Τελετή αναγνώρισης στη μνήμη ενός σημαντικού Έλληνα κομμουνιστή
Η πρέσβειρα της Κούβας στην Ελλάδα, Μαρία Ντομίνγκεζ Κορτίνα, επισκέφτηκε τη χήρα του Κώστα Κάππου στην οποία παρέδωσε τιμητική πλακέτα σε αναγνώριση της φιλίας και αλληλεγγύης ενός τόσο σημαντικού Έλληνα κομμουνιστή, με την ευκαιρία της εξηκοστής επετείου της Κουβανικής Επανάστασης.
Στην τελετή παραβρέθηκαν η χήρα του, Πόπη Κάππου, ο γιος του Θανάσης με τη σύζυγο του Μαρία και τις δυο μικρές κόρες τους και η Νάντια Βαλαβάνη, συντρόφισσα του Κώστα Κάππου από την εποχή που ήταν στην Κομμουνιστική Νεολαία και φίλη της οικογένειας.
Ήταν ένα μεσημέρι φιλίας, αλληλεγγύης και συζήτησης για την Κουβανική Επανάσταση και τη ζωή ενός τόσο σημαντικού φίλου της Κούβας στην Ελλάδα.
Ο Κώστας Κάππος γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1937 στο Κεφαλόβρυσο Αργολίδας και πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2005 στην Αθήνα. Στη διάρκεια της στρατιωτικής Χούντας φυλακίστηκε και εξορίστηκε στο Λακκί της Λέρου. Αφέθηκε ελεύθερος το 1971. Το 1972 έγινε μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ) και το 1973 μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ). Το 1974 συνελήφθη ξανά, βασανίστηκε απάνθρωπα και απελευθερώθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας.
Στις εκλογές του 1974, τις πρώτες όπου επιτράπηκε η συμμετοχή του Κομμουνιστικού Κόμματος μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, κέρδισε μια θέση στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ το 1975 κατέθεσε στις δίκες ενάντια στη Χούντα. Εκλεγόταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ σε κάθε Συνέδριο ως τον Ιούνιο του 1989. Τότε εξέφρασε την διαφωνία του με την απόφαση του ΚΚΕ να σχηματίσει κυβέρνηση μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και συμμετείχε στον σχηματισμό του Νέου Αριστερού Ρεύματος, ενώ σύντομα παρέμεινε ανένταχτος.
Έγραψε εννέα βιβλία και συνέβαλε με άρθρα του στη μελέτη της μαρξιστικής θεωρίας. Ορισμένοι συγγραφείς επισημαίνουν ότι η κεντρική ιδέα του Κάππου για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού αναπτύσσεται στο βιβλίο του «Κριτική στον σοβιετικό σχηματισμό».
Ως το θάνατό του, ο Κώστας Κάππος έστελνε μέρος της βουλευτικής σύνταξής του στην κουβανική Κυβέρνηση ως «βοήθεια στην Κουβανική Επανάσταση υπό την καθοδήγηση του Φιντέλ Κάστρο». Μετά το θάνατο του, η χήρα του Πόπη Κάππου συνέχισε το ίδιο μέχρι την έναρξη στην Ελλάδα της κρίσης του 2010, οπότε και δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Στην κηδεία του παραβρέθηκαν πολυάριθμες προσωπικότητες από διάφορες πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανόμενων και πολλών συντρόφων του από το ΚΚΕ. Παρέμεινε κομμουνιστής σε όλη του τη ζωή.