Με αφορμή την ανεπίσημη πρόταση, μιας επιτροπής του υπουργού Εσωτερικών κ. Σκουρλέτη, η οποία θα καταρτίσει το νέο θεσμικό πλαίσιο αντικατάστασης του Καλλικράτη, το τελευταίο διάστημα ξέσπασε μια ανούσια πολιτική αντιπαράθεση με προφανείς εκατέρωθεν στοχεύσεις.
Ουσιαστικά πάνω στο κατεστραμμένο σώμα της Αυτοδιοίκησης, τρείς κομματικές οικογένειες του “ΝΑΙ” ( αδιαχώριστες πια πολιτικά), διαγκωνίζονται όχι για την Αυτοδιοίκηση, αλλά για το πώς θα ξεπεράσουν τα εμφανή πολιτικά τους αδιέξοδα.
Οι τρείς κομματικές οικογένειες, που αποτελούν εδώ και 20 μήνες μια ενιαία μνημονιακή “σάρκα” και οι οποίες ευθύνονται για την κατάσταση που βιώνει η χώρα, η κοινωνία και η Αυτοδιοίκηση, τουλάχιστον τα τελευταία επτά χρόνια, επιχειρούν – μάταια βέβαια -να μας μεταφέρουν σε ένα άλλο εικονικό κόσμο. Προσπαθούν με αφορμή τις “θέσεις” της επιτροπής Σκουρλέτη και το θέατρο του παραλόγου που στήνεται, να μας “ταξιδέψουν” σε φανταστικά μέρη στα οποία δεν υπάρχουν μνημόνια, ξένη επιτροπεία και δεσμεύσεις.
Εκεί όπου με μαγικούς τρόπους θα λύσουν όλα τα προβλήματα της Αυτοδιοίκησης!
Η μία οικογένεια, η κλασσική, η απόλυτα προβλέψιμη, η άλλη η πιο βρώμικη, το γνωστό “σύστημα Σημίτη”, που παίζει τα ρέστα του ελπίζοντας στην εξασθένηση της μνήμης του λαού, αλλά και η πιο πρόσφατη, η ανανήψασα “Αριστερά”, η πιο χρήσιμη εφεδρεία!
Είναι φανερός ακόμη και στους πιό άσχετους, ο τακτικισμός που ακολουθεί ο υπουργός Εσωτερικών της ανανήψασας “Αριστεράς”.
Υπηρετώντας ένα γενικότερο σχέδιο αποπροσανατολισμού της κοινωνίας απο τα εκρηκτικά προβλήματα που βιώνει (ακραία φτώχεια άνω του 40% και πραγματική ανεργία άνω του 30%, βάσει και των πρόσφατων αναλύσεων του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ), σκέφτηκε μήπως μέσα απο την πυροδότηση ανούσιων αντιπαραθέσεων με την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, η οποία πρόσκειται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσφέρει κάποιες ανάσες στην στριμωγμένη απο την βροχή των επερχόμενων μέτρων, κυβέρνησή του.
Στο ίδιο επικοινωνιακό σχέδιο, εντάσσεται και το μοίρασμα απο τον πρωθυπουργό στρατοπέδων και γηπέδων σε Δήμους και ποδοσφαιρικές ομάδες. Όπως και των συσσιτίων της Δ. Θεσσαλονίκης, τα οποία 4 μήνες τώρα αγνοούνται.
Έτσι έριξε στα ζάρια, μέσω της επιτροπής που κατασκεύασε ο ίδιος ο κ. Σκουρλέτης, την Απλή Αναλογική ως εκλογικό σύστημα για τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, διατηρώντας το σύστημα των δύο γύρων για τους Δημάρχους -Περιφερειάρχες. Βέβαια ακόμη επιφυλλάσεται για την δική του γνώμη και πολύ περισσότερο βεβαίως για την γνώμη του κ. Τσίπρα. Το θέμα δηλαδή έχει πολύ δρόμο ακόμα.
Η πρόταση για το εκλογικό σύστημα, έδωσε την δυνατότητα σε όλους τους παλιούς και νέους υποστηρικτές του “Μένουμε Ευρώπη”, να εμπλακούν σε μια ανούσια κοκορομαχία, απο την οποία ουσιαστικά η Αυτοδιοίκηση και κατ επέκταση η κοινωνία, δεν έχει να κερδίσει τίποτα.
