Γιατί έτσι είναι η Ζωή…
Ζ.Τ: Έχουν καταλάβει οι νέοι πλέον, χρειάζεται ατομική προσπάθεια, αλλά και συλλογική δουλειά, απαλλαγμένη από τη νοοτροπία του «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα…» και ότι ο ωχαδερφισμός οδηγεί σε μαζική καταστροφή…
Πριν την γνωρίσω, είχα μαγευτεί από τη μουσική της. Όταν την είδα πάνω στη σκηνή για πρώτη φορά, εκστασιάστηκα! Η παρουσία της και η μουσική της ένοιωσα να διαπερνά το σώμα και εκτοξεύει τις αισθήσεις μου στα ύψη… Αρχαία Ελληνίδα! Ξωτικό! Μάγισσα και Νύμφη!
Η Ζωή Τηγανούρια, η Ελληνίδα συνθέτιδα, σολίστ του ακορντεόν και performer, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ακριτικό νησί της Σαμοθράκης, σε οικογένεια Παραδοσιακών Μουσικών, εργάστηκε ως συνθέτιδα και σολίστ του ακορντεόν με όλους τους γνωστούς τραγουδιστές στην Ελληνική δισκογραφία, αλλά και με διεθνείς καλλιτέχνες (όπως ο James Brown, Al Di-Meola, Ömer Faruk Tekbilek, Goran Bregović, Chico Freeman, Zülfü Livaneli, κ.ά.) .
Εμφανίστηκε ζωντανά στο AIMS Best Marathon Runner Gala 2015, που διοργανώθηκε από την AIMS (Ομοσπονδία Διεθνών Μαραθωνίων & Αγώνων Μεγάλων Αποστάσεων) και τον ΣΕΓΑΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών & Αθλητικών Σωματείων), και μεταδόθηκε ζωντανά σε όλο τον κόσμο από την ΕΡΤ με παρουσιαστή τον Αλέξη Κωστάλα.
Σαν ιδιοκτήτρια της εταιρείας μουσικών παραγωγών “Zoe Music Ltd.” έχει επιλεγεί από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα “100 Mirrors”, ανάμεσα στις 100 γυναίκες επιχειρηματίες από διάφορες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες χρησιμεύουν ως πρότυπα για άλλες γυναίκες που επιθυμούν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση ή να ενδυναμώσουν τη δημιουργικότητα και τις επιχειρηματικές τους δεξιότητες.
Έχει λάβει τιμητική διάκριση από τους διεθνείς “γίγαντες” του ακορντεόν στο Διεθνές Φεστιβάλ Ακορντεόν στο Ikaalinen της Φινλανδίας, συμμετείχε στη Διεθνή Έκθεσης Μουσικής της Φρανκφούρτης, έχει βραβευτεί με το Μετάλλιο Τιμής από το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης για τη συμβολή της στη Πολιτιστική Κληρονομιά του Νομού Έβρου, την έχουν αποκαλέσει “Πρόσωπο της Αρσινόης” και οι insrtumental συνθέσεις της χρησιμοποιήθηκαν ως μουσική υπόκρουση στα βίντεο των νικητών στα Διεθνή Βραβεία “Giuseppe Sciacca” στο Βατικανό.
Την καλλιτεχνική της πορεία συντροφεύουν
- Περισσότερα από είκοσι (20) προσωπικά άλμπουμ και singles από το 2006 μέχρι σήμερα,
- Βιβλία με παρτιτούρες + CD για transcription & play-along,
- Περισσότερες από διακόσιες συνθέσεις στην Ελληνική δισκογραφία μέχρι σήμερα,
- Ορχηστρικές συνθέσεις και διασκευές της σε διεθνείς συλλογές,
- Εκατοντάδες ηχογραφήσεις, και συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό.
