Η αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ιράν μεταφέρθηκε στην Καραϊβική

Η επιβολή κυρώσεων απέναντι σε κράτη που αμφισβητούν την αμερικανοκεντρική τάξη πραγμάτων αποτελεί αγαπημένο όπλο της Ουάσιγκτον – και η κυριαρχία του δολαρίου καθιστά το όπλο αυτό εξαιρετικά αποτελεσματικό, υποχρεώνοντας οποιονδήποτε τρίτο να απέχει, ακόμη και εις βάρος των ιδιαίτερων συμφερόντων του, από συναλλαγές με τον “παρία”.

Το πρώτο από αυτά, ονόματι Fortune εισήλθε το Σάββατο στην θαλάσσια δικαιοδοσία της Βενεζουέλας συνοδευόμενο από σκάφη του βενεζολάνικου πολεμικού ναυτικού και έδεσε την Κυριακή στο διυλιστήριο Ελ Παλίτο. Τα υπόλοιπα τέσσερα (Forest, Petunia, Faxon και Clavel) αναμένεται να ακολουθήσουν τα επόμενα 24ωρα. Ο στολίσκος αυτός ξεκίνησε από το Ιράν στις 16 Μαϊου, διέσχισε στη συνέχεια τη Διώρυγα του Σουέζ και την προηγούμενη εβδομάδα τα Στενά του Γιβραλτάρ.

Πρόκειται για μία από τις εξελίξεις εκείνες που η σημασία τους ξεπερνά κατά πολύ τον μιντιακό τους αντίκτυπο.

Οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, αντί να κριθούν, όπως ήταν αναμενόμενο, στον Περσικό Κόλπο, μεταφέρονται στην Καραϊβική, δηλ. στην “πίσω αυλή” της Ουάσιγκτον, σε μιαν έμπρακτη παραγνώριση του δόγματος Μονρόε και μάλιστα από μία όχι ιδιαίτερα μεγάλη δύναμη.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Ο Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ροχανί προειδοποίησε το Σάββατο ότι εάν οι Αμερικανοί δημιουργήσουν προβλήματα στα ιρανικά τάνκερ θα πρέπει να αναμένουν ισοδύναμη ανταπόδοση. Εξ ού και την περασμένη εβδομάδα το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ προειδοποίησε κάθε πλοίο που διαπλέει τον Περσικό Κόλπο να τηρεί απόσταση τουλάχιστον 100 μέτρων από τα αμερικανικά σκάφη στα διεθνή ύδατα, ειδάλλως θα αντιμετωπίζεται ως απειλή.

Σύμφωνα με όσα μετέδωσε το Reuters η κυβέρνηση Τραμπ έχει αναφέρει από τις αρχές του μηνός ότι “εξετάζει μέτρα” σε σχέση με τον ιρανικό στολίσκο, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.

Για τον Νικολάς Μαδούρο, η βοήθεια του Ιράν είναι πολύτιμη, διότι η βιομηχανία διύλισης της Βενεζουέλας έχει πρακτικά καταρρεύσει, με αποτέλεσμα 1.800 σταθμοί διύλισης να μένουν κλειστοί, να σχηματίζονται τεράστιες ουρές αυτοκινήτων και να ανθεί, για τους έχοντες, η μαύρη αγορά.

Πέρα, όμως από την εισροή 1,5 εκατ. βαρελιών καυσίμων, που καλύπτουν τις ανάγκες της Βενεζουέλας για τρεις εβδομάδες, το πολιτικό μήνυμα είναι εξίσου ισχυρό. Ο Μαδούρο πρόσφατα βρέθηκε στο στόχαστρο μιας μάλλον κωμικοτραγικής απόπειρας πραξικοπήματος, στην οποία συμμετείχαν και δύο Αμερικανοί μισθοφόροι. Το να χαιρετίζει το Ιράν ως “αδελφό επαναστατικό έθνος” καταδεικνύει το πόσο περίπλοκη έχει γίνει η διεθνής αρχιτεκτονική. Άλλωστε η συνεργασία Ιράν και Βενεζουέλας, δύο από τις χώρες με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στον κόσμο, θα μπορούσε να πάρει και στρατιωτική μορφή, καθώς τον Οκτώβριο εκπνέει η απαγόρευση εξαγωγής ιρανικού οπλισμού που είχε επιβάλει η διεθνής συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης – και η Ρωσία με την Κίνα δεν εισακούουν τις αμερικανικές προτάσεις για παράταση του εμπάργκο.