‘Ετσι παρακολουθούμε επικοινωνιακές αντεγκλήσεις ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη και την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ για φαιδρότητες, ολισθήματα και τις ανάλογες κορώνες.
Ο κ. Σκουρλέτης μάλιστα προχώρησε παραπέρα, για να φτιάξει ακόμα πιο πολεμικό κλίμα, αμφισβητώντας την θεσμικότητα της ΚΕΔΕ και ανοίγοντας διάλογο με επιλεγμένους δημάρχους!
Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ άδραξε την ευκαιρία και ζήτησε τηλεοπτική μονομαχία για να ξεκαθαριστούν τα πράγματα μια και έξω!
Ποιο είναι όμως το επίδικο αυτής της “μονομαχίας”;
Είναι το θεσμικό πλαίσιο που θα βάζει φρένο στον κατήφορο και την απαξίωση της Αυτοδιοίκησης;
Είναι αυτό, που θα απαντήσει στα θεσμικά, τα οικονομικά, και τα λειτουργικά της αδιέξοδα, τα οποία επιδεινώθηκαν δραματικά την τελευταία επταετία των μνημονίων και του Καλλικράτη;
Όχι! Είναι το εκλογικό σύστημα και η τετραετής θητεία, η οποία τετραετής περίοδος, ίσχυε απο ιδρύσεως του ελληνικού κράτους!
Ο φερετζές δηλαδή που επέλεξε η κυβέρνηση για να κρύψει τις μεγάλες αιτίες που πνίγουν την Αυτοδιοίκηση, οι οποίες πηγάζουν απο το καθεστώς επιτροπείας που διέπει τη χώρα και την Αυτοδιοίκηση. Απο το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται αποποιούμενος τις παλιότερες προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Μα και οι άλλες δύο, πλήν του ΣΥΡΙΖΑ κομματικές οικογένειες, της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, το “σκιάχτρο” της Απλής Αναλογικής προβάλλουν, για να κρύψουν την ταύτιση τους στα ουσιαστικά. Προσπερνάνε το γεγονός, πως η “μεταρρύθμιση” Σκουρλέτη, είναι μια επικαιροποίηση του υφιστάμενου πλαισίου, κινούμενη πάνω στις ράγες της μνημονιακής Τριετούς Στρατηγικής Μεταρρυθμίσεων, που ψήφισαν απο κοινού όλες οι μνημονιακές δυνάμεις!
Προσπερνάνε τις αιτίες: Που καθηλώνουν το ΑΕΠ απορρόφησης κονδυλίων κάτω του 3%!
Τον λόγο που δεν κοστολογείται η “πρόταση” απο την επιτροπή του κ. Σκουρλέτη, γιατί στοχεύει στο να εξοικονομήσει πρόσθετους πόρους για τα θηριώδη και αιώνια πρωτογενή πλεονάσματα!
Τον λόγο που ξεχνάει τα κλαπέντα και παρακρατηθέντα!
Που μηδενίζει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων!
Που διατηρεί το Παρατηρητήριο και μεταφέρει τον μηχανισμό ελέγχου στον προθάλαμο του υπουργείου Εσωτερικών!
Που “ξέχασε” τις ανάγκες μιας ουσιαστικής και τεκμηριωμένης χωροταξικής αποκλιμάκωσης!
Που δίνει την χαριστική βολή στα βασικά κύτταρα της Αυτοδιοίκησης, που είναι οι τοπικές κοινότητες!
Η παράταξη “Συντονισμός Αιρετών”, συγκροτήθηκε την περασμένη χρονιά απο 120 αιρετούς της Αβάθμιας, οι οποίοι παρέμειναν σταθεροί στην αντίθεση τους ενάντια στα μνημόνια και τον Καλλικράτη. Η παράταξη αυτή, την οποία έχω την τιμή να εκπροσωπώ στο Δ.Σ της ΚΕΔΕ, διαφωνώντας κάθετα με την προτεινόμενη “πρόταση” Σκουρλέτη, αλλά και τον βασικό πυρήνα των θέσεων της ΚΕΔΕ, κατέθεσε τις θέσεις της στις Γενικές Συνελεύσεις της ΚΕΔΕ ανά την επικράτεια.
