Μεγαλώνει το Σχίσμα
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής (ΟΕΑ) με εγκύκλιο στους κληρικούς της και στο λαϊκό πλήρωμα γνωστοποιεί ότι δεν αναγνωρίζει την νέα ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας και καταγγέλλει αυτούς που χειρίζονται την πίστη σαν πολιτικό εργαλείο. Η Σύνοδος διακηρύσσει την «βαθειά θλίψη και συντριβή» των επισκόπων για τις συνέπειες της δημιουργίας, με κυβερνητική παρέμβαση, νέας ουκρανικής ορθόδοξης εκκλησίας , με την πρόκληση σχίσματος της παγκόσμιας ορθόδοξης πίστης.
Η Ιερά Σύνοδος των Μητροπολιτών αποσαφηνίζει την θέση της ΟΕΑ στους 85.000 αποδέκτες, επικαλούμενη την διασπορά «σύγχυσης» και «σκανδαλισμού». Η αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής συναθροίζεται τώρα με τις εκκλησίες της Αντιόχειας, της Πολωνίας και τη Σερβίας, που έχουν έως τώρα ανακοινώσει την άρνησή τους να αναγνωρίσουν την νεοσύστατη εκκλησία του Κιέβου.
Η νέα ουρανική ορθόδοξη εκκλησία συγκροτήθηκε πέρυσι με την συγχώνευση δύο σχισματικών εκκλησιών. Αναγνωρίστηκε και ανακηρύχτηκε αυτοκέφαλη από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως προ εβδομάδων.
Προτού την ανακηρύξει αυτοκέφαλη, ο Πατριάρχης κήρυξε άκυρη και κενή σημασίας την επιστολή του 1686, με την οποία το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αναγνώριζε το Πατριαρχείο Μόσχας ως την θρησκευτική αρχή στην οποία υπόκειται η εκκλησία του Κιέβου και όλης της Ουκρανίας. Μετά τις ενέργειες αυτές του κ. Βαρθολομαίου, η Μόσχα αντέδρασε με την διακοπή διπλωματικών και πνευματικών σχέσεων με το Φανάρι, δηλώνοντας ότι αυτό εξέπεσε με την αναγνώριση σχισματικών κληρικών ως Κανονικών λειτουργών της Ορθόδοξης Πίστεως.
Ενώ οι περισσότερες άλλες αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από την σύγκρουση, η κανονική (παλαιά) Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (ΟΟΕ), αυτό-κυβερνώμενο τμήμα της Ρωσικής Εκκλησίας, παραμένει η μόνη γενικής αναγνώρισης εκκλησία στην χώρα. Οι μητροπολίτες της ακολούθησαν μια στάση ποιμενικής διπλωματίας, αλλά εξέφρασαν την αμετάβλητη αναγνώριση και υποστήριξή τους στο Πατριάρχη Ονούφριο, ως κεφαλής της ΟΟΕ.
Η δημιουργία της νέας (επίδικης) ορθόδοξης εκκλησίας είναι ένα πολιτικό κυρίως σχέδιο της σημερινής κυβέρνησης του Κιέβου, τμήμα της όλης προσπάθειας για την κοπή όλων των ιστορικών δεσμών της Ουκρανίας με την Ρωσία. Στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία του, ο πρόεδρος Ποροσένκο διαφημίζει μάλιστα την προσωπική συμβολή του στο να πειστεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ότι πρέπει να στηρίξει τις σχισματικές εκκλησίες. Η νέα εκκλησία απολαμβάνει της πλήρους υποστήριξης των κρατικών αρχών, ενώ η συνδεόμενη με το Πατριαρχείο της Μόσχας κανονική εκκλησία γίνεται στόχος καταπιεστικών νομοθετημάτων.
΄Ετσι, πρόσφατος νόμος υποχρεώνει την Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία να αλλάξει ονομασία, προσθέτοντας τον ορισμό «ρωσική» στο όνομά της. ΄Ενας άλλος νόμος είχε επινοηθεί για να νομιμοποιηθεί η κατάσχεση της εκκλησιαστικής περιουσίας (εκκλησιών και μοναστηριών) , αλλά τροποποιήθηκε την τελευταία στιγμή με επέμβαση της Ε.Ε. και άλλων θρησκευτικών οργανώσεων της Ουκρανίας.
Η Αμερικανική Εκκλησία αναγνώρισε έμμεσα τις πολιτικές πλευρές της ουκρανική εκκλησιαστικής κρίσης, συγκρίνοντάς την με το πώς η Ουκρανική Εκκλησία έγινε ανεξάρτητη από την Μόσχα το 1970. «Η απόκτηση αυτοκεφαλίας δεν σημαίνει την κήρυξη ανεξαρτησίας, την έκφραση εθνικισμού, ή πρόφαση απομονωτισμού», γράφει η εγκύκλιος.
Η Σύνοδος αποφεύγει οποιοδήποτε απροκάλυπτο πολιτικό σχόλιο, αν και διατυπώνει μια γενικευμένη κριτική για την εκκλησιαστική ανάμειξη σε κοσμικές υποθέσεις. «Η Κανονική παράδοση της Αγίας Ορθοδοξίας δεν είναι όπλο προς χρήσιν για κατακτήσεις αλλά φάρμακο για την ίαση ανθρωπίνων ψυχών», γράφει η εγκύκλιος –(που ασφαλώς θα έχει ληφθεί στο Φανάρι).
*Πηγή: RT – Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
