Μετά τις «αναπάντεχες» προκλήσεις Ερντογάν κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα στις αρχές Δεκέμβρη 2017, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι μίλησαν για «γκάφα» της Ελληνικής Κυβέρνησης. Υπήρξαν 3 ή 4 αναλυτές που προσέγγισαν πιο σωστά (κατά την γνώμη μου) το ζήτημα: Η Κυβέρνηση έφερε εσπευσμένα τον Ερντογάν για συνομιλίες στην Αθήνα, όχι τόσο για τις γνωστές διμερείς διαφωνίες, αλλά κυρίως σαν εκδούλευση προς ηγετικούς κύκλους της Δύσης για να τον «ψαρέψει». Να διερευνήσει δηλαδή τι σκέφτεται ο Ερντογάν να καλεί με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την Δύση γενικότερα. Πολλοί ηγέτες της Δύσης φοβούνται μήπως ο Ερντογάν βγάλει την Τουρκία από το ΝΑΤΟ τα αμέσως επόμενα χρόνια…
Παρόμοια είναι το τελευταίο διάστημα και η δράση της Κυβέρνησης στα Βαλκάνια .Δρά σαν «τμήμα της Ενιαίας Δύσης», άσχετα εάν με αυτό τον τρόπο μπορεί να χειροτερεύσει η κατάσταση για την Ελλάδα.
ΔΥΣΗ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΑΣΘΕΝΙΣΗ- ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Το 2017, παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις του Τράμπ, δεν άλλαξε η πορεία των πραγμάτων: Το 10μηνο του 2017 η βιομηχανία των ΗΠΑ είχε αύξηση 1,6% και η Κινεζική βιομηχανία αυξήθηκε 6,6%(δηλαδή 4 φορές περισσότερο). Συνολικά το 2017 η Δύση θα αυξήσει το ΑΕΠ κατά 2,3% και η ΛΔ Κίνας κατά 6,9% ( δηλαδή 3 φορές περισσότερο).
Η βιομηχανική παραγωγή στο Βιετνάμ αυξήθηκε 9,3% το 11μηνο του 2017( τα στοιχεία από την αγγλική έκδοση της βικιπαίδεια).
Ακόμα και η Βόρεια Κορέα (παρότι σπαταλά πολλά χρήματα για στρατιωτικές δαπάνες και έχει σαφώς μικρότερη ανάπτυξη από ΛΔ Κίνας και Βιετνάμ), είχε μέση ετήσια βιομηχανική ανάπτυξη 3% τα 27 τελευταία χρόνια.
Η Δύση έχει 3 βασικούς εχθρούς στην Ευρασία: α) Το ρωσικό μπλοκ, β) τις ΛΔ της Ασίας (ουσιαστικά την Κίνα), γ) το «σιιτικό» ισλαμικό μπλόκ (Ιράν, Συρία του Άσσαντ, Χεζμπολλάχ, αντάρτες Χούθι της Υεμένης, σιιτες του Ιρακ). Με το «σιιτικό μπλοκ» συμπράττει και η εθνικοαστική Αλγερία στην ΒΔ Αφρικής.
Λόγω της τεράστιας βιομηχανικής ανόδου της Κίνας, το 2019-20 οι ΛΔ Ασίας και το ρωσικό μπλοκ μαζί θα έχουν το 25% του παγκόσμιου πραγματικού ΑΕΠ (ΡΡΡ-σε μονάδες αγοραστικής δύναμης) αλλά το 45% της παγκόσμιας βιομηχανίας και το 50% των παγκόσμιων κατασκευών. Μαζί με την Ινδία και το Ιράν η « καρδιά της Ευρασίας» θα έχει το 35% του παγκόσμιου ΑΕΠ ( η Ινδία θεωρείται «ύποπτη» από την Δύση αλλά όχι καθαρά εχθρός- θέλει να την χρησιμοποιήσει εναντίον της Κίνας).
Ακόμα και στην ηλεκτροπαραγωγή (από τα τελευταία «κάστρα» της Δύσης), η καρδιά της Ευρασίας (ρωσικό μπλοκ, ΛΔ Ασίας, Ινδία, Ιράν) θα φτάσει το 40% της παγκόσμιας παραγωγής έναντι 40-45% της Δύσης (το 2020).
Την επόμενη δεκαετία(2021-2030) η Δύση (εφόσον συνεχίσουν όπως έως σήμερα τα πράγματα), θα χάσει την υπεροχή και στην ηλεκτροπαραγωγή και στην αυτοκινητοβιομηχανία και στο ΑΕΠ-ΡΡΡ.
Η απώλεια , μετά 250-300 χρόνια (από τον 18ο αιώνα) της παραγωγικής πρωτοκαθεδρίας της Δύσης θα έχει σοβαρές πολιτικές συνέπειες.
