Με αφορμή τη γενικευμένη συζήτηση για τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής και τους τρόπους ανάσχεσής της που επανήλθε με αφορμή τη διεξαγωγή της παγκόσμιας Διάσκεψη για το Κλίμα (COP26), αλλά και τις κινητοποιήσεις το κλίμα που πραγματοποιήθηκαν στις 6 Νοέμβρη, το Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια δημοσιοποίησε τη θέση του.
«Για άλλη μια φορά, γινόμαστε μάρτυρες μιας προαναγγελθείσας παγκόσμιας παρωδίας, που ο ΟΗΕ ονομάζει “Διάσκεψη για το Κλίμα” (COP26). Σε ένα πλανήτη που τα όρια του μοιάζει να έχουν ήδη ξεπεραστεί, οι κυβερνήσεις όσων κρατών προσήλθαν (οι πρόεδροι Κίνας και Ρωσίας δεν συμμετείχαν) διαπραγματεύτηκαν συμφωνίες που εκ των προτέρων γνωρίζουν ούτε αποτελέσματα θα φέρουν, ούτε καν θα επιχειρήσουν να τηρηθούν. Όπως συνέβη και με την προηγούμενη συμφωνία του Παρισιού το 2015. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι νέες δεσμεύσεις στο πλαίσιο της COP26 υπολείπονται μακράν των στόχων που απαιτούνται ώστε να συγκρατηθεί η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας», αναφέρει το Δίκτυο.
«Οι “λύσεις” ωστόσο που προτείνονται, είναι στην κατεύθυνση επιδείνωσης των προβλημάτων. Και αυτό γιατί η κλιματική κρίση χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την προώθηση πολιτικών και μέτρων με αποκλειστικό στόχο την μεγέθυνση των κερδών και την επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων. Για αυτόν το λόγο η προώθηση των -αποκλειστικά ιδιωτικών και μεγάλης κλίμακας- εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης ΑΠΕ, έγινε σχεδόν μονοσήμαντος στόχος υπέρτερος κάθε άλλης περιβαλλοντικής προστασίας.
Οι λόγοι που οι παγκόσμιες διασκέψεις αποτυχαίνουν είναι απλοί:
- Αυτοί που πλειοδοτούν σε «ενδιαφέρον» για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι αυτοί που, σε μεγάλο, βαθμό ευθύνονται γι αυτήν.
- Το ενδιαφέρον εξαντλείται στα θέματα που αφορούν τον τομέα της ενέργειας, ενώ μένουν στο απυρόβλητο πολλές άλλες δραστηριότητες, που βιάζουν το περιβάλλον και, σε πολλές περιπτώσεις, επηρεάζουν και το κλίμα.
- Υπάρχει εξακολουθητική στήριξη των ορυκτών καυσίμων, κυρίως του φυσικού αερίου, από χώρες – μεγάλες καταναλώτριες ενέργειας.
- Επανέρχονται με ένταση σενάρια για την επέκταση της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας.
- Τα μοντέλα ανάπτυξης των ΑΠΕ αναπαράγουν, με άλλη μορφή, τα περιβαλλοντικά προβλήματα του ενεργειακού τομέα και αποδεικνύονται ανίσχυρα να επιτύχουν ακόμη και τους συμβατικούς – συστημικούς στόχους των εμπνευστών τους.
- Επεκτείνεται και παγιώνεται το καθεστώς εμπορευματοποίησης και πλήρους ελέγχου του τομέα της ενέργειας από το κεφάλαιο, που αποτελεί βασική αιτία και της πρόσφατης ενεργειακής κρίσης
Κινήματα πολιτών που αγωνίζονται να σώσουν τους τόπους τους, γνωρίζουν καλά ότι η επίκληση της κλιματικής αλλαγής είναι προσχηματική από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις.
Ο πλούτος που κουβαλά η πολυμορφία τους λειτουργεί ενισχυτικά, παρότι δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να αποτρέπει πάντα πιθανές “παγίδες”, όπως αυτές του εγκλωβισμού σε στόχους που καθορίζουν άλλοι, για λογαριασμό της κοινωνίας. Πρωτοβουλίες και δράσεις, για παράδειγμα, που εξαντλούν το διεκδικητικό τους πλαίσιο στην ποσοστολογία (δηλαδή, στο πως θα διαμορφωθεί το ενεργειακό μίγμα το 2030 ή το 2050) και στην απαίτηση από κράτη και κυβερνήσεις να φανούν συνεπείς με τις διακηρύξεις τους, κινδυνεύουν και να αποδειχτούν αναποτελεσματικές και να λειτουργήσουν ως εργαλείο νομιμοποίησης των επιλογών του συστημικού μπλοκ.
Ενώνουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε τον κοινωνικό έλεγχο στην ενέργεια, την προστασία των δασών, των τοπίων και των οικοσυστημάτων, την επανοικειοποίηση των δημόσιων εκτάσεων, των κοινών αγαθών και πόρων. Να σταματήσουμε την ενεργειακή φρενίτιδα και τη λεηλασία της φύσης», καταλήγει το Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια.
* Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την τοποθέτηση του Πανελλαδικού Δικτύου συλλογικοτήτων για την ενέργεια εδώ.