Πλέον είναι γεγονός ότι ο Ερντογάν στράφηκε για βοήθεια στην Κίνα. Η Τουρκία ευρισκόμενη σε δεινή οικονομική κατάσταση, δεν στράφηκε προς τη Δύση για βοήθεια, στην οποία φαίνεται ότι μόνο “στα χαρτιά” ανήκει, αλλά στην ανατολή.
Η συμφωνία με έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας θα επιτρέψει στη χώρα να ενισχύσει το εμπόριο σε τοπικό νόμισμα και να αποφύγει τη χρήση δολαρίων, υποστηρίζοντας τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας.
Ο Ερντογάν, ο οποίος μίλησε στην Κωνσταντινούπολη πριν ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, δεν είπε πότε υπογράφηκε η τελευταία συμφωνία. Η Τουρκία υπέγραψε για πρώτη φορά συμφωνία ανταλλαγής με την Κίνα το 2012 και οι επακόλουθες συμφωνίες επέτρεψαν στις τουρκικές εταιρείες να πληρώσουν για εισαγωγές από την Κίνα χρησιμοποιώντας γιουάν.
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η Τουρκία συνεχίζει με γοργά βήματα να απομακρύνεται από τη δύση, αφού τα τελευταία χρόνια έχει “χτίσει” στέρεες συμμαχίες με Ιράν, Πακιστάν, Αζερμπαϊτζάν και τέλος με την Κίνα.
Θυμίζουμε ότι στην πρόσφατη έκθεσή του το ΝΑΤΟ με τίτλο “ΝΑΤΟ 2030” κατονόμαζε ρητά ως εχθρούς της συμμαχίας κατά σειρά την Κίνα και τη Ρωσία.
Τώρα βέβαια πως γίνεται η Τουρκία να ανήκει στο ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα να είναι σύμμαχος με τους εχθρούς του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να μας το εξηγήσει ο Ερντογάν, αλλά και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ ο οποίος συχνά παίρνει φιλοτουρκικές θέσεις.
ΗΠΑ-ΕΕ πρέπει να αντιληφθούν ότι η Τουρκία του Ερντογάν δεν ανήκει στη Δύση, αλλά χρησιμοποιεί τη Δύση.