωση όχι στην ανάδειξη της αλήθειας.
Σε σχέση με το πακέτο των 750 δις του Ταμείου Ανάπτυξης, προχωράμε στις εξής αρχικές παρατηρήσεις:
Πρώτον: Το πακέτο των 750 δις, το οποίο μάλιστα εκτείνεται σε ορίζοντα 3 χρόνων 2021-2024, είναι απολύτως ανεπαρκές, για να μην πούμε “ψίχουλα“, για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη και το μισό σε σχέση και με αυτό το πακέτο των 1,5 τρις για το οποίο έκανε λόγο στην αρχή η Κομισιόν.
Είναι χαρακτηριστικό της απολύτου ανεπάρκειας του “Ταμείου Ανάπτυξης” ότι σήμερα δημοσιεύτηκε η είδηση πως η Ιαπωνία έχει αποφασίσει να δαπανήσει μέχρι τώρα και μάλιστα άμεσα, όχι σε 3 χρόνια, 2,18 τρις δολάρια ή το 40% του ιαπωνικού ΑΕΠ.
Δεύτερον: Το πακέτο αυτό των 750 δις, παρότι ανεπαρκέστατο, θα τύχει πολύ σκληρών διαπραγματεύσεων κυρίως με τον πυρήνα των Βορείων χωρών της Ε.Ε, με συνέπεια την βέβαιη περαιτέρω αρνητική παραμόρφωση του.
Τρίτον: Τα κεφάλαια του πακέτου που ονομάζονται “επιχορηγήσεις“, δεν είναι “δωρεάν‘ χρήμα αλλά θα πληρωθούν από τα κράτη-μέλη, με βαριά πρόσθετη φορολογία που θα επιβληθεί από την Κομισιόν ( βλέπε εδώ).
Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε, πόσοι από αυτούς τους νέους φόρους αναλογούν στην Ελλάδα και επομένως ποιο θα είναι το “καθαρό όφελος” για την χώρα.
Τέταρτον: Τα κεφάλαια από το “Ταμείο Ανάπτυξης” δεν θα δοθούν απευθείας στα κράτη-μέλη, προκειμένου τα τελευταία να αποφασίσουν κυρίαρχα για την χρήση τους αλλά θα παρέχονται υπό τη μορφή προγραμμάτων και δανείων, που θα αποφασίζει η Κομισιόν με δικά της κριτήρια, κατά το πρότυπο του ΕΣΠΑ και επομένως θα υπηρετούν πρώτα από όλα κοινοτικές και γερμανικές προδιαγραφές και προτεραιότητες.
Πέμπτον: Είναι βέβαιο ότι τόσο οι “επιχορηγήσεις” και κυρίως τα δάνεια, αν δεν συνοδεύονται με μνημόνια, ιδιαίτερα προς τις πιο χρεωμένες χώρες, οπωσδήποτε θα παρακολουθούνται με απαράδεκτους όρους και δεσμεύσεις, οι οποίες θα κατευθύνουν τις πολιτικοοικονομικές επιλογές των χωρών-μελών με βάση τις προτεραιότητες του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου και των κατεστημένων κέντρων των πιο ισχυρών κυρίαρχων κρατών της Ε.Ε, όπως η Γερμανία.
Το συμπέρασμα όλων τούτων είναι μάλλον αυτονόητο. Η Ελλάδα οδεύει σε βαθύτατη κρίση, την μεγαλύτερη ίσως σε ειρηνική περίοδο και η Ε.Ε μάλλον θα επιτείνει τα κρισιακά αδιέξοδα της χώρας μας παρά θα υποβοηθήσει την αναστήλωσή μας.
Β.Ζ