Η δημογραφική κατάρρευση της Αρκαδίας διαπιστώνεται από τα έρημα χωριά και τη κατακόρυφη μείωση των μαθητών στα σχολεία όχι μόνο της υπαίθρου αλλά και των αστικών και ημιαστικών κέντρων, όπως πρόσφατα επεσήμανε η περιφερειακή εκπαιδευτική διοίκηση. Η «παραγωγική ανασυγκρότηση», η «δίκαιη ανάπτυξη» και η «μεταρρύθμιση» της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι τα τελευταία κούφια λόγια για τον τόπο που όχι μόνο δεν αναστρέφει τη χρόνια οικονομική και κοινωνική υποβάθμιση του νομού, αλλά επιταχύνει αυτήν την πορεία.
Τα χέρσα χωράφια, η εγκατάλειψη της καλλιέργειας και εκμετάλλευσης των δασών, τα έρημα μαντριά, τα λουκέτα στα μαγαζιά, οι αργές και υπολειτουργούσες βιοτεχνικές μονάδες και η κατάργηση του τραίνου είναι στοιχεία μιας αρνητικά εξελισσόμενης πραγματικότητας. Η ελπίδα που προβάλλεται από την τοπική και κεντρική εξουσία με την ανάπτυξη του τουρισμού δεν αρκεί και δε φθάνει για να αλλάξει τον ρου τον πραγμάτων. Η ραγδαία πτώση των τιμών των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων συγχρόνως με τη διάλυση του εμπορικού δικτύου (συνεταιριστικού και ιδιωτικού) και την υποβάθμιση των υπηρεσιών παιδείας και υγείας , δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την επιβίωση νέων ανθρώπων στην ύπαιθρο.
Η σχεδιαζόμενη πώληση – χάρισμα – των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη θα οδηγήσει σε μείωση της απασχόλησης και των μισθών με οδυνηρές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.
Η διαχείριση των σκουπιδιών στο νομό έχει οδηγήσει σε δεκάδες ανεξέλεγκτες χωματερές που ακόμα κάποιες παράνομα λειτουργούν και καμμιά σχεδόν δεν έχει πραγματικά αποκατασταθεί. Η δε λύση που δρομολογείται, αν τελικά υλοποιηθεί, εξυπηρετεί μεγάλα συμφέροντα σε βάρος του λαού της Πελ/σου. Οι ληστρικοί όροι της σύμβασης, η κατάργηση της διαλογής στη πηγή που δειλά έχει ξεκινήσει και η προοπτική της καύσης που συνδέεται με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εγκυμονεί μια ζοφερή προοπτική για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε και τη δημιουργία ΧΥΤΑ επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων στη Μεγαλόπολη και της μονάδας βιοαερίου σε τόπο υψηλής παραγωγικότητας στη Μαντινεία γίνεται φανερός ο σχεδιασμός να καταστεί η Αρκαδία ο σκουπιδότοπος της Πελ/σου, της χώρας και της Ευρώπης με όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην παραγωγή ιδιαίτερα ποιοτικών προϊόντων (κρασιών, τυροκομικών, κρέατος, φρούτων και λαχανικών).
Σ’ αυτήν την πολιτική δε χωρά συμβιβασμός. οφείλουμε όχι μόνο να αντιδράσουμε μεμονωμένα για κάθε ζήτημα, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά είναι απαραίτητος και αναγκαίος ο συντονισμός της δράσης πολιτών και φορέων για μιάν άλλη πολιτική. Μια πολιτική που θα σέβεται το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων και θα δημιουργεί ευκαιρίες οικονομικής δράσης ώστε να αποφευχθεί η δημογραφική και οικονομική κατάρρευση του τόπου.
Το δημογραφικό πρόβλημα και η οικονομία είναι τα κατεξοχήν εθνικά ζητήματα σήμερα. ας ασχοληθούμε μ’ αυτά και ας αφήσουμε τους εθνικιστές και φασίστες, που έχουν κάνει επάγγελμα την πατριδοκαπηλία, να ωρύονται για το απώτατο παρελθόν, που ποτέ δεν σεβάστηκαν, για την «καθαρότητα» της φυλής αυτοί που οδήγησαν, την χώρα σε πρωτόγνωρες εθνικές καταστροφές (Μικρά Ασία, Κατοχή, Κύπρος).
