Πέρασε ένας μήνας από την υπογραφή της περίφημης συμφωνίας των Πρεσπών. Μια συμφωνία, που υπέγραψαν οι πλέον υποτελείς νατοϊκοί πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της FYROM. Έπραξαν βέβαια κατά γράμμα, αυτό ακριβώς που ζητούσαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία.
Στη συνέχεια, την εκλαΐκευση της συμφωνίας και την προώθησή της, ώστε να γίνει αυτή αποδεκτή από την κοινωνία, ανέλαβαν διάφορα κέντρα εντός και εκτός επικράτειας. Από τον Αμερικανό πρέσβη και τους ιθύνοντες της Ε.Ε, μέχρι τον Μαραντζίδη, τον Μηταφίδη και τον Λυριτζή. Εξίσου ξεφωνημένες υποτελείς περιπτώσεις. Ανεξαρτήτως της πρότερης καταβολής του καθένα. Εξάλλου, σε όλες τις τραγικές στιγμές της ιστορίας αυτού του τόπου, υπήρξαν αντίστοιχοι υμνητές των κυρίαρχων. Η καθολική όμως απόρριψη, της απαράδεκτης συμφωνίας, κυρίως από τον ελληνικό λαό, ανάγκασε τα επιτελεία των δύο κυβερνήσεων, αλλά κυρίως τους μοχλούς υποστήριξης τους, να πάρουν “πρόσθετα” μέτρα.
Πρώτη τη σκυτάλη πήρε, προφανώς υπό την καθοδήγηση της αμερικάνικης πρεσβείας, η ελληνική κυβέρνηση. Ανακάλυψε Ρώσους πράκτορες, που περιφέρονται ανά την επικράτεια και εξαγοράζουν παπάδες, συλλόγους πολιτιστικούς, δημάρχους, αξιωματικούς και λοιπούς άλλους, οι οποίοι βάζουν εμπόδια στην “ανεξάρτητη” εξωτερική πολιτική αυτής της χώρας. “Δάκτυλος” των Ρώσων! Η ελληνική κυβέρνηση, προχώρησε στη απέλαση Ρώσων διπλωματών, ενέργεια που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Αν αναλογιστούμε μάλιστα, πως τέτοια υπερβολή, δεν συνέβη όταν η χώρα κυβερνιόνταν από συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις και όχι από μια έστω και κατ επίφαση αριστερή.
Η χοντροκομμένη δε προπαγάνδα, με την οποία επιχείρησαν να δικαιολογήσουν τις απελάσεις, χάρισε άφθονο γέλιο, στον επί δέκα σχεδόν χρόνια καταπονημένο υπό τον ζυγό των μνημονίων ελληνικό λαό.
Δεύτερη τη σκυτάλη παρέλαβε, η άλλη εθελόδουλη κυβέρνηση, η κυβέρνηση της FYROM. Ανακάλυψε και αυτή, δια στόματος Ζάεφ, πως “Ρώσοι αντιπρόσωποι, που περιφέρονται στην επικράτεια της χώρας και άλλοι από τη Μόσχα, συνδέονται με μέσα ενημέρωσης και ενθαρρύνουν τους νέους να διαμαρτύρονται και να επιτίθενται στους αστυνομικούς”. “Δάκτυλος” των Ρώσων! Τόνισε δε πως “λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για να αποκλειστούν ανάρμοστες δραστηριότητες που θα εμποδίσουν την υλοποίηση της συμφωνίας”!
Το θέμα βέβαια, δεν είναι για γέλια. Είναι πολύ σοβαρότερο. Εδώ, διαδραματίζονται γεγονότα που μπορούν να διαμορφώσουν ένα εφιαλτικό τοπίο για τα Βαλκάνια. Εδώ εκδηλώνεται, η πιο απροκάλυπτη και επιθετική παρέμβαση των Αμερικανών και των κυρίαρχων της Ε.Ε. Τα θέλουν όλα . Και πιστεύουν πως οι συνθήκες γι αυτούς είναι εξαιρετικέςγια να τα πάρουν.
Υπάρχουν εμπόδια όμως. Το ένα εμπόδιο, είναι η βαθιά μνήμη των λαών, που πρέπει να ξεπεράσουν αυτοί και οι εθελόδουλοι τοποτηρητές τους. Που δεν ξεχνά το ρόλο τους, στη Γιουγκοσλαβία, στη Κύπρο παλιότερα, στην ευρύτερη Μέση Ανατολή σήμερα. Και αυτή τη δουλειά έχουν αναλάβει, ο Μαραντζίδης, ο Μηταφίδης, ο Λυριντζής και άλλοι παρόμοιοι.
Το άλλο εμπόδιο, η Ρωσία. Η Ρωσία, που η προσπάθεια περικύκλωσης της, είναι εμφανής.
Μια δύναμη, που προφανώς λειτουργεί ανταγωνιστικά και αντιστέκεται στην επιθετικότητα τους.
Το κάνει σήμερα, το έκανε και ως “κομμουνιστικό” κράτος παλιότερα σε διαφορετικές συνθήκες.
Για τη χώρα μας ορισμένες ομοιότητες τρομάζουν. Γυρίζοντας εξήντα τρία χρόνια πριν, οι ίδιοι “προστάτες”, υποκινούσαν τον τούρκικο όχλο στη Κωνσταντινούπολη και μέσω των απερίγραπτων εκτρόπων, πέτυχαν την εκδίωξη της ελληνικής μειονότητας. “Δάκτυλος” των κομμουνιστών, αποφάνθηκε η εκεί τουρκική κυβέρνηση.
Που για εκείνη την εποχή, “δάκτυλος” των κομμουνιστών, σήμαινε “δάκτυλος” των Ρώσων. Αιτία, ο ξεσηκωμός των Κυπρίων και η προσπάθεια των “προστατών” μας, να βάλλουν στο παιχνίδι την Τουρκία.
Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, εδώ στην Αθήνα, είχε αναλάβει πρωθυπουργός ο Καραμανλής, που εκείνη τη περίοδο της πολιτικής καριέρας του, ήταν πρόθυμος για όλα. Ξεσηκώθηκε ο κόσμος αυθόρμητα, για να γλυτώσουν το κρέμασμα ο Καραολή και ο Δημητρίου στη Κύπρο.
Παρά τις διαμαρτυρίες, οι αγωνιστές οδηγήθηκαν στη κρεμάλα και ταυτόχρονα η αστυνομία στην Αθήνα έστειλε αδιάβαστους τέσσερις Έλληνες διαδηλωτές. “Δάκτυλος” των αριστερών τα επεισόδια, αποφαίνεται και η κυβέρνηση των Αθηνών. Όπερ για την εποχή, σήμαινε και πάλι “δάκτυλος” των Ρώσων! Τι ομοιότης δακτύλων, των υποτελών καθεστώτων του παρελθόντος και του παρόντος!
Η Ζυρίχη, ο Αττίλας, η κατοχή της Κύπρου είναι μια σκληρή πραγματικότητα που δεν αλλάζει. Μας διδάσκουν όλα αυτά σήμερα;
Οι υποτελείς κυβερνήσεις, δεν έχουν τέτοιους προβληματισμούς. Απλώς υπογράφουν.
Οι λαοί όμως, δεν πρέπει να ξεχνούν!
