Όχι στην λεηλασία της λαϊκής περιουσίας.
Τα «χωραφάκια» που κληρονόμησαν χιλιάδες Απόδημοι στην Ελλάδα εξελίσσονται γι’ αυτούς σε εφιάλτη, εξαιτίας των υπερβολικών και, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, εξωπραγματικών χρεώσεων, του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) που επιβάλει η ελληνική κυβέρνηση.
Σε κάθε άλλη χώρα, η απόκτηση ενός ακινήτου ή μιας κληρονομιάς, θα ήταν αρκετή για να συσφίξει τους δεσμούς των ξενιτεμένων με την γενέτειρά τους. Στη δική μας χώρα, γίνεται αφορμή για να διαρρήξουν οι Απόδημοι τις σχέσεις τους με την πατρίδα, να αποποιηθούν την κληρονομιά τους μπας και γλυτώσουν από την εφορία!..
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις της Ν.Δ. του ΠΑΣΟΚ και σήμερα των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχασαν στην κυριολεξία την έννοια του μέτρου. Όλοι οι Έλληνες της Διασποράς αδυνατούν να παρακολουθήσουν την επιθετική φορομπηχτική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης απέναντί τους.
Τα τελευταία χρόνια όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις με μια θολή φορολογική νομολογία προωθούν στην ουσία τη διπλή φορολόγηση. Βέβαια, οι ταλαιπωρίες των Ελλήνων της Διασποράς δεν σταματούν με την εμφανέστατη άδικη διπλή φορολόγηση, αλλά οξύνεται ακόμα περισσότερο και από την ατέλειωτη γραφειοκρατία και το οικονομικό κόστος που αυτή επιβαρύνει τους ομογενείς.
Σήμερα τους υποχρεώνουν, αν έχουν κάποιο ακίνητο κάποιο σπίτι στην πατρίδα, να πληρώσουν το “χαράτσι” . Τους “γδέρνουν” στην κυριολεξία φορολογικά για το ακίνητο που κληρονόμησαν ή που κάποτε έκαναν το “έγκλημα” να αγοράσουν στην πατρίδα για να έχουν τα παιδιά τους ένα πρόσθετο κίνητρο να παραμείνουν δεμένα μαζί της και με τους συγγενείς τους. Έτσι σκέφτονταν όλοι οι πρώτοι μετανάστες, αμέσως μόλις συνειδητοποίησαν ότι η επιστροφή στη γενέτειρα δεν θα ήταν ούτε σύντομη, ούτε τόσο εύκολη … Αυτή την σκληρή πραγματικότητα ζουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Απόδημοι που συμβαίνει να έχουν μια κάποια μικρή ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα.
Γίνεται πλέον αντιληπτό σε όλους τους Έλληνες της διασποράς ότι στην πραγματικότητα με την κατάρρευση της εμπορικής αξίας και με τον ΕΝΦΙΑ στα ακίνητα και ταυτόχρονα τους δασικούς χάρτες για τους αγρούς η κυβέρνηση περνάει στην δεύτερη μεγάλη ανακατανομή του πλούτου του ελληνικού λαού με στόχο την λεηλασία του. Η πρώτη έγινε με το χρηματιστήριο στα χρόνια της «ισχυρής Ελλάδας» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ του Κου Σημίτη και η δεύτερη γίνεται τώρα με την επίθεση στην ακίνητη λαϊκή περιουσία, όπου στην μνημονιακή εποχή ρευστοποιείται συνολικά η ακίνητη περιουσία του Έλληνα μικρο- ιδιοκτήτη για τους γνωστούς ευνόητους λόγους της αρπαγής τους « μπιτ παρά» από τα γνωστά μας κοράκια….
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αντί να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή εκεί που παράγεται και να απλώσει τα δίκτυα της στους πραγματικούς φοροφυγάδες, εκεί που πραγματικά υπάρχει ο πλούτος, τώρα τα βάζει και με τους Έλληνες μετανάστες. Πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι με την παγκόσμια οικονομική κρίση πολλοί από αυτούς είναι σήμερα άνεργοι και επιδοτούνται από διάφορα ταμεία των χωρών υποδοχής με μικρά επιδόματα ανεργίας ή με βοηθήματα. Άλλοι πάλι, από τις προηγούμενες γενιές των Ελλήνων μεταναστών, συνταξιοδοτούνται με μια μικρή σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας. Αυτούς τους συμπατριώτες μας και αυτή η κυβέρνηση της λαϊκής λεηλασίας του Αλ. Τσίπρα θέλει να φορολογήσει με αυτόν τον άγριο τρόπο και προσοχή δεν μιλάμε εδώ για έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες που έχουν με δεκάδες τρόπους εξασφαλίσει τον πλούτο τους μακριά από την Ελλάδα και το πολύ πολύ να θυμούνται την πατρίδα κύριοι αυτοί μόνο για τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Αυτούς η κυβέρνηση τους εκλιπαρεί να επενδύσουν υποτίθεται «δημιουργικά» και με το αζημίωτο από φορολογική σκοπιά.
Η ΛΑ.Ε εκφράζει την κάθετη αντίθεσή της σε αυτές τις επιλογές που, εκτός των άλλων, καταγράφουν την πλήρη έλλειψη σχεδιασμένης πολιτικής για τον ελληνισμό της διασποράς.
