Είναι κωμικό να χαρακτηρίζει κάποιος… σοσιαλίστρια την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, για να ξεκαρφωθεί. Αλλά είναι και αποκαλυπττικό για το πόσο δεξιό θεωρεί εαυτόν ο Βορίδης.
Η τοποθέτηση κάποιου στην πολιτική γεωγραφία είναι ένα ζήτημα με πολλές όψεις: πρώτα πρώτα εξαρτάται από τι πιστεύει ή τι δηλώνει ο ίδιος και μετά από το τι γνώμη έχουν οι άλλοι για αυτόν και τις θέσεις του.
Πάντως σε μερικά θέματα δεν υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις. Όλοι, λόγου χάριν, θεωρούμε ότι εάν κάποιος είναι “σοσιαλιστής “ θα βρίσκεται το πολύ πολύ στην κεντροαριστερά του πολιτικού φάσματος. Αριστερότερα γίνεται, δεξιότερα όχι, με καμιά κυβέρνηση όπως λέμε.
Με αυτά τα δεδομένα, το να λέει κάποιος… σοσιαλίστρια την Λεπέν, ή να προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει έστω “σοσιαλίζουσα πολιτική” είναι από τα άγραφα. Και όμως ακόμα και αυτό έφτασε να ισχυριστεί το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και διαβόητος “εθνικοφιλελεύθερος” Μάκης Βορίδης, στην προσπάθειά του να πάρει αποστάσεις από τη ποικιλοτρόπως “συγγενή” του Μαρίν Λεπέν.
Γιατί καθώς ο πατήρ Λεπέν είναι κουμπάρος του Μ. Βορίδη μια κάποια “συγγένεια” με την κόρη υπάρχει ούτως ή άλλως. Και αυτή η σχέση φαίνεται να στηρίχτηκε σε κοινές απόψεις και κοινές “αναζητήσεις”. Είναι προφανές λχ ότι οι δεσμοί τους σφυρηλατήθηκαν όταν το σημερινό στέλεχος της ΝΔ ήταν επικεφαλής του Ελληνικό Μετώπου και γέμιζε την Αθήνα με αφίσες που είχαν το σύνθημα “κόκκινη κάρτα στους λαθρομετανάστες”, εκστρατεία βγαλμένη από τα “εργαστήρια” του γαλλικού Εθνικού Μετώπου.
Βέβαια, τώρα, παριστάνοντας ότι είναι απλός δεξιός, και ίσως ίσως… κεντροδεξιός, ο Βορίδης οφείλει να παίρνει αποστάσεις, τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου, από ακροδεξιά και ρατσιστικά κόμματα, οπότε θυσιάζει την συγγένεια με την Λεπέν στον βωμό των δικών του πολιτικών σκοπιμοτήτων, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι “η πολιτική του σχέση με το συγκεκριμένο χώρο δεν υπάρχει εδώ και 15 χρόνια”.
Σαν να μην μετράει καλά ο σκέτα (πλέον) νεοφιλελεύθερος Βορίδης. Γιατί πριν από 15 χρόνια, το 2002, ήταν ακόμα αρχηγός Ελληνικού Μετώπου, συνεργαζόταν ακόμα, φανερά, με τον Κώστα Πλεύρη της “4ης Αυγούστου” και “διεκδικούσε” την ακροδεξιά πρωτοκαθεδρία. Άλλωστε και η κουμπαριά με τον Ζαν Μαρί Λεπέν έγινε πριν από μόλις 12 χρόνια όταν -υποτίθεται- ότι δεν είχε πλέον σχέση με τον “συγκεκριμένο πολιτικό χώρο”.
Αλλά και αργότερα, το 2011 για παράδειγμα, που επίσης, κατά τις τωρινές του δηλώσεις, “δεν είχε σχέσεις” με τον συγκεκριμένο χώρο, ο Μ. Βορίδης ήταν ένας από τους εκλεκτούς ομιλητές του φεστιβάλ του περιοδικού Patria, του οποίου ο εκδότης -τελείως συμπτωματικά- είχε συλληφθεί ως επικεφαλής επίθεσης μελών του “συγκεκριμένου πολιτικού χώρου”, σε αντιρατσιστική συγκέντρωση.
Τελικά πολλά μπορεί να ισχυρίζεται φιλοτεχνώντας “ευρωπαϊκό” προφίλ ο Βορίδης, αλλά ελάχιστα έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Και όλες αυτές οι δηλώσεις, για τη “σοσιαλίζουσα” Λεπέν, είναι μεν στα όρια επιθεωρησιακού νούμερου αλλά μας αποκαλύπτουν κάτι που έχει σημασία: Πώς αντιλαμβάνεται τη δική του θέση στην πολιτική γεωγραφία ο Βορίδης.