Η Δύση, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι υπερέχει ακόμα στον πολεμικό Στόλο και την (βομβαρδιστική κυρίως) Αεροπορία και ότι έχει εκτεταμένο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων στις 5 ηπείρους, προσπαθεί να βελτιώσει την στρατηγική κατάστασή της, οργανώνοντας νέα «εδάφη» (χώρες) υπό τις διαταγές της Δυτικής ηγεσίας.
Σε περίπτωση που θεωρήσει ότι έχει πλεονεκτικές «στρατηγικές θέσεις» έναντι της Ρωσίας, της Κίνας κλπ μπορεί να αποτολμήσει (υπάρχουν τέτοιες σκέψεις) και τον Μεγάλο Πόλεμο.
Ο ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ
Το α’ 6μηνο 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα δεχόταν συνεχείς επιθέσεις από την Δεξιά και την Σοσιαλδημοκρατία της Δυτ. Ευρώπης. Τότε έδειχνε να θέλει συνεργασία με την Ρωσία και έγιναν κάποιες κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου και αφού ο Τσίπρας «απαλλάχτηκε» από την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε να προσεγγίζει την δυτική σοσιαλδημοκρατία. Μετά τις 2 επιτυχείς εξετάσεις-αξιολογήσεις προς τους δανειστές (2016-17) οι επιθέσεις του δυτικού τύπου εναντίον του Τσίπρα ελαττώθηκαν πολύ, ενώ υπάρχουν και αρκετά θετικά άρθρα.
Ουσιαστικά ο Τσίπρας έχει σχεδόν ενσωματωθεί στην δυτική σοσιαλδημοκρατία.
Κάποιοι σκληροί νεοφιλελεύθεροι (γερμανοί κλπ) εξακολουθούν πότε-πότε να τον χτυπάνε, αλλά καμία σχέση με το 2015.Άλλωστε υπάρχουν γερμανοί νεοφιλελεύθεροι που επιτίθενται συχνά στον Σούλτς και τον Γκάμπριελ του SPD.
Τα τελευταία 1-2 χρόνια οι σχέσεις της Ελλάδος με τη Ρωσία έχουν σχεδόν παγώσει. Με την Συρία του Μπάαθ και του Άσσαντ (ελέγχει σήμερα το 80% της χώρας) δεν υπάρχουν ούτε διπλωματικές σχέσεις.
Με το Ιράν υπάρχει (πολιτική) ψυχρότητα. Οι σχέσεις με την ΛΔ Κίνας περιορίζονται σε οικονομικά ζητήματα.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση Τσίπρα-Κοτζιά βιάζεται να κλείσει το σκοπιανό με το όνομα ”Βόρεια ή Νέα Μακεδονία”, ώστε να εισέλθει η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
Αλλά και στο Κυπριακό δεν απορρίπτουν μια λύση που θα δίνει αρκετά στον Τούρκο εισβολέα ( ο Κοτζιάς αρνείται μόνον τις αλαζονικές ακρότητες της Τουρκίας), ώστε μετά η ……Νέα Κύπρος (ελληνοτουρκική) να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ!( οι Αμερικανοί θέλουν την “Νέα Μακεδονία” στο ΝΑΤΟ το καλοκαίρι του 2018 και την Κύπρο λίγο αργότερα
Επίσης σε πρόσφατη συνάντηση των ‘’4 βαλκάνιων ηγετών», ο Τσίπρας προθυμοποιήθηκε να διευκολύνει την ένταξη της Σερβίας στην Ε.Ε. (Να θυμίσουμε ότι η Ε.Ε μαζί με τις ΗΠΑ βομβάρδιζαν για 78 ημέρες την Σερβία το 1999 για να την υποτάξουν).
Στο ζήτημα της ρωσικής Κριμαίας ο ΥΠΕΞ Κοτζιάς προχώρησε σε αντιρωσικές ενέργειες πρόσφατα που θύμιζαν …..Βαγγέλη Βενιζέλο.
Τέλος να σημειώσουμε τις γνωστές φιλοαμερικάνικες κορώνες όταν ο πρωθυπουργός Τσίπρας επισκέφτηκε την Ουάσιγκτον τον Οκτώβρη 2017.
Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας θέλει να βοηθήσει την Δύση στην δύσκολη θέση που βρίσκεται: Το 2018 η ΛΔ Κίνας θα είναι για 10ο χρόνο η 1 παγκόσμια βιομηχανική Δύναμη.
Φαίνεται ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (παρά τις κάποιες διαφωνίες της με τους ακραίους νεοφιλελεύθερους στην Δύση) θα συνταχθεί και θα παλέψει για το σύνθημα: “Η Ελλάδα ανήκει στην Δύση”, παλιό σύνθημα της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης.
Αλλά και η πρωτοπορία του ελληνικού λαού και η Αριστερά πρέπει να αντιπαλέψει σκληρά, αυτό το σύνθημα και την τάξη που το προωθεί διαχρονικά: Πρέπει να αλλάξουν οι τάξεις που κυβερνούν και να απαλλαγούμε από την Ευρωαντλατική Εξάρτηση.
