Σε φάρσα εκτυλίχτηκε η σχεδιασμένη ”σκληρή”, δήθεν, επίθεση του Ν. Κοτζιά στον Ισπανό πρέσβη στην Αθήνα, με αφορμή την συνέντευξη του τελευταίου στον ”Ελεύθερο Τύπο”.
Ο Ν. Κοτζιάς, απλώς, έστησε μια κακόγουστη θεατρική παράσταση δήθεν αντιπαράθεσης με την Ισπανία, μόνο και μόνο για να συγκαλύψει την δουλόφρονα στάση του ΥΠΕΞ και της ελληνικής κυβέρνησης προς την δεξιοφρανκική κυβέρνηση Rajoy και τον αυταρχικό ρόλο του κατεστημένου της ΕΕ.
Κι’ αυτό το λέμε, διότι λίγο πριν την επίθεση Κοτζιά στον Ισπανό πρέσβη, το ΥΠΕΞ εξέδωσε μια βαρύγδουπη προκλητικότατη ανακοίνωση (βλ. εδώ) που τασσόταν, ως μη όφειλε, φαρδιά πλατιά κατά της ανεξαρτησίας της Καταλονίας και στην ουσία υπέρ Rajoy και ΕΕ.
Κανείς δεν ζητούσε να τοποθετηθεί η ελληνική κυβέρνηση υπέρ της απόσχισης της Καταλονίας.
Αυτό, όμως, που ήταν λογικό και δίκαιο ήταν να υποστηρίξει το δικαίωμα ενός ιστορικού λαού να αποφασίσει ελεύθερα, ανεπηρέαστα από τρίτους και απολύτως δημοκρατικά για το μέλλον του.
Αυτές, όμως, τις θέσεις μπορούν να τις λάβουν κυρίαρχα, ελεύθερα, και ανεξάρτητα κράτη και κυβερνήσεις που διαθέτουν αξιοπρέπεια και όχι κυβερνήσεις γερμανικής απόφυσης και υφής και χώρες αποικίες της ευρωζώνης.
Ζήτω, λοιπόν, χίλια ζήτω η μεγάλη, ενωμένη, με το κνούτο και τις εισαγγελικές διώξεις , Ισπανία των Rajoy και του βασιλιά Φιλίππου και χίλια εύγε στην Γερμανική Ευρώπη που ομνύει στον αυταρχικό δεξιοφρανκισμό, ο οποίος αντιπροσωπεύει, άλλωστε και το θλιβερό μέλλον της.
Εξόριστες κυβερνήσεις στον αιώνας σας, πέστε μας, τι βλέπετε;