- Soundtracks για ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές
Με αφορμή τη μουσικό-θεατρική παράστασή της στον ατμοσφαιρικό χώρο του “El Convento del Arte”, «Έτσι είν’ η… Ζωή», η Iskra τη συνάντησε και είχε μαζί της – δεν θα την πω συνέντευξη – μία πολύ φιλική κουβέντα γύρω από τα δρώμενα της μουσικής σήμερα και όχι μόνο…
Ζωή, φέτος, για 3η συνεχόμενη χρονιά, παρουσιάζεις την μουσικό-θεατρική παράσταση σου «Έτσι είν’ η… Ζωή» την οποία απολαύσαμε, όσοι βρεθήκαμε στο ασφυκτικά γεμάτο El Convento Del Arte, την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018. Οι υπέροχες συνθέσεις σου, το θεατρικό κείμενο της Μαριάννας Κυριακάκη βασισμένο στις μουσικές δημιουργίες σου, οι ταλαντούχοι ερμηνευτές και μουσικοί, οι εξαίρετοι ηθοποιοί και χορευτές, προσέφεραν ένα αρμονικό θέαμα γεμάτο συγκίνηση και αισθησιασμό, μέσα από τη ματιά του έμπειρου σκηνοθέτη Μάνου Αντωνίου. Στιγμές βγαλμένες από τη ζωή, αποδόθηκαν με άρτια δομημένο τρόπο. Εναλλαγές μουσικής, τραγουδιού, κειμένων, χορού, ήταν τόσο όμορφα και σωστά το ένα δίπλα στο άλλο δημιουργώντας νοσταλγία, χαρά και ευφορία στο ενθουσιώδες κοινό της παράστασης. Προσωπικά πολύ ευχαρίστως έρχομαι ξανά και ξανά να την απολαύσω και την προτείνω ανεπιφύλακτα στο κοινό . Θα ήθελα όμως να ακούσω και από τα δικά σου λόγια τι ακριβώς πραγματεύεται η Ζωή σ’ αυτήν την παράσταση;
Ζ.Τ: Θα σου περιγράψω και θα αναφέρω όλους τους συντελεστές, διότι έχει δέσει αρμονικά η συνεύρεση όλων αυτών των ταλαντούχων νέων ανθρώπων και αυτό με γεμίζει χαρά ικανοποίηση και περηφάνια. Πάντα είχα όνειρο να στηθεί μια παράσταση, βασισμένη στην ποικιλία των συνθέσεών μου και αυτό έγινε επιτέλους πραγματικότητα και μάλιστα με μεγάλη αποδοχή και επιτυχία!
Καταρχάς, να αναφέρω ότι επειδή τα τελευταία δύο χρόνια συνεργάζομαι με τον εξαίρετο σκηνοθέτη Μάνο Αντωνίου, είχαμε μαζί την ιδέα στην μουσική παράσταση, να μπουν και κείμενα. Έτσι, ανέλαβε η Μαριάννα Κυριακάκη να γράψει το κείμενο, βασισμένη στις ποικιλόμορφες συνθέσεις μου, οι οποίες, όπως γνωρίζεις, καλύπτουν μεγάλη γκάμα και πολλές εποχές έτσι, η μουσική παράσταση, έγινε μουσικό-θεατρική!
Η θεματολογία της παράστασης είναι η ζωή ενός ζευγαριού, που ξεκινά από το 1920 όταν γνωρίζονται και παντρεύονται. Εκείνος, ο Δημήτρης ερχόμενος από τη Μ. Ασία πρόσφυγας, με τη Μικρασιατική Καταστροφή να τον βαραίνει και εκείνη, η Ζωή μια σχετικά εύπορη αστή με “Γαλλικά και πιάνο” και φτάνει, μέχρι το 1980 όπου, μέσα από την καθημερινότητά τους, «περνούν» τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα ανά δεκαετία, με τις χαρές, τις λύπες, τους έρωτες, τις εκπλήξεις της ζωής, την οικογένεια, όλα, όσα δίνουν νόημα και περιεχόμενο στη ζωή μας.
Τα τραγούδια, οι ορχηστρικές συνθέσεις αλλά και οι διασκευές της δισκογραφίας μου, έχουν τον πρωτεύοντα ρόλο στην παραγωγή αυτή και επενδύουν μουσικά την παράσταση η οποία, ξεκινά με το ακυκλοφόρητο τραγούδι μου, σε στίχους Μαρίας Παπαδάκη «Μαριόλα Σ’ αγαπώ» που αποδίδει εξαιρετικά η Πελαγία, με τα υπέροχα παραδοσιακά γυρίσματα της φωνής της. Μάλιστα, πρόσφατα κυκλοφόρησε και η πρώτη της δισκογραφική δουλειά από την εταιρία μου, με το πολύ όμορφο «Δεν ξέρω γιατί» που της έγραψα μελοποιώντας τους γεμάτους αισθησιασμό ερωτικούς στίχους του Κωνσταντίνου Ρωμανίδη.
Στη διαδρομή της παράστασης. σε μια έντονη συγκινησιακή στιγμή, που ο νεαρός Δημήτρης αναφέρεται στο ξεριζωμό, ακούγεται ένα τραγούδι μου που αγαπώ πολύ και που μιλάει για την ξενιτιά σε στίχους Σταύρου Σταύρου και ερμηνεύει η επίσης εξαιρετική ερμηνεύτρια Άννα Κατσούλη. Ακολουθεί η εποχή του 1940. Όπως ξέρεις, έχω γράψει το σάουντρακ του σήριαλ “Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο” και αρκετά από αυτά τα κομμάτια (χαρακτηριστικά εκείνης της μαύρης δεκαετίας) ακούγονται στο «Έτσι είναι η… Ζωή» και κλείνει η ενότητα με τη διασκευή που έχω κάνει για ακορντεόν του σάουντρακ «Schindler’ s List».
Θα ήθελα εδώ να αναφέρω με αλφαβητική σειρά τους εξαίρετους ηθοποιούς της παράστασης; Παναγιώτης Βουτσινάς, Χρύσα Κοντογιώργου, Γωγώ Κωβαίου, Αντώνης Τζαμαλούκας, Ιζαμπέλλα Φούλοπ.
Η εξαιρετική χορογράφος και χορεύτρια Καλλιόπη Χατζησταύρου και ο Ευθύμης Φιλήντρας.