Θέσεις ενός νέου Ν/Π, με τις οποίες εν ολίγοις, πρέπει να διασφαλίζονται:
-
Η απρόσκοπτη απόδοση των θεσμοθετημένων πόρων.
-
Η κατάργηση του Οικονομικού Παρατηρητηρίου
-
Η απλοποίηση και ουσιαστικοποίηση των διαδικασιών ελέγχου νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας με στόχο την πραγματική πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους.
-
Η σαφής αποτύπωση στον Κρατικό Προϋπολογισμό των εσόδων και δαπανών των ΟΤΑ που θα συνοδεύεται από μία γενναία και δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση
-
Η ανακατανομή των δημοσίων πόρων και δαπανών που να βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία προς μια ανακατανομή ρόλων, έργων, αρμοδιοτήτων μεταξύ κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
-
Η αλλαγή στον τρόπο σχεδιασμού του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).
-
Η μετατροπή του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων σε Τράπεζα της Αυτοδιοίκησης.
Ο “Συντονισμός Αιρετών”, είναι η μόνη δύναμη που υπερασπίζεται την ανάγκη μιας ριζοσπαστικής, δημοκρατικής, ανεξάρτητης και οικονομικά αυτοδύναμης Αυτοδιοίκησης.
Που μια τέτοια Αυτοδιοίκηση, δεν μπορεί να “ευδοκιμήσει”, όσο παραμένει στη χώρα το καθεστώς της σιδηράς επιτροπείας.
Όσο μάλιστα θα κυριαρχούν πολιτικά και Αυτοδιοικητικά οι γνωστές κομματικές οικογένειες, που την οδήγησαν και την οδηγούν στο απόλυτο τέλμα!
*O Τάσος Κανταράς: μέλος του Δ.Σ της Κ.Ε.Δ.Ε, εκπρόσωπος της παράταξης “Συντονισμός Αιρετών”, υπεύθυνος Αυτοδιοίκησης της Λαικής Ενότητας.
H T.A. είναι ένας μηχανισμός που όσοι και λίγο τον έχουν γνωρίσει κινείται από τα γέλια ως τα κλάματα. Αποτελεί την πιο χυδαία εκδοχή του πελατειακού συστήματος, της οικογενειοκρατίας και της πολιτικής καθυστέρησης. Όποιος έχει αντέξει να παρακολουθήσει ενα Δημοτικό ή Περιφερειακό Συμβούλιο καταλαβαίνει για το πολιτικό περιβάλλον και το πολιτικό κεκτημένο της Αυτοδιοίκησης. Κι αυτό ισχύει και στους μεγάλους Δήμους και στις μεγάλες Περιφέρειες κι οχι μόνο “στην επαρχία”.
Η Τ.Α. θα μπορούσε δυνητικά να έχει έναν πολύ διαφορετικό ρόλο, ειδικά στην περιοδο των μνημονίων. Θα μπορούσε να αποτελεί το σημείο αναφοράς και την κοινωνία, ειδικά μετά την διάλυση των συνδικάτων. Αλλά, αντί γι’ αυτο η Τ.Α. δεν μπορεί να φτιάξει ούτε ίσιο πεζοδρόμιο (παρά τη… συσσωρευμένη εμπειρία…). Κι έτσι όλοι και ολα καταλήγουν στους προθαλάμους Συμβούλων (ειδικοί στο να πουλάνε αέρα κοπανιστό με επιδοτήσεις) και στους “φιλους εργολάβους” που στρώνουν και ξεστρώνουν πλατείες, πεζοδρόμια, κολωνάκια, φυτεύουν λουλούδια και άλλα “μεγάλα έργα”.
Ως προς τον τροπο εκλογής προφανώς ο προτεινόμενος θα βοηθήσει ώστε από την επόμενη των εκλογών ολοι να’ναι μια παρέα και μια ωραια ατμοσφαιρα, αφού κανένας δεν θα δεσμευεται για τίποτα (με προσχημα τους συσχετισμούς).