Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό διεθνώς είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά. Στις ΗΠΑ ο πληθωρισμός αυξήθηκε τον Νοέμβριο κατά 6,8% σε σχέση με πέρυσι, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση από το 1982. Στη Γερμανία σκαρφάλωσε κατά 5,2% τον προηγούμενο μήνα, μεγαλύτερη αύξηση από τον Ιούνιο του 1992. Η εξέλιξη στον τιμάριθμο ήταν ανάλογη και στη χώρα μας, με ρεκόρ δεκαετίας τον Νοέμβριο (+4,8%). Τα αναλυτικά στοιχεία για τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ είναι ενδεικτικά του τεράστιου κόστους που επιφορτίζονται τα λιγότερο ευνοημένα στρώματα της κοινωνίας. Το κόστος της βενζίνης αυξήθηκε 58,1%.
Οι τιμές των τροφίμων 6,4%, με τη μεγαλύτερη άνοδο να καταγράφουν οι τιμές του κρέατος, των πουλερικών, των ψαριών και των αυγών, συνολικά κατά 13%. Το βόειο κρέας αυξήθηκε 21%.
Το κόστος του αερίου αυξήθηκε επίσης, 25,1%. Στη Γερμανία η τιμή του έχει εκτοξευτεί 500% μέσα σε έναν χρόνο, ενώ και στη χώρα μας ακρίβυνε τον Νοέμβριο κατά 180%.
Το φυσικό αέριο εξελίσσεται σε νέα «κατάρα», με τις γεωπολιτικές εντάσεις (βλέπε Ρωσία-Ουκρανία) να ανεβάζουν στα ύψη την τιμή του. Από πολλά υποσχόμενη εναλλακτική πηγή ενέργειας, ακολουθεί τη μοίρα του «μαύρου χρυσού» και τις επιπτώσεις των αυξανόμενων γεωπολιτικών ανταγωνισμών.
Η ακρίβεια χτυπά πρωτίστως τα φτωχότερα νοικοκυριά στον κόσμο, που ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους για την αγορά τροφίμων. Έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας του 2016 -πολύ πριν από την πρόσφατη διεθνή έκρηξη ακρίβειας- ανέφερε πως το φτωχότερο ένα πέμπτο δαπάνησε 29% έως 43% του εισοδήματός του για τρόφιμα, όταν το αντίστοιχο πλουσιότερο δαπάνησε μόλις 7%-9% για τον ίδιο λόγο. Παρά την ακρίβεια ο δείκτης των δεικτών, ο Dow Jones, καταγράφει άνοδο 20% σε σχέση με πέρυσι.
Σαν να μην έφθανε η ακρίβεια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνουν σε χθεσινή τους ανακοίνωση πως πάνω από μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ωθήθηκαν πέρυσι στην ακραία φτώχεια, καθώς πλήρωσαν από την τσέπη τους για υγειονομικά κόστη κατά την κορύφωση της πανδημίας του Covid-19. Η εκτίναξη του υγειονομικού κόστους δεν αφορά μόνο τις φτωχές χώρες, αλλά και πλούσιες όπως οι ΗΠΑ, μία από τις λίγες βιομηχανικές χώρες που δεν έχουν καθολική κάλυψη για τους πολίτες τους.
