Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μετά τo Σεπτέμβρη 2015, εφαρμόζοντας το 3ο μνημόνιο, συνέχισε τη σκληρή λιτότητα και τη φτωχοποίηση του λαού, που ξεκίνησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Την ίδια περίοδο εξαιτίας της λιτότητας και της κατεδάφισης εργασιακών σχέσεων και μισθών ωφελήθηκαν και αύξησαν την κερδοφορία τους ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταστράφηκαν και η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνώθηκε.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κοροϊδεύει το λαό ότι δήθεν βγήκαμε από τα μνημόνια, ενώ έχει αναλάβει δεσμεύσεις στους δανειστές για ετήσια πρωτογενή πλεονάσματα 3,5 % μέχρι το 2022 και 2,2% μέχρι το 2060. Δηλαδή, για συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, για επέκταση των πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και για ολοκληρωτικό ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων, δικτύων και υποδομών. Το μνημονιακό νομοθετικό καθεστώς των 714 εφαρμοστικών νόμων και των δεκάδων χιλιάδων Υπουργικών Αποφάσεων και εγκυκλίων παραμένει αλώβητο. Το δημόσιο χρέος δεν διαγράφηκε ούτε κατά ένα ευρώ.
Η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά σ’ ένα νέο μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης και χρηματοδότηση από τους πιστωτές, με μια πολύ αυστηρή εποπτεία, και από αυτούς και από τις «αγορές».
Το εκλογικό «δίλημμα» ότι οι πολίτες έχουν να επιλέξουν μεταξύ μόνο «Τσίπρα – Μητσοτάκη», που δήθεν εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς πολιτικούς πόλους, είναι κάλπικο. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κινούνται στο ίδιο πλαίσιο νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, λόγω των δεσμεύσεών τους προς τους δανειστές, για την «πάση θυσία» παραμονή στην ευρωζώνη και την αποπληρωμή ενός τεράστιου, μη βιώσιμου και επαχθούς δημοσίου χρέους. Στην εξωτερική πολιτική συμφωνούν στην μετατροπή της Ελλάδας σε ευρωατλαντικό οικόπεδο.
Επομένως, οι ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές τους δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Γίνονται για τον εκλογικό εγκλωβισμό του λαού σε πολιτικές λιτότητας και επιτροπείας.
Ταυτόχρονα, στο εξωτερικό μας περιβάλλον η ΕΕ βρίσκεται σε βαθιά κρίση, ενώ οι ΗΠΑ έχουν χάσει την παλιά παντοδυναμία τους.
Βρισκόμαστε σε μία νέα, μεταβατική περίοδο, όπου οι παλιές ισορροπίες γκρεμίζονται με ασύμμετρο και ρευστό τρόπο, χωρίς σαφή προσανατολισμό Νέες παγκόσμιες ισορροπίες και συσχετισμοί, σε μια πιο δίκαιη κατεύθυνση, όσο αναγκαίες κι αν είναι, δεν διαφαίνονται ακόμα.
Η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος αλλάζουν, παλιά στερεότυπα και δόγματα κλονίζονται αλλά, δυστυχώς, η Ελλάδα μένει προσκολλημένη στην καταστροφική μνημονιακή κηδεμονία, καθηλωμένη στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση. Το κυρίαρχο πολιτικό κατεστημένο προβάλλει το αντιδραστικό δόγμα ότι δήθεν δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση.
Σε μια τέτοια περίοδο είναι αδιανόητο και καταστροφικό να κυριαρχεί στη χώρα μας το μνημονιακό καθεστώς και η υποτέλεια σε ευρωατλαντικά κέντρα ισχύος που αποδυναμώνονται και η άρνηση άσκησης μίας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.
Το πισωδρομικό αυτό μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο παραμένει ακόμα κυρίαρχο, όχι λόγω εσωτερικής δυναμικής του, αλλά γιατί η κοινωνία παραμένει ακόμα προσκολλημένη σε απογοητεύσεις και φόβους. Κυρίως, όμως, λόγω έλλειψης αποφασιστικότητας και τόλμης αλλά και ασυγχώρητης μέχρι τώρα αδυναμίας των αριστερών και δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων να συγκροτήσουν ένα εναλλακτικό σύγχρονο και αποτελεσματικό πολιτικό, κινηματικό και εκλογικό μέτωπο αντίστασης, ανατροπής και θετικής προοπτικής. Σήμερα, η ανάγκη ενός τέτοιου μετώπου αποκτά πιο επείγουσα από ποτέ σημασία.
Αυτή η πολιτική και εκλογική συνεργασία γίνεται πρόκληση επιβίωσης και προοπτικής για το λαό και τη χώρα. Μπορεί να αναζωογονήσει όλο το πολιτικό, κινηματικό, πολιτιστικό, ιδεολογικό προοδευτικό δυναμικό της κοινωνίας. Να ξαναδώσει ελπίδα στο λαό και τη νεολαία για μία ελπιδοφόρα προοδευτική και θετική διέξοδο από το σημερινό τέλμα.
Αυτή την ενωτική στρατηγική έχει επιλέξει και υπηρετεί με σταθερότητα κι συνέπεια η ΛΑ.Ε. Με στόχο τη συγκρότηση κοινωνικού, πολιτικού και εκλογικού μετώπου στη βάση κοινού ριζοσπαστικού προγράμματος απευθύνεται χωρίς ηγεμονισμούς και ισότιμα κατά προτεραιότητα σε όλες τις αριστερές, ριζοσπαστικές, αντισυστημικές, κινηματικές δυνάμεις, αλλά και σε δημοκρατικές πατριωτικές και αντιμνημονιακές δυνάμεις, που έχουν δημοκρατική προσήλωση και αντιμνημονιακή συνέπεια. Επίσης, σε ανένταχτα πρόσωπα του αντιμνημονιακού και αριστερού χώρου από την πολιτική, την τέχνη, τα γράμματα, τις επιστήμες, τον πολιτισμό και αθλητισμό, αλλά και τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες.
Η ΛΑΕ, με αίσθημα ευθύνης, αλληλεγγύης, ιστορικότητας των στιγμών και επιτέλεσης χρέους απέναντι στο λαό, συνεχίζει την προσπάθεια για την συγκρότηση μετώπου αυτών των δυνάμεων. Επίσης, στηρίζει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες από τα κάτω – στα μέτωπα των πλειστηριασμών, της αντίστασης στις ιδιωτικοποιήσεις, το αυτοδιοικητικό – τοπικό πεδίο, στα εργατικά συνδικαλιστικά σχήματα, στη νεολαία κλπ- θέτοντας συνδυασμένα τα ζητήματα της ενότητας στη δράση με την αναγκαία πολιτική και εκλογική συνεργασία.
Η ΛΑΕ προχωρά άμεσα σε πολιτική και εκλογική συνεργασία με όσες από τις προαναφερθείσες δυνάμεις και πρόσωπα ήδη συμφωνούν, αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο και για τις υπόλοιπες.
Η ΛΑΕ στα τριάμισι χρόνια της δράσης της απέδειξε ότι είναι πρωτοπόρα αριστερή, αντιμνημονιακή δύναμη ενότητας, συνέπειας, σταθερότητας, ειλικρίνειας ανιδιοτέλειας, και αγωνιστικότητας.
Ισχυρή ΛΑΕ στο λαό, στους αγώνες, στη Βουλή και Ευρωβουλή είναι η καλλίτερη εγγύηση, για πραγματική αντιπολίτευση, για ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος, για την πολιτική και εκλογική συνεργασία των αριστερών και δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα για εναλλακτική στη λιτότητα και στην ταπεινωτική επιτροπεία προοδευτική φιλολαϊκή λύση.
*Πηγή: Περιοδικό HOT DOC της κυριακάτικης εφημερίδας DOCUMENTO
