Άριστος αθλητής ο Πύρρος Δήμας, κατάφερε πολλά και απέφυγε τις κακοτοπιές του ντόπινγκ που στιγμάτισαν την άρση βαρών. Ως πολιτικός όμως δεν αποφεύγει καθόλου τις κακοτοπιές, αντίθετα, φαίνεται να του αρέσει η… κατασκευή αφηγήσεων
Καλός και χρυσός ο Πύρος Δήμας, αθλητής που πρόσφερε όντως πολλές συγκινήσεις, αλλά σαν πολιτικός έχει πρόβλημα. Γιατί λέει πολλά από αυτά που κάνουν τον κόσμο να αποστρέφεται την πολιτική. Κι ας νομίζει αυτός και οι ακροκεντρώοι πολιτικοί του φίλοι ότι έτσι γίνεται αποτελεσματική… αντιπολίτευση.
Θυμήθηκε λοιπόν ξαφνικά ο Πύρρος, καθώς έτσι προφανώς τον συμβούλευσαν οι επικοινωνιολόγοι του περιβάλλοντος Βενιζέλου, ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ τον έδιωξε ουσιαστικά από την Ελλάδα” γιατί, όπως ακριβώς το είπε, “οι λόγοι είναι πολιτικοί. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι και για να μην δημιουργώ πρόβλημα στο άθλημά μου και σε όλα τα παιδιά που αγωνίζονται στην άρση βαρών, τα μάζεψα και έφυγα στην Αμερική”.
Μόνο που, ως τυπικός πολιτικάντης από αυτούς που βαφτίζουν αλήθεια ό,τι τους συμφέρει, ξέχασε να μας πει πως όταν παραιτήθηκε από την προεδρία της ομοσπονδίας είχε δηλώσει ότι οι λόγοι είναι “προσωπικοί” και δεν είχε αναφέρει ούτε λέξη για όλα αυτά τα “πολιτικά” που τώρα… ανακάλυψε. Και είναι χαρακτηριστικό ότι τότε έλεγε πως “πρόεδρος πρέπει να είναι κάποιος που μπορεί να βοηθήσει περισσότερο και να βρίσκεται καθημερινά εκεί, κι εγώ να έχω περισσότερο χρόνο για να είμαι με την οικογένειά μου και τις υποχρεώσεις μου¨.
Με απλά λόγια λοιπόν τα γύρισε, επειδή έτσι του είπαν να πει, ή επειδή έτσι θεωρεί ότι τον συμφέρει και ισχυρίζεται ότι τον “έδιωξαν”, κάτι που δεν έλεγε πέρυσι όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία του με την Αμερικανική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών. Γιατί τότε, φορώντας άλλα γυαλιά, δήλωνε “ενθουσιασμένος” και καθόλου… διωγμένος: “ Είναι μεγάλη τιμή -είχε πει- να μου δίνεται η ευκαιρία να βοηθήσω την χώρα που κυριαρχεί αθλητικά, να κυριαρχήσει και στο άθλημα που αγαπώ”.
Αλλά ακόμα και πριν από τρεις μήνες ο κ. Δήμας σε συνέντευξή του αλλιώς τα έλεγε, καθώς όπως φαίνεται , τότε ακόμα δεν είχε καταλάβει ότι ήταν πολιτικά… “διωκόμενος”.
Σε μια ολότελα διαφορετική αφήγηση λοιπόν, μας ενημέρωνε ότι οι Αμερικανοί τον “κυνηγούσαν από το 2012 για να τον κάνουν δικό τους” και ξεκαθάριζε: “Δεν είπα τότε το ναι. Τα παιδιά ήταν όλα μικρότερα κατά πέντε χρόνια, υπήρχε και η πρόταση από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να βάλω και τη δική μου πλάτη στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας και δεν ένιωθα έτοιμος να κάνω το αποφασιστικό βήμα για την Αμερική”.
Μετά όμως που το βουλευτιλίκι έγινε παρελθόν και το παραμύθι για ανασυγκρότηση της χώρας από τον Βενιζέλο ξέφτισε, ο ολυμπιονίκης μας ένιωσε έτοιμος να κάνει το αποφασιστικό βήμα για τις ΗΠΑ.
Απλά πράγματα και απολύτως εξηγήσιμα. Όλα τα άλλα, τα πολιτικάντικα κλαψουρίσματα, για τον… διωγμό από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη “μετανάστευση”, τι τα χρειάζεται;
Πηγή: news247.gr
Μόνο που, ως τυπικός πολιτικάντης από αυτούς που βαφτίζουν αλήθεια ό,τι τους συμφέρει, ξέχασε να μας πει πως όταν παραιτήθηκε από την προεδρία της ομοσπονδίας είχε δηλώσει ότι οι λόγοι είναι “προσωπικοί” και δεν είχε αναφέρει ούτε λέξη για όλα αυτά τα “πολιτικά” που τώρα… ανακάλυψε. Και είναι χαρακτηριστικό ότι τότε έλεγε πως “πρόεδρος πρέπει να είναι κάποιος που μπορεί να βοηθήσει περισσότερο και να βρίσκεται καθημερινά εκεί, κι εγώ να έχω περισσότερο χρόνο για να είμαι με την οικογένειά μου και τις υποχρεώσεις μου¨.
Με απλά λόγια λοιπόν τα γύρισε, επειδή έτσι του είπαν να πει, ή επειδή έτσι θεωρεί ότι τον συμφέρει και ισχυρίζεται ότι τον “έδιωξαν”, κάτι που δεν έλεγε πέρυσι όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία του με την Αμερικανική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών. Γιατί τότε, φορώντας άλλα γυαλιά, δήλωνε “ενθουσιασμένος” και καθόλου… διωγμένος: “ Είναι μεγάλη τιμή -είχε πει- να μου δίνεται η ευκαιρία να βοηθήσω την χώρα που κυριαρχεί αθλητικά, να κυριαρχήσει και στο άθλημα που αγαπώ”.
Αλλά ακόμα και πριν από τρεις μήνες ο κ. Δήμας σε συνέντευξή του αλλιώς τα έλεγε, καθώς όπως φαίνεται , τότε ακόμα δεν είχε καταλάβει ότι ήταν πολιτικά… “διωκόμενος”.
Σε μια ολότελα διαφορετική αφήγηση λοιπόν, μας ενημέρωνε ότι οι Αμερικανοί τον “κυνηγούσαν από το 2012 για να τον κάνουν δικό τους” και ξεκαθάριζε: “Δεν είπα τότε το ναι. Τα παιδιά ήταν όλα μικρότερα κατά πέντε χρόνια, υπήρχε και η πρόταση από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να βάλω και τη δική μου πλάτη στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας και δεν ένιωθα έτοιμος να κάνω το αποφασιστικό βήμα για την Αμερική”.
Μετά όμως που το βουλευτιλίκι έγινε παρελθόν και το παραμύθι για ανασυγκρότηση της χώρας από τον Βενιζέλο ξέφτισε, ο ολυμπιονίκης μας ένιωσε έτοιμος να κάνει το αποφασιστικό βήμα για τις ΗΠΑ.
Απλά πράγματα και απολύτως εξηγήσιμα. Όλα τα άλλα, τα πολιτικάντικα κλαψουρίσματα, για τον… διωγμό από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη “μετανάστευση”, τι τα χρειάζεται;
Πηγή: news247.gr