Γιατί εάν τοποθετεί τόσο εύκολα στο κέντρο και… αριστερότερα την Λεπέν, είναι γιατί ακόμα και αυτήν, με τις δεδομένες ακροδεξιές, ρατσιστικές θέσεις, ο Βορίδης την βλέπει στα… αριστερά του, αυτοτοποθετείται δηλαδή πολύ δεξιότερα ακόμα και από την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου.
*Πηγή:news247.gr
Με αυτά τα δεδομένα, το να λέει κάποιος… σοσιαλίστρια την Λεπέν, ή να προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει έστω “σοσιαλίζουσα πολιτική” είναι από τα άγραφα. Και όμως ακόμα και αυτό έφτασε να ισχυριστεί το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και διαβόητος “εθνικοφιλελεύθερος” Μάκης Βορίδης, στην προσπάθειά του να πάρει αποστάσεις από τη ποικιλοτρόπως “συγγενή” του Μαρίν Λεπέν.
Γιατί καθώς ο πατήρ Λεπέν είναι κουμπάρος του Μ. Βορίδη μια κάποια “συγγένεια” με την κόρη υπάρχει ούτως ή άλλως. Και αυτή η σχέση φαίνεται να στηρίχτηκε σε κοινές απόψεις και κοινές “αναζητήσεις”. Είναι προφανές λχ ότι οι δεσμοί τους σφυρηλατήθηκαν όταν το σημερινό στέλεχος της ΝΔ ήταν επικεφαλής του Ελληνικό Μετώπου και γέμιζε την Αθήνα με αφίσες που είχαν το σύνθημα “κόκκινη κάρτα στους λαθρομετανάστες”, εκστρατεία βγαλμένη από τα “εργαστήρια” του γαλλικού Εθνικού Μετώπου.
Βέβαια, τώρα, παριστάνοντας ότι είναι απλός δεξιός, και ίσως ίσως… κεντροδεξιός, ο Βορίδης οφείλει να παίρνει αποστάσεις, τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου, από ακροδεξιά και ρατσιστικά κόμματα, οπότε θυσιάζει την συγγένεια με την Λεπέν στον βωμό των δικών του πολιτικών σκοπιμοτήτων, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι “η πολιτική του σχέση με το συγκεκριμένο χώρο δεν υπάρχει εδώ και 15 χρόνια”.
Σαν να μην μετράει καλά ο σκέτα (πλέον) νεοφιλελεύθερος Βορίδης. Γιατί πριν από 15 χρόνια, το 2002, ήταν ακόμα αρχηγός Ελληνικού Μετώπου, συνεργαζόταν ακόμα, φανερά, με τον Κώστα Πλεύρη της “4ης Αυγούστου” και “διεκδικούσε” την ακροδεξιά πρωτοκαθεδρία. Άλλωστε και η κουμπαριά με τον Ζαν Μαρί Λεπέν έγινε πριν από μόλις 12 χρόνια όταν -υποτίθεται- ότι δεν είχε πλέον σχέση με τον “συγκεκριμένο πολιτικό χώρο”.
Αλλά και αργότερα, το 2011 για παράδειγμα, που επίσης, κατά τις τωρινές του δηλώσεις, “δεν είχε σχέσεις” με τον συγκεκριμένο χώρο, ο Μ. Βορίδης ήταν ένας από τους εκλεκτούς ομιλητές του φεστιβάλ του περιοδικού Patria, του οποίου ο εκδότης -τελείως συμπτωματικά- είχε συλληφθεί ως επικεφαλής επίθεσης μελών του “συγκεκριμένου πολιτικού χώρου”, σε αντιρατσιστική συγκέντρωση.
Τελικά πολλά μπορεί να ισχυρίζεται φιλοτεχνώντας “ευρωπαϊκό” προφίλ ο Βορίδης, αλλά ελάχιστα έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Και όλες αυτές οι δηλώσεις, για τη “σοσιαλίζουσα” Λεπέν, είναι μεν στα όρια επιθεωρησιακού νούμερου αλλά μας αποκαλύπτουν κάτι που έχει σημασία: Πώς αντιλαμβάνεται τη δική του θέση στην πολιτική γεωγραφία ο Βορίδης.
Γιατί εάν τοποθετεί τόσο εύκολα στο κέντρο και… αριστερότερα την Λεπέν, είναι γιατί ακόμα και αυτήν, με τις δεδομένες ακροδεξιές, ρατσιστικές θέσεις, ο Βορίδης την βλέπει στα… αριστερά του, αυτοτοποθετείται δηλαδή πολύ δεξιότερα ακόμα και από την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου.
*Πηγή:news247.gr
