Στο συνέδριο της ΚΕΔΕ το 2018 ο πρόεδρος της Γ. Πατούλης έλεγε:
«Ποιος πιστεύει ότι το πρόβλημα των Δήμων είναι το σύστημα ανάδειξης των Δημάρχων και των δημοτικών συμβούλων; Αυτή η εμμονή είναι ιδεοληψία. Όσοι αναγάγουν σε κυρίαρχο ζήτημα την απλή αναλογική, ουσιαστικά αγνοούν τα πραγματικά προβλήματα του θεσμού μας».
Το ίδιο ακριβώς ερώτημα τίθεται σήμερα από την ανάποδη βέβαια.
Ποιος πιστεύει ότι το πρόβλημα των Δήμων είναι η εξασφάλιση κυβερνησιμότητας; Αυτή η εμμονή είναι ιδεοληψία.
Τα μεγάλα προβλήματα που αναφερόταν ο κ. Πατούλης παραμένουν και είναι:
- Οικονομικός στραγγαλισμός της Αυτοδιοίκησης τουλάχιστον μέχρι το 2023
- Παρακράτηση των θεσμοθετημένων που αναμένεται να υπερβούν τα 20 δις
- Το παρατηρητήριο οικονομικής αυτοτέλειας που έχει ισχυροποιηθεί για να επιτηρεί στο διηνεκές την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών
- Η επικάλυψη αρμοδιοτήτων Δήμων, Περιφερειών, Κράτους
- Η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού
Όσοι λοιπόν μιλούν για κυβερνησιμότητα, εννοούν την αποτελεσματική διαχείριση της μνημονιακής λιτότητας στην Αυτοδιοίκηση.
Η ίδια η ΚΕΔΕ παρουσίασε το Δεκέμβρη του 2018 την πρόταση της «ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» που αποτελεί μια ολοκληρωμένη πρόταση, ανεξάρτητα από τις σοβαρές διαφωνίες που κάποιος μπορεί να έχει. Στο κείμενο αυτό παρουσιάζονται 10 Στρατηγικές επιλογές για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση.
Στο 63σέλιδο κείμενο η μόνη αναφορά για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος διατυπώνεται σε 4 γραμμές στη σελίδα 5.
Και το ερώτημα που τίθεται φυσικά για την Κυβέρνηση της ΝΔ είναι γιατί δεν είπαν κουβέντα για όλα αυτά στις Προγραμματικές δηλώσεις, αλλά η μόνη «πρεμούρα» που είχαν ήταν το ξήλωμα της απλής αναλογικής για καθαρά κομματικές σκοπιμότητες.
Κομματικές σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν με την ικανοποίηση των Δημάρχων που εξελέγησαν με την υποστήριξη τους, αλλά και την καθιέρωση στην Αυτοδιοίκηση του «ενός ανδρός αρχή» προκειμένου να περάσουν τα σχέδια της εκχώρησης στον ιδιωτικό τομέα δραστηριοτήτων της Αυτοδιοίκησης.
Εκχώρηση που συνεπάγεται μετακύλιση των πόρων της Αυτοδιοίκησης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό στις τσέπες των πολιτών μέσω της ανταποδοτικότητας. Κατεύθυνση και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιφερειών, διατυπωμένης στα συνέδρια της ΚΕΔΕ.
Γιατί τι άλλο σημαίνει να ΔΙΟΡΙΖΕΙ ο Δήμαρχος στις Επιτροπές και τα ΝΠΔΔ ανθρώπους της επιλογής του, κατά πλειοψηφία. Όπως επίσης και οι επιτροπές αυτές να υποκαθιστούν το Δημοτικό Συμβούλιο, αν δεν είναι δυνατή η επίτευξη πλειοψηφίας σε αυτό.
Ας μην προσπαθεί λοιπόν η ΝΔ να αποδράσει με κινήσεις εντυπωσιασμού από τον ίδιο μνημονιακό κορσέ που είχαν φορέσει και στους προηγούμενους οι δανειστές. Κινήσεις που δεν λύνουν κανένα ουσιαστικό πρόβλημα της Αυτοδιοίκησης
Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει και αυτός ευθύνες γιατί με το νόθο σύστημα της απλής αναλογικής που ψήφισε, με την έμμεση εκλογή δημάρχου τη δεύτερη Κυριακή, δικαίωσε τους αντιπάλους της απλής αναλογικής.
Και τους δικαίωσε γιατί αυτοί εξέλαβαν, εντελώς λανθασμένα, την άμεση εκλογή τους τη δεύτερη Κυριακή ως λαϊκή εντολή για την εφαρμογή του προγράμματος του εκλεγέντος Δημάρχου, έστω και να δεν ήταν καν πρώτος στον πρώτο γύρο.
Η επιδίωξη συναινέσεων στο Δημοτικό Συμβούλιο θεωρήθηκε «εκχώρηση στις κοινωνικές μειοψηφίες να αμφισβητούν το δημοκρατικό δικαίωμα της πλειοψηφίας (?) των τοπικών κοινωνιών να αποφασίζουν για το μέλλον τους».
Όλα αυτά ήταν γνωστά ήδη από το 2017 και η τότε Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έλαβε υπόψη της τις προτάσεις για έμμεση εκλογή του Δημάρχου από το Δημοτικό Συμβούλιο. Αντί να μειώσει τον δημαρχοκεντρισμό πέτυχε τελικά το ακριβώς αντίθετο.
Σήμερα με τις προτεινόμενες αλλαγές επιχειρείται η παραβίαση της λαϊκής βούλησης.
Τόσο οι υποψήφιοι όσο και οι πολίτες που ψήφισαν ήταν σε γνώση του εκλογικού συστήματος και του συστήματος διακυβέρνησης των Δήμων.
Μετά τις εκλογές δεν νοείται καν η αλλαγή του για την περίοδο 2019-2023 και μάλιστα χωρίς καν να έχει εφαρμοστεί. Η διόρθωση ενός λάθους με άλλο λάθος θα οδηγήσει σε καινούργια αδιέξοδα.
Η ΚΕΔΕ το Δεκέμβρη 2018 πρότεινε το εκλογικό σύστημα στην αυτοδιοίκηση να θεσμοθετείται κατ` αναλογία με αυτά που ισχύουν για την Κυβέρνηση. Δηλαδή οι αλλαγές να ισχύουν από τις μεθεπόμενες εκλογές εκτός και αν συγκεντρώνουν τα 2/3 των βουλευτών. Σήμερα όμως για προφανείς λόγους δεν αναφέρεται καθόλου σε αυτό.
Στις σημερινές συνθήκες η μόνη ρεαλιστική δημοκρατική διέξοδος είναι οι συμπράξεις παρατάξεων και οι ευρύτερες θεσμοθετημένες προγραμματικές συμφωνίες.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι είναι υποχρεωμένοι να απολογούνται καθημερινά για τις επιλογές τους και σε άμεση επαφή με τους δημότες. Δεν είναι ιδιοτελείς και ανεύθυνοι.
Αυτό ας το πάρουν σοβαρά υπόψη όσοι μιλάνε για συναλλαγές. Υποσκάπτουν οι ίδιοι το κύρος ενός θεσμού που εξελέγησαν να τον υπηρετήσουν. Υποσκάπτουν εν τέλει την ίδια τη Δημοκρατία.
*Ο Λ. Μαγιάκη είναι Δημοτικός Σύμβουλος Αμαρουσίου και Επικεφαλής παράταξης ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ
