Σάλο αντιδράσεων ποικίλης μορφής έχει προκαλέσει ακόμα και στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, η τοποθέτηση του Στ. Παππά στη θέση του Προέδρου του ΟΑΣΘ, που εκφράζονται έντονες αμφιβολίες τόσο για την καταλληλότητά του, όσο και για την νοοτροπία της οικογενειοκρατίας που αποπνέει αυτή η επιλογή.
Ερωτηματικά προκαλούν οι σοβαρότατες αιχμές που αφήνει ο Θαν. Καρτερός στο άρθρο του από τις στήλες της Αυγής για τον διορισμό του Στ. Παππά ως επικεφαλής στον ΟΑΣΘ.
Τα ερωτηματικά δεν αφορούν την ουσία της υπόθεσης του διορισμού του Στ. Παππά, που έτσι κι αλλιώς μπάζει νερά από παντού, αλλά το γιατί ο Θ. Καρτερός επέλεξε να ασκήσει με δημόσιο τρόπο ευθεία κριτική στην άστοχη τοποθέτηση του Στ. Παππά. Ο καιρός θα δείξει.
Μεταξύ άλλων ο Θαν. Καρτερός σημειώνει:
«… Πέμπτον. Παρ’ όλα αυτά, ο Στέλιος Παππάς είναι λάθος επιλογή για τον ΟΑΣΘ. Σοβαρό λάθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Γιατί πρόκειται για πολιτική επιλογή. Και στις πολιτικές επιλογές παίρνονται υπόψη κι άλλα πράγματα, εκτός από το βιογραφικό και τις δυνατότητες του υποψηφίου. Οι συσχετισμοί, οι αντιδράσεις, η εντύπωση, η εικόνα, ο αντίπαλος. Αν τα αφαιρέσουμε αυτά, τότε πέφτουμε ή στο αμάρτημα της άγνοιας ή στο λάκκο της αλαζονείας.
Έκτον, πολλά θα ειπωθούν ακόμα, αλλά ένα έχει σημασία. Να αποδειχθεί ο Στέλιος εξαιρετικά καλός. Γιατί μόνο ως εξαίρεση, λόγω εξαιρετικών προσόντων και εξαιρετικών αποτελεσμάτων, θα πειστεί ο καμένος στον παλιό χυλό κόσμος, που φυσάει και το γιαούρτι του Μαξίμου, πως αν και Παππάς, καλώς χρίστηκε και ζευγάς…».
Ολόκληρο το άρθρο του Θαν. Καρτερού στην Αυγή έχει ως εξής:
Υπόθεση Παππά: Ζητείται λογική
Ακέραιος, γενναίος, και συνεπής, δεν δίσταζε σε όλη του τη ζωή να τα βάζει με τα θηρία και τα τσανάκια τους, για να υπερασπιστεί ό,τι αυτός θεωρούσε δίκαιο
Δεύτερον, ο Στέλιος Παππάς είναι υπεράνω υποψίας. Από κάθε άποψη. Αγωνιστική, επαγγελματική, ηθική. Ακέραιος, γενναίος, και συνεπής, δεν δίσταζε σε όλη του τη ζωή να τα βάζει με τα θηρία και τα τσανάκια τους, για να υπερασπιστεί ό,τι αυτός θεωρούσε δίκαιο. Επ’ αυτού, οι αθλιότητες που εκτοξεύονται επιστρέφονται στους αποστολείς.
Τρίτον, δεν «έκανε όνομα» από τον γιο του. Είχε, και έχει, τη δική του παρουσία και δράση. Το δικό του κοινωνικό και επαγγελματικό εκτόπισμα. Και κανένας δεν δικαιούται να τον χαρακτηρίζει απλώς πατέρα του Νίκου. Είναι κι αυτό, βεβαίως. Αλλά τη δική του έφοδο στον ουρανό την άρχιζε πολύ πριν γεννηθεί ο γιος του. Και οι οικούντες και παροικούντες την Ιερουσαλήμ τον ήξεραν και τον υπολήπτονταν, ή τον κυνηγούσαν, από τα δίσεκτα χρόνια. Κομμένες, λοιπόν, οι μπούρδες.
Τέταρτον, δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει τη δουλειά που του ανατέθηκε. Είναι σίγουρο, όμως, ότι θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις. Με σεβασμό στα λεφτά του Δημοσίου και των απλών ανθρώπων. Με διάθεση διαλόγου. Με την απόφαση να συμβάλει ώστε η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει σύγχρονες συγκοινωνίες. Και ο ΟΑΣΘ να απαλλαγεί από τα παραδοσιακά λαμόγια.
Πέμπτον. Παρ’ όλα αυτά, ο Στέλιος Παππάς είναι λάθος επιλογή για τον ΟΑΣΘ. Σοβαρό λάθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Γιατί πρόκειται για πολιτική επιλογή. Και στις πολιτικές επιλογές παίρνονται υπόψη κι άλλα πράγματα, εκτός από το βιογραφικό και τις δυνατότητες του υποψηφίου. Οι συσχετισμοί, οι αντιδράσεις, η εντύπωση, η εικόνα, ο αντίπαλος. Αν τα αφαιρέσουμε αυτά, τότε πέφτουμε ή στο αμάρτημα της άγνοιας ή στον λάκκο της αλαζονείας.
Έκτον, πολλά θα ειπωθούν ακόμα, αλλά ένα έχει σημασία. Να αποδειχτεί ο Στέλιος εξαιρετικά καλός. Γιατί μόνο ως εξαίρεση, λόγω εξαιρετικών προσόντων, και εξαιρετικών αποτελεσμάτων, θα πειστεί ο καμένος στον παλιό χυλό κόσμος, που φυσάει και το γιαούρτι του Μαξίμου, πως αν και Παππάς, καλώς χρίστηκε και ζευγάς…
Λεπτομέρειες για “ηγετικές” ομάδες στη Ελλάδα που δεν διστάζουνε να προτάξουν την Ευρώπη του βορ(ι)ά.
Σε σχέση με το νότο ως βορά του βορά της προτεσταντικής “ηθικής. . .” όπου ισχύει το : “εγώ ειμί κύριος ο θεός σας, ο ””’ π α ρ ά ς”.
Η ταπεινότητα σας μπορεί να σωθεί μόνο καθιστώντας την εργασία ως σκοπό αντί ως μέσο για τη ζωή.
Γραικύλοι σκάστε και σκάφτε, σκάφτε, σκάφτε, σκάφτε χωρίς σταματικό.