Απλώνεται σαν πετρελαιοκηλίδα στην Μεσόγειο ,αλλά το σκοινί απειλεί να κοπεί στην Μαύρη Θάλασσα
΄Ολοι εναντίον όλων: είναι η εικόνα του χάους που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ να απλώνεται σαν κηλίδα πετρελαίου στην νότια ακτή της Μεσογείου, από την Λιβύη στην Συρία. Κατάσταση μπροστά στην οποία ακόμη και οι ΗΠΑ μοιάζουν να είναι ανίσχυρες. Στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ δεν είναι ο μαθητευόμενος μάγος, που αδυνατεί να ελέγξει τις δυνάμεις που έχει εξαπολύσει. Είναι το νευρικό κέντρο μιας στρατηγικής –της στρατηγικής του χάους- η οποία, κατεδαφίζοντας ολόκληρα κράτη, προκαλεί μιαν αλυσιδωτή αντίδραση συρράξεων, με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει κατά την γνωστή μέθοδο του διαίρει και βασίλευε.
Βγαίνοντας νικήτριες από τον ψυχρό πόλεμο το 1991, οι ΗΠΑ αυτό-ανακηρύχτηκαν «το μόνο κράτος με την δύναμη, το βεληνεκές και την επιρροή, σε κάθε διάσταση –πολιτική, οικονομική και στρατιωτική- πραγματικά παγκόσμιες», αποφασισμένο να εμποδίσει μιαν οποιαδήποτε αντίπαλη δύναμη να κυριαρχήσει σε μιαν περιοχή –την Δυτική Ευρώπη, την Ανατολικήν Ασία, την επικράτεια της πρώην Σοβιετικής ΄Ενωσης και της Νότιο-Δυτικής Ασίας (μέσης Ανατολής), της οποίας οι πλουτοπαραγωγικές πηγές επαρκούν για να αναδείξουν μιαν παγκόσμια δύναμη».
Από τότε, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ υπό την διοίκηση τους, κατατεμάχισαν, ή κατεδάφισαν με πολέμους, το ένα μετά το άλλο, τα κράτη που θεωρούσαν εμπόδια στο σχέδιο της κοσμοκρατορίας –την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Λιβύη, την Συρία και άλλα – ενώ ακόμη άλλα, όπως το Ιράν και η Βενεζουέλα, είναι στο στόχαστρο.
Στην ίδια στρατηγική εντάσσεται το πραξικόπημα στην Ουκρανία υπό την καθοδήγηση ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, με προορισμό να προκαλέσει στην Ευρώπη έναν νέο ψυχρό πόλεμο, ώστε να απομονώσει την Ρωσία και να ενισχύσει την αμερικανική επιρροή στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Ενώ συγκεντρώνουν την πολιτικο-μιντιακή προσοχή στην σύγκρουση της Λιβύης, καλύπτουν με σκιά το πολύ πιο απειλητικό φάσμα κλιμάκωσης της επιχείρησης του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας. Η σύνοδος των 29 υπουργών των Εξωτερικών, που κλήθηκαν στην Ουάσιγκτον στις 4 Απριλίου για να γιορτάσουν τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ, ξανακραύγασαν, χωρίς καμιάν απόδειξη, τον ισχυρισμό ότι η Ρωσία παραβιάζει την Συνθήκη πυρηνικών όπλων ενδιαμέσου βεληνεκούς, αναπτύσσοντας στην Ευρώπη πυραύλους πυρηνικής ικανότητας».
Μια βδομάδα αργότερα, στις 11 Απριλίου. Το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι αυτό το καλοκαίρι θα πραγματοποιηθεί η «ανακαίνιση» του αμερικανικού «αμυντικού αντιπυραυλικού συστήματος» Αιγίς, που έχει εγκατασταθεί στο Ντεβεσέλου της Ρουμανίας, διαβεβαιώνοντας ότι αυτή «δεν θα προσθέσει καμιά επιθετική ικανότητα στο σύστημα».
Στην πραγματικότητα, αυτό το σύστημα, που έχει εγκατασταθεί στην Ρουμανία και στην Πολωνία, μπορεί αντίθετα να εκτοξεύει όχι μόνο αντιπυραύλους άμυνας, αλλά και πυρηνικούς πυραύλους. Η Μόσχα έχει προειδοποιήσει: Εάν οι ΗΠΑ εγκαταστήσουν στην Ευρώπη πυρηνικούς πυραύλους, η Ρωσία θα αναπτύξει στο έδαφός της αντίστοιχους πυραύλους που θα στοχεύουν τις βάσεις (των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ) στην Ευρώπη.
Ο πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Ιοάνις κηρύσσει την έναρξη των γυμνασίων του ΝΑΤΟ «Θαλάσσια Ασπίδα 2019»
Οι υπουργοί των Εξωτερικών, που συγκεντρώθηκαν στην Ουάσιγκτον στις 4 Απριλίου, δεσμεύθηκαν ιδιαίτερα να «αντιταχθούν στις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας στην Μαύρη Θάλασσα» καθιερώνοντας «νέα μέτρα υποστήριξης στους εταίρους μας, Γεωργία και Ουκρανία.»
Την επομένη, δεκάδες πολεμικά πλοία και μαχητικά/βομβαρδιστικά αεροπλάνα των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ελλάδας, της Ολλανδίας, της Τουρκίας, την Ρουμανίας, και της Βουλγαρίας άρχισαν στην Μαύρη Θάλασσα γυμνάσια αεροναυτικού πολέμου στα όρια των ρωσικών χωρικών υδάτων, χρησιμοποιώντας τα λιμάνια της Οδησσού (Ουκρανία) και Πότη (Γεωργία). Ταυτόχρονα, περισσότερα από 50 μαχητικά/βομβαρδιστικά των ΗΠΑ, Βρετανίας Γερμανίας, Γαλλίας και Ολλανδίας, που απογειώνονταν από ολλανδικό αεροδρόμιο και ανεφοδιάζονταν στον αέρα, εκτελούσαν « αεροπορικές επιθετικές επιχειρήσεις εναντίον χερσαίων και θαλάσσιων στόχων». Επιπρόσθετα, ιταλικά μαχητικά/βομβαρδιστικά Eurofighter θα σταλούν και πάλι από το ΝΑΤΟ να περιπολούν στην περιοχή της Βαλτικής, εναντίον της «απειλής» των ρωσικών αεροπλάνων.
Το σκοινί είναι τεντωμένο στα άκρα και μπορεί να κοπεί (ή να το κόψουν) ανά πάσα στιγμή, σύροντάς μας σε ένα χάος πολύ πιο επικίνδυνο από αυτό της Λιβύης.
*Πηγή: Manlio Dinucci,ilmanifesto, Réseau International,17-4-2019
**Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
