Οι θερμοκρασίες αυξάνονται ανά τον πλανήτη, αλλά δεν το αισθάνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Τα τελευταία πενήντα χρόνια η κλιματική αλλαγή έχει αυξήσει τις ανισότητες μεταξύ χωρών, εντείνοντας τις πιέσεις στις φτωχότερες και ενισχύοντας την ευημερία σε ορισμένες από τις πλουσιότερες.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από νέα μελέτη ερευνητών του πανεπιστημίου Στάνφορντ.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, που συγκέντρωσαν στοιχεία από το 1961 έως και το 2010, το χάσμα ανάμεσα στις φτωχότερες και πλουσιότερες χώρες είναι σήμερα 25% υψηλότερο από ό,τι θα ήταν χωρίς την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι αφρικανικές χώρες με τροπικό κλίμα έχουν πληγεί περισσότερο με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Μαυριτανίας και του Νίγηρα να είναι κατά περισσότερο από 40% χαμηλότερο από ό,τι θα ήταν χωρίς την αύξηση της θερμοκρασίας.
Η Ινδία έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ χαμηλότερο κατά 31% εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και η Βραζιλία χαμηλότερο κατά περίπου 25%. Από την άλλη ορισμένες από τις πλουσιότερες οικονομίες και τους μεγαλύτερους ρυπαντές είχαν κέρδη στο ΑΕΠ, καθώς εξασφάλισαν πλεονεκτήματα σε βιομηχανία ή και αγροτικό τομέα έναντι αφρικανικών και ασιατικών ανταγωνιστών.
Δεκατέσσερις από τις 19 χώρες των οποίων οι εκπομπές ρύπων ξεπέρασαν τους 300 τόνους διοξειδίου του άνθρακα κατά κεφαλήν την περίοδο 1961-2010, είχαν οικονομικό όφελος. Η μέση συμβολή στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 13%.
Η έρευνα χρησιμοποίησε περισσότερα από 20 μοντέλα κλίματος για να καθορίσει το σε ποιο βαθμό επηρεάζεται η κάθε χώρα από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Στη συνέχεια υπολόγισε 20.000 εκδοχές των ετήσιων ρυθμών ανάπτυξης χωρίς την αύξηση της θερμοκρασίας.