Ντελάλης της εφοπλιστικής ανταγωνιστικότητας και θυσία των Ναυτεργατικών δικαιωμάτων στην αύξηση της κερδοφορίας τους
Το «πλαίσιο εθνικής στρατηγικής για τις θαλάσσιες πολιτικές» αποτελεί την υποταγή της κυβέρνησης στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και την θωράκιση των προνομίων του
Πρόσφατα λάβαμε υπόψη μας με ανεπίσημο τρόπο (αφού ο Υπουργός Ε.Ν μας έχει δηλώσει ότι στο Ναυτεργατικό κίνημα και στην ΠΕΝΕΝ θα τους γνωστοποιηθεί στο μέλλον….) το περισπούδαστο κείμενο θέσεων και στόχων της κυβέρνησης για την Ναυτιλία, έχοντας γενικό τίτλο: «Πλαίσιο εθνικής στρατηγικής για τις θαλάσσιες πολιτικές».
Το πολυσέλιδο αυτό κείμενο των 32 σελίδων στο οποίο γίνεται εκτενής αναφορά σε όλους τους τομείς της ναυτιλιακής δραστηριότητας (ποντοπόρος ναυτιλία, κρουαζιέρα, ακτοπλοΐα, λιμάνια, ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, Λιμενικό σώμα, ναυτική εκπαίδευση κ.λπ) συνιστά ντε φάκτο και ντε γιούρε τον ενταφιασμό όλων των προγραμματικών και προεκλογικών δεσμεύσεων και επαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τις οποίες τόσο τον Γενάρη του 2015 όσο και τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου ψηφίστηκε το κόμμα αυτό στις βουλευτικές εκλογές.
Από την αρχή οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι δεν γίνεται λόγος για εκσυγχρονισμό, ανανέωση ή έστω επικαιροποίηση των θέσεων για την ναυτιλία, αλλά για την ολική ανατροπή των στόχων που σε αρκετά σημεία συμπορεύονταν με πάγιες θέσεις του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος των Ναυτεργατών.
Οφείλουμε επίσης να διευκρινίσουμε ότι το πρόγραμμα αυτό παρέμεινε στα αζήτητα επί Υπουργίας Δρίτσα, ο οποίος το έβαλε κυριολεκτικά στην κατάψυξη και ο αντικαταστάτης του συνέχισε την πολιτική του κάνοντας ένα βήμα παραπάνω πετώντας το οριστικά στον κάλαθο των αχρήστων.
Για να εξηγούμαστε στο 32 σελίδων κείμενο έχει αποσυρθεί το σύνολο των προγραμματικών θέσεων και έχει αντικατασταθεί πλήρως με την ατζέντα, τις προτεραιότητες, τους στόχους και τις επιδιώξεις του παρασιτικού εφοπλιστικού κεφαλαίου το οποίο από το 2012 που ανακάλυψε το ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε πολλές και συντονισμένες προσπάθειες να τον ενσωματώσει στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας, του ρεαλισμού και τελικά της προσαρμογής του στην δική του στρατηγική στον τομέα της ναυτιλίας.
Από το παραπάνω νέο προγραμματικό σχέδιο έχουν τυπικά και ουσιαστικά εγκαταλειφθεί οι θέσεις για τα φορολογικά προνόμια των εφοπλιστών (58 φοροαπαλλαγές), η κατάργηση των εγκριτικών πράξεων με βάση τον νεοαποικιακό νόμο 2687/53, νομιμοποιεί το νέο πρόγραμμα, την μαύρη ανασφάλιστη εργασία στην ποντοπόρο ναυτιλία, την άνιση αμοιβή με βάση την ρατσιστική αρχή της χώρας προέλευσης, όπως επίσης εγκαταλείπεται οποιαδήποτε αναφορά κατά των σημαιών ευκαιρίας, επίσης συνεχίζει την βρώμικη προσπάθεια για την κατάργηση των ΣΣΕ των Ναυτεργατών, εγκαταλείπει τις πάγιες θέσεις του για την αποστρατικοποίηση του ΥΕΝ, των δημόσιων σχολών και άλλων υπηρεσιών, ρίχνει στον Καιάδα το δίκαιο αίτημα για την ανωτατοποίηση των σχολών και των διπλωμάτων, ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στην ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση. Στην ίδια κατεύθυνση αποδέχεται το αντιδραστικό αντιναυτεργατικό πλαίσιο για την Ακτοπλοΐα όπως αυτό έχει θεσπιστεί με τον νόμο 4150/2013 και αφορά τις μαζικές μειώσεις στην επάνδρωση και στην οργανική σύνθεση των Ακτοπλοϊκών πλοίων και των αντίστοιχων στην Αδριατική, το απεργοσπαστικό πλοίο στις περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων των Ναυτεργατών, τα επιχειρησιακά σωματεία, την δημιουργία δημόσιας Ακτοπλοΐας και την αντίστοιχη δημόσια εταιρεία Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, το καμποτάζ στην κρουαζιέρα, τον εκδημοκρατισμό του ναυτικού επαγγέλματος, της ναυτικής νομοθεσίας και του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, την διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων των Ναυτεργατών (ΝΑΤ – ΚΕΑΝ – Ταμεία Πρόνοιας – Οίκος Ναύτη), το ξεπούλημα και των άλλων λιμανιών που έχουν παραδοθεί για πώληση στο ΤΑΙΠΕΔ.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο δεν έχει καμιά ουσιαστική διαφορά με τα αντίστοιχα των άλλων αστικών και συστημικών κομμάτων όπως είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ.
Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για τα προβλήματα των Ναυτεργατών, αυτά τα στέλνει στο πυρ το εξώτερο, τα υπονομεύει, τα θεωρεί αναχρονιστικά, λαϊκίστικα, εκτός της σημερινής αστικής πολιτικής πραγματικότητας και εμμέσως καλεί τον Ναυτεργατικό κόσμο να αποδεχθεί και να υιοθετήσει ένα αστικό ναυτιλιακό σχέδιο το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στα πλαίσια της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας του εφοπλιστικού κεφαλαίου και το οποίο οδηγεί με βεβαιότητα στην διάλυση και την καταστροφή του ναυτικού επαγγέλματος και στον ολοκληρωτικό εκδιωγμό των ελλήνων Ναυτεργατών από την Ναυτιλία.
Οι πρωτεργάτες αυτής της αντιδραστικής πολιτικής Τσίπρας – Δραγασάκης – Σταθάκης και τα πειθήνια εκτελεστικά όργανά τους Κουρουμπλής – Δρίτσας έχουν εξελιχθεί σε σύγχρονους τελάληδες της πιο κομπραδόρικης μερίδας του κεφαλαίου στην χώρα μας.
Καθημερινά πασχίζουν να αναπαράγουν οποιαδήποτε θέση τους σερβίρει το εφοπλιστικό κατεστημένο, όχι μόνο για να διατηρήσουν και να εδραιώσουν αυτό το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο στην Ναυτιλία αλλά να το θωρακίσουν ακόμη παραπέρα φθάνοντας στο κατάπτυστο σημείο να αγιοποιούν τον ρόλο του εφοπλισμού, να διαφημίζουν και να λαμβάνουν πρωτοβουλίες η Ναυτιλία δηλαδή τα εφοπλιστικά συμφέροντα και προνόμια να αντιμετωπισθούν ως μέγιστη εθνική ανάγκη!!!
Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος και ο δρόμος της αστικής σοσιαλδημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί να φθάσει εκεί πριν παραδώσει την κυβερνητική εξουσία στην Ν.Δ.
Οι συντάκτες του κειμένου για το νέο προγραμματικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ναυτιλία προσπαθούν να κάνουν το άσπρο – μαύρο περιφρονώντας την πραγματικότητα και αυτή η βρώμικη δουλειά συνιστά μια μεγάλη υπηρεσία στο παρασιτικό εφοπλιστικό κεφάλαιο που βλέπει το ΣΥΡΙΖΑ με τις θέσεις του να συμβάλει στην κοινωνική και λαϊκή αποκατάστασή τους…..
Φυσικά στο κυβερνητικό σχέδιο παραλείπεται με προφανέστατη και χονδροειδέστατη σκοπιμότητα να αναφερθεί έστω και μια λέξη ότι αυτός ο πλούτος στην Ναυτιλία δεν δημιουργήθηκε από αυτούς που διαφημίζει η κυβέρνηση για την οξυδέρκεια, το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο, την ικανότητά τους και την εξωστρέφεια, των εφοπλιστών, αλλά οφείλεται σε ένα σάπιο αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο που θεσπίστηκε μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο από όλο το αστικό πολιτικό σύστημα που εξασφάλισε μοναδικούς όρους προνόμια και επιχειρηματική ασυδοσία στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και πατώντας πάνω στην αδίστακτη εκμετάλλευση των Ναυτεργατών οικοδόμησαν μια αυτοκρατορία την οποία διάφορα πολιτικά τους ανδρείκελα υπηρετούν πιστά για να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο και παρουσιάζονται σήμερα ως εθνικοί ευεργέτες να διεκδικούν την κοινωνική αναγνώριση και καταξίωση.