Κλείνουν σχολεία, κλείνουν προξενεία, περνούν σε περικοπές και σε αυτά τα πενιχρά κονδύλια που δίνονται στις κοινότητες, τους συλλόγους και τις ομοσπονδίες τους για τον πολιτισμό. Καμιά πολιτική δεν προωθούν για τους Έλληνες της Διασποράς και σήμερα έρχονται να επιβάλουν την φορομπηχτική πολιτική τους και στους συνταξιούχους και στους εργαζόμενους που ζουν στην ξενιτιά. Ιδικά για τους Ελληνες της αποδημίας αυτού του είδους η φορολογική πολιτική δεν έχει καμιά ανταποδοτικότητα.
Η ΛΑ.Ε είναι κάθετα αντίθετη με αυτή την φορομπηχτική πολιτική που πλήττει τους Έλληνες πολίτες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην ξενιτιά.
Η ΛΑ.Ε θα παλέψει για να καταργηθεί το καθεστώς του ειδικού φόρου ακίνητης περιουσίας. Επιβάλλεται να καταργηθεί αυτός ο φόρος που όχι μόνο είναι άδικος και εξοντωτικός αλλά πνίγει κυριολεκτικά και συνολικά την οικονομία και ενταφιάζει κάθε δυνατότητα να ξεφύγει από την πολυετή οικονομική ύφεση η χώρα. Αν πρέπει να μπει φόρος στην ακίνητη περιουσία, τότε ο μόνος φόρος που μπορεί να έχει κάποιο νόημα είναι ο φόρος στην πολύ μεγάλη ακίνητη περιουσία, δηλαδή σε ακίνητη περιουσία εκατομμυρίων ευρώ για να περιλαμβάνει μόνο τον πραγματικά μεγάλο, συσσωρευμένο πλούτο και όχι να ρημάζει την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων. Διότι σε αυτή τη χώρα πρέπει να πάψει να φορολογείτε η φτώχεια και να φορολογηθεί επιτέλους ο πλούτος, ο μεγάλος πλούτος που εδώ και χρόνια κάνει πάρτι στις πλάτες του ελληνικού λαού, που ζει αυτή την ατελείωτη τραγωδία.
Οι Έλληνες Απόδημοι θα πρέπει να βρουν τρόπους να εκφράσουν με τον τρόπο τους την αντίθεσή τους σ΄ αυτή την φορολαίλαπα που προωθεί και η κυβέρνηση του Τσίπρα και της παρέας του. Το κίνημα διαμαρτυρίας κατά του ΕΝΦΙΑ στην ακίνητη περιουσία όπως και επίθεση στην κτηματική περιουσία με τους δασικούς χάρτες μπορεί να εξαπλωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα και στους Έλληνες της αποδημίας. Όλες οι οργανωμένες δυνάμεις κοινότητες , ομοσπονδίες, τοπικοί σύλλογοι στην ξενιτιά θα πρέπει να ενεργοποιηθούν για να ανατραπούν αυτές οι εγκληματικές πολιτικές και για τον ελληνισμό της διασποράς.
*Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑ.Ε.
Όχι,να μη φορολογούν τις πολύ μεγάλες περιουσίες! Γιατί αυτό δεν είναι,παρά ένα πονηρό τρικ,για να ορίσουν στη συνέχεια το “μεγάλες” όπου θέλουν κ να προχωρήσουν στη φορολόγηση κ των μικρών περιουσιών.Φτάνει κ περισσεύει η φορολόγηση των πολύ μεγάλων εισοδημάτων. Έτσι περιορίζεται ούτως η άλλως η συσώρευση πολύ μεγάλων περιουσιών.Και στο κάτω-κάτω η περιουσία φορολογείται στη διαδικασία της απόχτησης.Η “φορολόγησή” της από κει κ πέρα δεν είναι άλλο,παρά αρπαγή.
Τι σημαίνει “πολύ μεγάλες περιουσίες”; Εκεί που υπάρχουν αμύθητες περιουσίες,το πραγματικό πρόβλημα είναι οι υπέρμετρες κοινωνικές ανισότητες κ εκμετάλευση κ αυτά πρέπει να χτυπηθούν.Ούτε πρόκειται ποτέ,εννοείται,ένα τέτοιο εκμεταλευτικό σύστημα να φορολογήσει τις περιουσίες που το ίδιο φροντίζει να δημιουργεί.Γι’ αυτό λέω,πως είναι τρικ ο λόγος περί φορολόγησης των πολύ μεγάλων περιουσιών.
Η επιλογή να φορολογούντα τα μικρά εισοδήματα και οι μικρές περιουσίες -από το πρώτο ευρώ και το πρώτο τ.μ- είναι σαφέστατα μια πολιτική αναδιανομής του “πλούτου” (σε εισαγωγικά, επειδή το να τα φέρνει κάποιος βόλτα μόνος του, είτε να μην υποχρεούται να σκάει κάθε μήνα ενοίκιο, δεν σημαίνει πλούτος) από τους πολλούς κάτω προς τους ελάχιστους επάνω.
Ακόμη μπορεί να θεωρηθεί ως θυσία των κάτω για να “αντέξουν” οι μπόλικοι μενουμευρώπηδες.
Δεν έχουν πρόβλημα αυτοί, “μένουν” ευρώπη…
Συνάμα όμως, σε μια περίοδο πρωτοφανούς ύφεσης και ανεργίας, είναι και ένα εργαλείο ισοπέδωσης όσων δεν τα έχουν καλά με την ευρωεξουσία και την κατά προτεραιότητα ροή ευρωχρήματος.
Και οι νοούντες νοείτωσαν.