Η αντιμνημονιακή αριστερά ή θα είναι ανατρεπτική και αντισυστημική ή δεν την χρειάζεται η κοινωνία!

Με το να είμαστε 10-20 να καταψηφίζουμε Μνημόνια μαζί με το ΚΚΕ δεν προσφέρεις και τίποτα θεαματικό. Με το να καταγγέλλεις από τα έδρανα μπορεί να κερδίζουν οι θέσεις σου λίγο περισσότερη δημοσιότητα, αλλά τα Μνημόνια θα εφαρμόζονται αν μένεις εκεί και δεν είναι η καρδιά και το μυαλό σου στα κινήματα, στις αγωνιζόμενες κοινωνικές ομάδες, στον άνεργο, στον χαμηλόμισθο που ζητά αλληλεγγύη.

Αν οι θέσεις της αντιμνημονιακής αριστεράς (δεν υπάρχει μνημονιακή αριστερά αν βιαστεί να σχολιάσει κάποιος, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεξια αφού ασκεί δεξιές πολιτικές) που μιλάνε για δύσκολες ρήξης με τους δανειστές, με πόλεμο την ντόπια ολιγαρχία δεν έχουν ένα ΜΕΤΑ που θα λέει STOP στην εκμετάλλευση των δυνάμεων της εργασίας από το Κεφάλαιο, που θα λένε ότι θα υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και όχι μισθοί και συντάξεις των 300 ευρώ με κόστος ζωής στα 1000 ευρώ δεν πείθεις τις μάζες!

Και τέλος αν αντιμνμημονιακοί σχηματισμοί, κόμματα διατηρούν τον παραγοντισμό που βλέπουμε στα αστικά κόμματα εξουσίας, την αναπαραγωγή στελεχών με προσωπικά κριτήρια και επετηρίδες και όχι την κοινωνία και τα κινήματα να ορίζουν τους “εκπροσώπους” τους, συγνώμη αλλά δεν πάμε μακριά. Ιδιαίτερα αν κλείνουμε τα μάτια σε σχηματιζόμενες αυλές (όπως κάναμε στον ΣΥΡΙΖΑ) δίπλα στο εκάστοτε ηγέτη, αναπαράγουμε την αιτία της αηδίας που αισθάνεται η κοινωνία για τον πολιτικό σύστημα. Η αξιοκρατία είναι το Α και το Ω για να πείσεις σήμερα ότι φέρνεις το κάτι διαφορετικό στο πολιτικό σύστημα.