Οι διάφοροι αστοί πολιτικάντηδες πρόσφεραν γη και ύδωρ για να μεγαλουργήσουν οι διάφοροι εφοπλιστές όμως αυτό είχε και έχει τεράστιο κοινωνικό κόστος.
Είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αυτή που δίνει μάχη για να διατηρηθούν τα φορολογικά τους προνόμια ενώ από την άλλη λεηλατεί το λαϊκό και εργατικό εισόδημα με την φοροληστεία που επιβάλει στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Αυτή την σκληρή και αδυσώπητη ταξική πολιτική συνεχίζει και η σήμερα «πρώτη φορά αριστερά» η οποία επαίρεται και θριαμβολογεί για την Ναυτιλία και το μόνο που καταφέρνει να ψελλίζει είναι εκκλήσεις προς τους εφοπλιστές ένα μέρος από τα δις των κερδών τους να τα επενδύσουν στην χώρα μας….
Αυτό είναι το κατάντημα των ανθρώπων που ποτέ δεν πίστεψαν τις ιδέες, τις αρχές και αξίες του εργατικού κινήματος της αριστεράς αλλά χρησιμοποίησαν τα παραπάνω για να αρπάξουν ένα κομμάτι στην κυβερνητική εξουσία μετατρέποντας τους εαυτούς τους σε κλοτσοσκούφι του μεγάλου κεφαλαίου και σε υπηρέτες των συμφερόντων τους. Άξιος ο μισθός τους!!!
Υ.Γ.: Βαρύτατες ευθύνες δεν έχει μόνο ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ στην άσκηση και την επέλαση της αντιλαϊκής πολιτικής του αλλά και τα μέλη και τα στελέχη τα οποία ουδόλως απαλλάσσονται των ευθυνών τους από την βρώμικη δουλειά της κυβέρνησης, είναι συμμέτοχοι και συνεργοί σε αυτή την αντιδραστική πολιτική κατεδάφισης και συντριβής των λαϊκών και εργατικών δικαιωμάτων.
Το ίδιο ισχύει και στην Ναυτιλία όπου μέλη, στελέχη, συνδικαλιστές και εκπρόσωποι στην αυτοδιοίκηση και σε άλλους φορείς σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις καταφέρονται ενάντια στην ανεπάρκεια, την ασχετοσύνη ακόμη και την ανικανότητα του Κουρουμπλή αλλά δημόσια δεν έχουν τολμήσει στο ελάχιστο να καταγγείλουν ή να ψελλίσουν κάτι εναντίον αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής και στην πράξη βάζουν και αυτοί πλάτη αυτή η εφοπλιστόδουλη πολιτική να υλοποιείται και να εφαρμόζεται διαλύοντας και καταστρέφοντας τα Ναυτεργατικά δικαιώματα.
Είναι η ίδια γραμμή που ακολουθούν οι λεγόμενοι 53 και ορισμένα άλλα στελέχη που λειτουργούν ως αμορτισέρ για να απορροφούν τους κραδασμούς της αντιλαϊκής πολιτικής διατυπώνοντας κατά διαστήματα σε δευτερεύοντα και επιμέρους τομείς δήθεν επιφυλάξεις και ενδοιασμούς και κατά τα λοιπά σε όλα τα κεντρικά ζητήματα της ασκούμενης αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής συμπορεύονται και ταυτίζονται πλήρως με τις ακραίες φιλελεύθερες πολιτικές όπως αυτές χαράσσονται και υλοποιούνται από τον Τσίπρα.
Ο λαός, η εργατική τάξη της χώρας μας και μαζί ο Ναυτεργατικός κόσμος πρέπει και οφείλουν να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα.
*Ο Αντώνης Νταλακογεώργος είναι Πρόεδρος ΠΕΝΕΝ, Μέλος Ε.Ε της ΠΝΟ και Μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά
