Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (CAR) είναι μια χώρα της οποίας το όνομα δεν εμφανίζεται συχνά στα Διεθνή ΜΜΕ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter.
Με περισσότερα από 400 τζαμιά να έχουν καταστραφεί σε ολόκληρη τη χώρα, ο Ερντογάν έχει επιταχύνει τις διαδικασίες για να τα ξαναχτίσει, με σκοπό να γίνει προσφιλής τους μουσουλμάνους της χώρας.
Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο Ερντογάν συμφώνησε να στείλει τουρκικά στρατεύματα στο CAR, ως μέρος της αποστολής των 12.000 στρατευμάτων που αποτελούν την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ.
Εκτός από τη διατήρηση της ειρήνης, τα στρατεύματά του συλλέγουν επίσης δεδομένα για τη μουσουλμανική κοινότητα της χώρας, τις πολιτικές τους προσδοκίες και τις καθημερινές ανάγκες τους. Η τουρκική αποστολή στο CAR παρατάθηκε για τελευταία φορά για ένα έτος τον Οκτώβριο του 2020.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι τα τουρκικά όπλα έχουν εισαχθεί λαθραία στο CAR, κάτι που είναι πολύ πιθανό, δεδομένης της έλλειψης ισχυρής κεντρικής κυβέρνησης, της αδύναμης ασφάλειας των συνόρων και της τουρκικής επιθυμίας για επιρροή μέσω όπλων και στρατιωτικών μέσων.
«Η μόχλευση του πολέμου μέσω πληρεξουσίων σε ασταθείς περιοχές, έχει γίνει ο νέος τρόπος εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας», δήλωσε ο Suleyman Ozeren, επικουρικό μέλος του Πανεπιστημίου George Mason.
Μιλώντας στον EER, είπε: «Αυτή η πολιτική θα μπορούσε να ριζοσπαστικοποιήσει τις μουσουλμανικές κοινότητες με την ενσωμάτωση σε δίκτυα αντιπροσώπων που έχουν συνδεθεί με την Αλ Κάιντα και το ISIS», πρόσθεσε.
Οι εισβολές της Άγκυρας στο CAR δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη. Από το 2014, προέκυψαν στοιχεία που συνδέουν την Τουρκία με τα όπλα του Μπόκο Χαράμ, θυγατρικής του ISIS.
Υπήρξε διαρροή πληροφοριών μεταξύ του συμβούλου του Ερντογάν Μουσταφά Βαράνκ και του Μεχμέτ Καρατά, εκτελεστικού βοηθού του Διευθύνοντος Συμβούλου της Turkish Airways, που του είπε πώς αισθάνεται ένοχος για τη μεταφορά όπλων στη Νιγηρία.
Η ηχογράφηση δημοσιεύτηκε στο YouTube και στη συνέχεια απορρίφθηκε από τον Ερντογάν ως ψεύτικη.
Έκτοτε, η Τουρκία έχει υποβληθεί σε έρευνα στη Νιγηρία για την παράνομη μεταφορά όπλων στη χώρα και δύο Τούρκοι υπήκοοι συνελήφθησαν τον Δεκέμβριο του 2019, κατηγορούμενοι για συνεργασία με το Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα (IS-GS).
Μορφή ανθρωπιστικής βοήθειας
Ο “Δούρειος ίππος” της Τουρκίας για την CAR, αρχικά ήταν η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας σε θύματα πολέμου στη μουσουλμανική κοινότητα.
Μεγάλο μέρος προήλθε από τρεις κρατικούς οργανισμούς: τον τουρκικό οργανισμό συνεργασίας και συντονισμού (TIKA), την τουρκικό Ερυθρό Ημισέληνο και το Ίδρυμα Turkiye Diyanet.
Η TIKA βοήθησε 5.855 οικογένειες που είχαν εκτοπιστεί και τώρα ζουν στο γειτονικό Καμερούν, παρέχοντάς τους 50 τόνους βασικών τροφίμων. Στα παιδιά έδωσε δώρα στολισμένα με την κόκκινη σημαία και τη λευκή ημισέληνο της Τουρκικής Δημοκρατίας. Εν τω μεταξύ, η τουρκική Ερυθρά Ημισέληνος βοηθούσε την επανένωση μουσουλμανικών οικογενειών διχασμένων από τη σύγκρουση.
«Αυτό που βλέπουμε στο CAR φαίνεται να ακολουθεί παρόμοιες φάσεις που έχει δει ο κόσμος στη Συρία», εξήγησε ο Ozeren. «Αρχικά, η προσέγγιση της Τουρκίας στη Συρία ήταν καθαρά ανθρωπιστική, αλλά αργότερα εξελίχθηκε στη δεύτερη φάση: δημιουργία δικτύων με τζιχαντιστικές ομάδες και πρόσληψη τους ως αντιπροσώπων. Η τρίτη και τρέχουσα φάση είναι η ανάπτυξη αυτών των αντιπροσώπων από τη Συρία, στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν», είπε.
«Η Τουρκική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είναι ο πρωταρχικός φορέας αυτής της διαδικασίας. Η αναταραχή στο CAR παρέχει στην Άγκυρα την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί θρησκευτικές και εθνοτικές εντάσεις, οι οποίες είναι το τέλειο περιβάλλον για τη δημιουργία μιας άλλης ομάδας πληρεξούσιων στην Αφρική και, στο μέλλον, να αναπτύσσουν Σύριους μισθοφόρους, οι οποίοι βρίσκονται σήμερα στη Λιβύη, στο CAR”.
SADAT – Μια ριζοσπαστική παραστρατιωτική ομάδα
Πριν από ένα χρόνο, ο πρώην σύμβουλος του Ερντογάν απόστρατος Ταξίαρχος Αντνάν Τανριβερντί ανέβασε τους τόνους, λέγοντας ότι η Τουρκία πρέπει να υποστηρίξει ισλαμικές ομάδες κατά της κρατικής τρομοκρατίας, δίνοντας ως παράδειγμα το CAR.
Πολλοί αμφισβήτησαν εάν αυτό ήταν μια ολίσθηση της γλώσσας. Προερχόμενος από τον Tanriverdi, σίγουρα δεν ήταν τυχαίο δεδομένου ότι τυχαίνει να είναι ιδιοκτήτης της στρατιωτικής εταιρείας μισθοφόρων, SADAT, μια τουρκική εκδοχή του ομίλου Wagner του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η SADAT είναι μια παραστρατιωτική ομάδα που συνδέεται στενά με το Προεδρικό Μέγαρο και έχει στείλει πολιτοφυλακές σε πολεμικές ζώνες στη Συρία και τη Λιβύη. Λειτουργεί στην Αφρική από το 2013, μόλις τρία χρόνια πριν ο Τανριβερντί προσληφθεί από τον Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016.
Ο Tanriverdi παραιτήθηκε από τότε ως επικεφαλής της SADAT, παραδίδοντας την εξουσία στον γιο και τον κληρονόμο του, Ali Kamil Melih Tanriverdi και συγγραφέα του βιβλίου με τίτλο «Η άνοδος του χαλιφάτου».
Η ριζοσπαστική ιδεολογία των Tanriverdis και SADAT θα μπορούσε να σημαίνει σοβαρό πρόβλημα για την CAR.
Από την ίδρυσή της το 2012, η SADAT επηρεάστηκε από τη σκέψη των Σαλαφιστών, προσελκύοντας νεαρούς άνδρες που εκδιώχθηκαν από τον τουρκικό στρατό λόγω των θρησκευτικών τους απόψεων.
Τον Δεκέμβριο του 2019, ο Tanriverdi έπρεπε να παραιτηθεί από τη θέση του αφού είπε ότι αυτός και η εταιρεία του «ανοίγουν το δρόμο για τον ερχομό του Αναμενόμενου Μεχντί». Δύο χρόνια νωρίτερα, είχε υποβάλει πρόταση στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC) για τη δημιουργία του «Στρατού του Ισλάμ».
«Η αποστολή όπλων και στρατιωτικής υποστήριξης στο CAR θα μετατρέψει την ήδη κατεστραμένη χώρα από τον εμφύλιο πόλεμο σε πεδίο μάχης για έναν πληρεξούσιο πόλεμο», δήλωσε ο Suat Cubukco του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στην Ουάσιγκτον, D.C.
Μιλώντας στον EER, πρόσθεσε: «Είναι πολιτικό ςοποτριυνισμός. Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τέτοιες κρίσεις ως ενισχυτικό για την πολιτική του υποστήριξη, ειδικά από ισλαμιστές και εθνικιστές, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως ισχυρό και ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου.”
Συμπέρασμα
Θα εξαφανιστούν οι φιλοδοξίες του Ερντογάν στο CAR; Με την πρώτη ματιά, φαίνεται ότι θα αντιμετωπίσει έναν σκληρό αγώνα με τον σημερινό πρόεδρο της χώρας, Faustin-Archange Touadera.
Είναι χριστιανικός σύμμαχος του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και οι Ρώσοι του έχουν παράσχει υλικοτεχνική υποστήριξη και ένοπλες πολιτοφυλακές από την Ομάδα Wagner, οι οποίοι έχουν αναλάβει την ασφάλεια στην πρωτεύουσα CAR, Bangui.
Ο Πούτιν εισήγαγε ακόμη και έναν από τους συνεργάτες του και τους συμπατριώτες του, τον Valery Zakharov, ως σύμβουλο ασφαλείας του Προέδρου της CAR, με έλεγχο της Προεδρικής Φρουράς.
Όταν ο πόλεμος της Λιβύης ξεκίνησε το 2011, τον “έλεγχαν” οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, ενώ η Άγκυρα και η Μόσχα δεν είχαν καμία σχέση με αυτόν.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή είναι οι κύριοι παίκτες στη χώρα χάρη στους “αντιπροσώπους τους” στο πεδίο της μάχης.
Ωστόσο, εάν αναγκαστεί να επιλέξει μεταξύ του Ερντογάν και του Γάλλου προέδρου Emanual Macron, ο Πούτιν σίγουρα θα πήγαινε υπέρ του πρώτου, με τον οποίο έχει εργαστεί στο παρελθόν ενάντια σε όλες τις προβλέψεις, τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία.
Οι δύο άντρες χώρισαν και τις δύο παραπάνω χώρες σε σφαίρες επιρροής, ενώ ταυτόχρονα έδιωξαν όλους τους άλλους παίκτες.
Με τον Πούτιν να υποστηρίζει την Touadera και τον Ερντογάν να υποστηρίζουν το Seleka, θα μπορούσαμε να δούμε μια επανάληψη του σεναρίου Συρίας-Λιβύης που ξετυλίγεται στο CAR.
Ενώ ούτε ο Ζαχάρωφ ούτε ο Πούτιν θα ήθελαν να δουν την τουρκική παρουσία στο CAR, θα ήταν πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν την Άγκυρα ως τετελεσμένο γεγονός, εάν φυσικά τους επιτρέπεται να μοιράζονται τα λάφυρα με τον Ερντογάν.