Η σιωπή ταιριάζει καλύτερα τέτοιες μέρες, που ο καθείς γράφει το μακρύ του και το κοντό του. Αυτό ταιριάζει περισσότερο στους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Εάν το τηρούσαν, θα είχαν αποφύγει πολύν από τον εμετικό θεατρινισμό τους και δεν θα είχαν προκαλέσει μήνιν σε τόσους πολλούς ανθρώπους. Τραβάμε μια ανάληψη πολιτικής ευθύνης και νομίζουμε ότι καθαρίσαμε [τόλμη πρωθυπουργική τάχα, γενναιότητα, υπευθυνότητα, οι «στρατηγοί» στις θέσεις τους -όλα μέλι γάλα].
Το ότι μια τέτοια δήλωση δεν έχει αντίκρισμα, είναι κενή περιεχομένου, στάχτη στα μάτια δεν φαίνεται να ενδιαφέρει και τόσο το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού και τον ίδιο, βεβαίως, αφού αυτός το εξεστόμισε στο έκτακτο συμβούλιό του αλλά και στον ελληνικό λαό.
Καλύτερα να προσπαθήσουμε τη λιτότητα της γραφής και την αποφυγή συμπερασμάτων -αυτό φαντάζει εκ των ων ουκ άνευ για όσους έχουν επικοινωνιακό «βήμα», κυρίως στην τηλοψία. Δεν φταίει αποκλειστικά μία κυβέρνηση για το χάλι της Ελλάδας -είναι διαχρονική η ευθύνη και αυτό είναι φως φανάρι, δεν χρειάζεται οξυδέρκεια και πολύχρονη πολιτική ανάλυση για να γίνει αντιληπτό· ο κοινός νους αρκεί.
Αυτή η λιτότητα αν μπορούσε να γινόταν δημοσιογραφικός κώδικας πολλά καλά θα επέφερε στη λογική αλλά και στο συναίσθημα της επικοινωνίας -στην αλήθεια με άλλα λόγια. Πονάει συνήθως η αλήθεια αλλά και δεν μπορούμε να μην την αναζητούμε, δεν μπορούμε να αρκούμαστε σε ό,τι μας λέει η εκάστοτε εξουσία , που αγωνιά [αυτό είναι και το μόνο της μέλημα] να αποκρύψει τις αδυναμίες της και την ανευθυνότητά της.
Μια κυβέρνηση σε μια μικρή χώρα δεν ευθύνεται βεβαίως για τη γενικότερη ασθένεια του πλανήτη, ασθένεια που οι πράξεις μας προκάλεσαν [των αποικιοκρατών και των πολυεθνικών] και που επιτρέπουν σε θεομηνίες να κατασπαράσσουν ευκολότερα ανθρώπους και πολιτείες. Αυτό όμως που είναι υποχρεωμένη να κάνει [προστασία και ασφάλεια των πολιτών] όφειλε να το είχε κάνει προ πολλού -γι’ αυτό κρίνεται και όχι για τα στομφώδη λόγια της. Είναι μερικοί που αποφεύγουν να προβούν στην παραμικρότερη κριτική στην κυβέρνηση· κάνουν λάθος, η κριτική πάντα καλό κάνει και επιτρέπει στη φρόνηση να εμφανίζεται στο προσκήνιο. Ωστε έτσι γινόμαστε όλοι πιο σοφοί -αν είμασταν και λίγο ευαίσθητοι…
Χωρίς κριτική διολισθαίνουμε σε άλλες μορφές διακυβέρνησης και αυτό δεν έχει γίνει πλήρως αντιληπτό. Οταν δικαιολογούνται τα πάντα, επειδή δήθεν πασχίζει η «αριστερή» κυβέρνηση και η ελίτ δεν την αφήνει να περαιώσει το σωτήριο έργο της, παύει η ευρυθμία των δημοκρατικών διαδικασιών και γίνεται κοινός τόπος το «δίκιο» των κυβερνώντων, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το μέλλον των πολιτευμάτων, της ίδιας της δημοκρατίας, στην οποία, σημειωτέον, άπαντες ομνύομεν. Χωρίς κριτική είμαστε άβουλα όντα, που ούτε χέρια μπορούμε να κινήσουμε ούτε βέβαια την Αθηνά –έρμαια της δουλικότητας που γεννά η έλλειψη κριτικής.
Και αφού κανείς δεν παραιτείται, ας αρχίσουν τουλάχιστον να εργάζονται με μακρόπνοα σχέδια τα οποία όμως κάπως να είναι εφικτά και να μπορούν να υλοποιούνται -να κατασκευάζονται αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα, τι άλλο. Δεν αντέχει η χώρα να θρηνεί περαιτέρω, είναι πολύ μικρή για τόσα πολλά θύματα. Επίσης δεν αντέχεται άλλος θεατρινισμός εκ μέρους των κυβερνώντων. Σαφώς κάτι πρέπει να γίνει…
Πηγή: efsyn.gr
