Δεν ήταν μια ευκαιριακή παρατήρηση για τα όσα συνέβησαν. Ήταν μια ψυχρή προειδοποίηση για τα όσα απειλείται να συμβούν.
Στην σχεδόν τετράωρη εμφάνισή του χθες Τετάρτη στην εκπομπή “Ευθεία Γραμμή” όπου μία φορά το χρόνο απαντά ζωντανά σε ερωτήσεις πολιτών ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν κλήθηκε να σχολιάσει και το πρόσφατο περιστατικό της εισόδου του βρετανικού αντιτορπιλικού Defender στα χωρικά ύδατα της Κριμαίας και την αναχαίτισή του με προειδοποιητικά πυρά από ρωσικές δυνάμεις.
“Ακόμη και αν βυθίζαμε αυτό το πλοίο, θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε ότι ο κόσμος θα έφθανε στο χείλος ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, διότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να βγουν νικητές από έναν τέτοιο πόλεμο”, είπε χαρακτηριστικά ο Πούτιν.
Το πλήρες νόημα της φράσης προκύπτει αν συνυπολογίσουμε την κατάσταση στο ρωσικό επικοινωνιακό τοπίο, όπου περισσεύουν οι εθνικιστικές φωνές που καταγγέλλουν το Κρεμλίνο επειδή δεν προχώρησε στην βύθιση του Defender, αλλά και τις τοποθετήσεις Βρετανών και Αμερικανών αξιωματούχων ότι ανάλογες προσεγγίσεις στην Κριμαία θα επαναληφθούν, ως έμπρακτη αμφισβήτηση της προσάρτησής της στη Ρωσική Ομοσπονδία το 2014.
Με άλλα λόγια, εφόσον έχει ήδη υπάρξει το προηγούμενο του Defender, η Ρωσία πρόκειται να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε επανάληψή του πολύ πιο δυναμικά και δεν θα χαλιναγωγηθεί από τον φόβο μιας άμεσης αντιπαράθεσης με πυρηνικές δυνάμεις, διότι θεωρεί ότι η συγκεκριμένη σύγκρουση μπορεί να οριοθετηθεί.
Η ρωσική πλευρά προφανώς έχει υπόψη της την βύθιση του πολεμικού σκάφους της Αργεντινής “Στρατηγός Μπελγκράνο” τον Μάιο του 1982, όταν 323 άνδρες έχασαν την ζωή τους στο πλαίσιο του πολέμου των Φόκλαντς. Το “Στρατηγός Μπελγκράνο” τορπιλίσθηκε από βρετανικό υποβρύχιο ευθύς μόλις παραβίασε την ζώνη ναυτικού αποκλεισμού (MEZ) των 200 ν.μ. που είχε κηρύξει η Βρετανία πέριξ των διαφιλονικούμενων νήσων Φόκλαντς/Μαλβίνας.
Κυρίως, όμως, η ρωσική πλευρά έχει υπόψη της την υπεροπλία της σε υποβρύχια, πυραύλους εδάφους-θαλάσσης και αεροπορική κάλυψη, η οποία μετατρέπει την Μαύρη Θάλασσα σε “ρωσική λίμνη” από την άποψη της ασφάλειας – δεδομένο το οποίο ανατρέπεται μόνο με την οικειοθελή αυτοσυγκράτηση μπροστά στην όλο και τολμηρότερη παρουσία δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην ευαίσθητη αυτή περιοχή.
Όπως ο ίδιος ο Πούτιν πρόσφατα σημείωσε η Ρωσία δεν θα υποχωρεί πλέον από τις “κόκκινες γραμμές” της, τις οποίες κατά περίπτωση θα ορίζει η ίδια. Οι χθεσινές δηλώσεις του ήταν ένας τρόπος να υπογραμμίσει το διακύβευμα, προκειμένου να το αντιληφθεί το ευρωπαϊκό κοινό, που από την “χαλαρή” επικοινωνιακή κάλυψη δεν έχει αποκτήσει επίγνωση των ρίσκων. Και οπωσδήποτε δεν έχει τις αντοχές για μία αντιπαράθεση ασαφούς περιεχομένου, ενώ αντίθετα, κατά τον Πούτιν, “τουλάχιστον εμείς γνωρίζουμε για τι αγωνιζόμαστε, αγωνιζόμαστε για τον εαυτό μας στο έδαφός μας, για το μέλλον μας”.
Σύμφωνα με τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, δεν είναι η χώρα του υπεύθυνη για την ένταση στη Μαύρη Θάλασσα: “δεν πήγαμε εμείς σε εκείνους σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, αυτοί ήρθαν πετώντας και πλέοντας. Εκείνοι πλησίασαν τα σύνορά μας και παραβίασαν τα χωρικά μας ύδατα και αυτό είναι ουσιαστικό στοιχείο σε όλη αυτή την κατασκευή”.
Μία “κατασκευή” την οποία ο Ρώσος ηγέτης χαρακτήρισε “συνδυαστική”, εμπλέκουσα όχι μόνο Βρετανούς αλλά και Αμερικανούς, και αποβλέπουσα, όπως ο ίδιος υπαινίχθηκε, στην υπονόμευση των αποτελεσμάτων της συνάντησής του με τον Τζο Μπάιντεν στην Γενεύη.
Η κρισιμότητα των στιγμών δεν μπορεί να υποτιμηθεί.