Όλο αυτό το υπερθέαμα υποστηρίζεται μουσικά από ένα εξαιρετικό μουσικό σύνολο που αποτελείται από τους: Στέλιος Γενεράλης στα κρουστά, οποίος έχει κάνει και την μουσική επιμέλεια της παράστασης, Στέφανος Χατζηαναγνώστου στο Φλάουτο, Γιάννης Γρηγορίου στο Μπάσο.
Τα κοστούμια επιμελείται η Μάγδα Καλέμη.
Φωτισμούς σχεδίασε ο Μάνος Αντωνίου.
Χειριστής φώτων ο Νίκος Αλμπάνης και Φωτογράφος ο Δημήτριος Καρβουντζής.
Έτσι είναι η Ζωή ή έτσι είναι σήμερα η ζωή;
Ζ.Τ: Πάντα έτσι ήταν η Ζωή… αρκεί να ξέρεις να τη ζεις ποιοτικά, με αγάπη μέσα σου και άρα και γύρω σου, τόλμη και ευγένεια…
Ξεκίνησες, αν δεν κάνω λάθος, από το πιάνο. Πως στράφηκες στο ακορντεόν το οποίο, στα χέρια σου παίρνει φωτιά!!!
Ζ.Τ: Το ανακάλυψα σε σχετικά μεγάλη ηλικία, στα 21 μου χρόνια, το αγάπησα «δέσαμε» και προχωράμε παρέα… Εξάλλου έχει πλήκτρα τα οποία ήταν οικεία στο δεξί μου χέρι λόγω αρμόνιου και πιάνου. Και το Βασικότερο ακουμπά στη καρδιά μου!
Ο ήχος σου έχει κάτι το πολύ ιδιαίτερο… Θυμίζει μουσικές Αργεντίνικης μουσικής κουλτούρας, μουσικές πάθους και ζωής, ζωής γεμάτη αγώνες, έρωτα, απωλειών… Η μουσική σου θυμίζει χορόδραμα…
Ζ.Τ: Ευχαριστώ που έχεις επισημάνει όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Δε σου κρύβω ότι δεν γίνεται καμία ιδιαίτερη προσπάθεια για να βγει αυτή η μουσική, απλά συμβαίνει διότι, έτσι εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο μέσα από τις μουσικές ανησυχίες.
Όταν σε βλέπω και σε ακούω μου έρχεται στο νου το “Tango per la Liberta!” Τελικά, η μουσική σου είναι ένας βαθύς πόνος που χορεύεται…
Ζ.Τ: Δε θα έλεγα πόνος, θα έλεγα αγάπη και ομορφιά η οποία, ανά στιγμές αναδεύεται και παίρνει μορφή, σύμφωνα με τις ανάγκες της δικής μου ψυχικής κατάστασης την δεδομένη εποχή που δημιουργώ.
Πόσο εύκολο είναι σήμερα, με τις αδυσώπητες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που ταλανίζουν τη χώρα μας, ένας νέος καλλιτέχνης να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και τα σχέδιά του;
Ζ.Τ: Είναι δύσκολο μα όχι ακατόρθωτο… Ασφαλώς, χρειάζεται η συγκυρία, τύχη, σωστές επιλογές, ελιγμός, σκληρή δουλειά αλλά κυρίως, πίστη σ’ αυτό που κάνεις και που πρέπει να το αγαπάς!!!
Το κοινό σου, από όσο γνωρίζω, δεν είναι μόνο νέοι άνθρωποι, αλλά και κάποιας πιο προχωρημένης ηλικίας. Τι εισπράττεις από την επαφή σου μαζί τους;
Ζ.Τ: Αγάπη, συγκίνηση, έντονα συναισθήματα που με δυναμώνουν και τα οποία, έχω ανάγκη για να μπορώ να συνεχίζω παρά τις δυσκολίες…
Τι ονειρεύεσαι Ζωή για την ζωή σου και για την Ελλάδα;
Ζ.Τ: Την ισορροπία που έχω τώρα στη ζωή μου, να την έχω πάντα, με την αρμονική σχέση με τον άντρα μου που είναι το στήριγμά μου και την κόρη μας που μας δίνει τόση χαρά και δύναμη και ενέργεια για να «φουλάρουμε» τα επόμενα καλλιτεχνικά μας κάθε φορά βήματα. Όσο για την Ελλάδα, ελπίζω ότι οι νέες γενεές θα την βγάλουν από τη μιζέρια της και θα την κάνουν και πάλι να λάμψει και να γίνει η Ελλάδα του Πολιτισμού, των Επιστημών, της Φιλοσοφίας, της Γνώσης όπως ήταν στην αρχαιότητα που αποτελούσε παγκόσμιο πρότυπο… Έχουν καταλάβει οι νέοι πλέον, χρειάζεται ατομική προσπάθεια, αλλά και συλλογική δουλειά, απαλλαγμένη από τη νοοτροπία του «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα» και ότι ο ωχαδερφισμός οδηγεί σε μαζική καταστροφή…