Στο πρόσφατο 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ, επιβεβαιώθηκε η εκτίμησή μας ότι οι δυνάμεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, είχαν σχεδιάσει να επιχειρήσουν την ανατροπή των ριζοσπαστικών θέσεων του 16ου και 17ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ.
Πράγματι, στο τέλος του συνεδρίου κι αφού είχαν απορριφθεί τα πλαίσια όλων των παρατάξεων, οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ προσπάθησαν να ανατρέψουν αυτές τις θέσεις. Έτσι, αφού αρνήθηκαν να τεθούν σε ψηφοφορία τα ψηφίσματα, που είχαν προηγουμένως συζητηθεί σε πεντάωρη συνεδρίαση της εκλεγμένης από το συνέδριο Επιτροπής ψηφισμάτων, επέβαλαν να συζητηθούν πρώτα οι θέσεις-μανιφέστα που επί τούτου είχαν καταθέσει στο προεδρείο τα στελέχη τους, προκειμένου να κωλυσιεργήσουν και να μη μείνει χρόνος για να περάσουν τα ψηφίσματα για τους αναπληρωτές, τα ΕΠΑΛ και την ειδική αγωγή. Αντιθέτως κατέθεσαν, δια της προέδρου του ΚΕΜΕΤΕ, πρόταση, η οποία ουσιαστικά άνοιγε την πόρτα για την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης και της αξιολόγησης. Το ίδιο ακριβώς επιχείρησαν και για τη μαθητεία, με πρόταση προερχόμενη από τη ΔΑΚΕ αυτή τη φορά. Οι προσπάθειες αυτές έπεσαν στο κενό μετά τη σθεναρή αντίδραση που προέβαλαν οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ, των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και του ΠΑΜΕ. Ωστόσο, η παρελκυστική πολιτική της ΔΑΚΕ και η απαίτηση για ονομαστική ψηφοφορία στις 6:00 το πρωί για μια πεντασέλιδη πρόταση στελέχους της, οδήγησε στη διαπίστωση μη απαρτίας και ως εκ τούτου στη λήξη του συνεδρίου χωρίς να περάσει κανένα ψήφισμα. Το γεγονός ότι ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ δεν κατόρθωσαν να περάσουν δύο κομβικής σημασίας θέσεις (αξιολόγηση και μαθητεία) θα πρέπει να θεωρηθεί ως το μόνο θετικό στοιχείο αυτού του συνεδρίου.
Κατά τα υπόλοιπα, κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου οι ΣΥΝΕΚ επιβεβαίωσαν με τις τοποθετήσεις των στελεχών τους ότι έχουν μετατραπεί σε μια παράταξη στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Πιο συγκεκριμένα , οι τοποθετήσεις αυτές περιορίζονταν στη διαπίστωση της ύπαρξης μνημονίων, στη διατύπωση διαφόρων αιτημάτων χωρίς αναφορές στην κυβέρνηση που εφαρμόζει τις συγκεκριμένες πολιτικές και κυρίως χωρίς καμιά αναφορά για αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενόψει της επίθεσης που αναμένεται με το άνοιγμα των σχολείων. Η ΔΑΚΕ, με τη σειρά της, προσπάθησε να αλιεύσει ψήφους εκφέροντας σε πολλές περιπτώσεις ακροδεξιά ρητορική, ενώ πολλά στελέχη της επέδειξαν – ειδικά το τελευταίο βράδυ του συνεδρίου –αντιδημοκρατική και αντισυναδελφική συμπεριφορά.
Από την άλλη πλευρά , οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ συνεπείς στις θέσεις τους για ενότητα των αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων, έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να επιτευχθεί η συμπόρευσή τους καλώντας τις Παρεμβάσεις καθώς και ανένταχτους αντιπροσώπους από ευρύτερα αριστερά σχήματα σε συνεργασία και κοινή εκλογική κάθοδο ώστε να υψωθεί ένα αποτελεσματικό ανάχωμα στη συντηρητική επίθεση. Εκτιμούσαμε ότι η αποδοχή της ενωτικής μας πρωτοβουλίας θα σηματοδοτούσε ότι κάτι αλλάζει στον κατακερματισμένο χώρο των αριστερών δυνάμεων και θα έβαζε υποθήκες για το άμεσο μέλλον. Δυστυχώς οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ δεν άλλαξαν τη θέση που και προσυνεδριακά είχαν εκφράσει, προτείνοντας τη μελλοντική ένταξη όσων έχουν αναφορά στην ΑΡΕΝ, στα σχήματα που έχουν συγκροτήσει οι Παρεμβάσεις στις ΕΛΜΕ της χώρας. Έτσι, δώσαμε την εκλογική μάχη μόνοι μας και αισθανόμαστε υπερήφανοι γιατί κρατήσαμε και αντέξαμε.
Τα αποτελέσματα της εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. οδηγούν δυστυχώς, σε ενίσχυση των δυνάμεων του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, ενώ η εκπροσώπηση των αριστερών δυνάμεων μειώνεται κατά μία έδρα. Η νεκρανάσταση της ΠΑΣΚ(ΠΕΚ) αποτελεί άλλο ένα επίτευγμα της κυβερνητικής πολιτικής και ειδικά στο χώρο της εκπαίδευσης.
Η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα (ΑΡΕΝ) που συγκροτήθηκε πριν ένα χρόνο περίπου, κατόρθωσε να εκφρασθεί, είτε αυτόνομα είτε στις περισσότερες περιπτώσεις μέσα από ευρύτερα Αριστερά Ριζοσπαστικά σχήματα σε 36 ΕΛΜΕ. Το επόμενο διάστημα θα δώσουμε τη μάχη για να συγκροτηθούν σχήματα με τη συμμετοχή και στήριξη των ταξικών, αγωνιστικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων σε όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας.
Η ΑΡΕΝ αισθάνεται υπερήφανη, γιατί συνεπής στις θέσεις της, όπως είχε διακηρυχθεί από την αρχή του συνεδρίου, έδωσε τη μάχη μαζί με το ΠΑΜΕ και τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ώστε να μην περάσουν οι αντιδραστικές φιλοκυβερνητικές προτάσεις των ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ, κι έδειξε εν τοις πράγμασι ότι η ενότητα των αριστερών δυνάμεων είναι απαραίτητη σε μια πολιτική συγκυρία γενικευμένης επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων και λαϊκών κατακτήσεων. Αυτό άλλωστε αναπτύχθηκε και στις ομιλίες όλων των στελεχών της ΑΡΕΝ στο συνέδριο και γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να παλεύουμε στο επόμενο διάστημα με το ίδιο ύφος και το ίδιο ήθος που το κάναμε και στο συνέδριο. Με οξύτατη πολιτική κριτική, με επιχειρήματα, με προτάσεις, χωρίς ύβρεις και λαϊκισμό. Αυτή είναι η ΑΡΕΝ κι έτσι θα συνεχίσει τον αγώνα, με λογισμό και μ’ όνειρο, για μια κοινωνία κι ένα δημόσιο σχολείο χωρίς τις πολιτικές λιτότητας και επιτροπείας. Θα συνεχίσει τον αγώνα για να πάρουν οι εκπαιδευτικοί και ευρύτερα οι εργαζόμενοι την κατάσταση στα χέρια τους και να ανατρέψουν τις πολιτικές των μνημονίων και αυτούς που τις εφαρμόζουν.