Η κατάρρευση των προσδοκιών των ξένων funds γύρω από το ελληνικό Χρηματιστήριο, αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην πορεία του Γενικού Δείκτη καθώς και των τραπεζικών μετοχών στο διάστημα μετά τη συμφωνία του Eurogroup του Ιουνίου για “καθαρή έξοδο” της Ελλάδας από το πρόγραμμα, η οποία επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο μάλιστα, από την ημέρα της “εξόδου” και ολόκληρο το φθινόπωρο.
Ο Γενικός Δείκτης βρέθηκε στα χαμηλά δύο ετών και ο τραπεζικός δείκτης σε ιστορικά χαμηλά, ενώ οι κεφαλαιοποιήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών βυθίστηκαν κάτω από τα 4 δισ. ευρώ το δίμηνο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου, χωρίς πραγματικά να ανακάμψουν ποτέ. Αν και το ξεκίνημα του Δεκεμβρίου πήγε να δώσει κάποιες ελπίδες πως τα χειρότερα ήταν πίσω μας, η συνέχεια αποδεικνύει πως οι επενδυτές εκτιμούν πως μάλλον τα χειρότερα θα τα βρούμε μπροστά μας.
Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες. Αυτό φάνηκε στο ράλι των ελληνικών ομολόγων καθώς και του Χ.Α, με τα σχέδια για IPOs και εταιρικές εκδόσεις ομολόγων καθώς και εκδόσεις κρατικών ομολόγων να παίρνουν “φωτιά”. Αυτό οδήγησε σε εισροές στην ελληνική αγορά, οι οποίες με κάποιες διακυμάνσεις συνεχίστηκαν έως και τον Απρίλιο με αποκορύφωμα το ράλι των ελληνικών τραπεζών εκείνον τον μήνα το οποίο ξεπέρασε το 30%.
Η συνέχεια είναι γνωστή και… τραγική. Όσοι πίστεψαν στις προοπτικές της Ελλάδας και των ελληνικών assets προφανώς το μετάνιωσαν. Αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στις εκροές των funds από την ελληνική αγορά. Ξεκίνησαν τον Μάιο με αφορμή την ιταλική κρίση και τις ανησυχίες γύρω από τα κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών λόγω του “βουνού” των NPEs με τα οποία είναι αντιμέτωπες. Τα stress tests κάθε άλλο παρά καθησύχασαν αυτές τις ανησυχίες. Οι φυγή των ξένων funds μάλιστα κορυφώθηκε το καλοκαίρι και τον μήνα Ιούνιο όπου η Ελλάδα συμφώνησε με τους πιστωτές της την καθαρή έξοδο από το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης. Οι εβδομαδιαίες εκροές το διάστημα έως τις 21 Ιουνίου ήταν οι μεγαλύτερες μάλιστα στο τρέχον έτος όπως φαίνεται και στο ακόλουθο διάγραμμα:
Η μαζική φυγή των ξένων επενδυτών από τον Μάιο-Ιούνιο και μετά:
Αντί η συμφωνία να πείσει τους επενδυτές για τις προοπτικές του Χ.Α αντίθετα τους έκανε να γυρίσουν την πλάτη στα ελληνικά assets, γεγονός που δείχνει ότι η εξέλιξη αυτή, δεν ήταν θετικό σήμα για τις αγορές με τις οποίες από τις 20 Αυγούστου είναι αντιμέτωπη η Ελλάδα χωρίς “βοήθεια” από τα καλά λόγια των δανειστών αφού αυτές είναι που καθορίζουν την τύχη της.
Το διάστημα που ακολούθησε την “έξοδο” απλά επιβεβαίωσε πως η επενδυτική κοινότητα δεν έχει πειστεί πως τα προβλήματα γύρω από την Ελλάδα ανήκουν στο παρελθόν. Πρώτη και κύρια ανησυχία είναι η κατάσταση των ελληνικών τραπεζών, με τις λύσεις που έχουν προταθεί για τη μείωση των NPEs να μην ηρεμούν τις πιέσεις. Μεγάλη ανησυχία προκαλεί επίσης το πολιτικό τοπίο ενόψει εκλογών αλλά και ο παράγοντας “μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις”. Η παροχολογία και εκλογολογία της ελληνικής κυβέρνησης δημιουργούν αμφιβολίες για το κατά πόσον η πορεία της χώρας στο επόμενο διάστημα θα είναι ομαλή και αν θα υπάρξει συνέχεια ή διακοπή (με δημοσιονομικές επιπτώσεις) των προσπαθειών που έχουν γίνει. Αυτό δημιουργεί ένα πολύ δύσκολο σκηνικό για το Χ.Α. Οι επενδυτές δεν θέλουν να πάρουν το ρίσκο. Ειδικά τώρα που οι διεθνείς αγορές βαδίζουν στο δύσκολο μονοπάτι της σύσφιξης της ρευστότητας και των διορθώσεων των μετοχών.
Τα δύο αυτά γραφήματα των FT που παραθέτουμε, τα οποία αποτυπώνουν τα στοιχεία της EPFR Global, της κορυφαίας εταιρείας στον κόσμο σε ότι αφορά τη συγκέντρωση δεδομένων για τις κινήσεις 15.000 διεθνών funds, δείχνουν ξεκάθαρα την εικόνα κατάρρευσης του Χ.Α από το καλοκαίρι και μετά.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Πώς θα μπορέσει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει όλα αυτά τα funds που έβγαλαν από το καλοκαίρι και μετά την Ελλάδα από τα ραντάρ τους, αποσύροντας τα κεφάλαιά τους από το ελληνικό Χρηματιστήριο;
Προς το παρόν η “απάντηση” που παίρνουν, δεν είναι ενθαρρυντική για την ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης. Στο… δίλημμα παροχές ή επενδύσεις, η κυβέρνηση απαντά 1-0…