Πανηγυρίζει ο «σοβαρός» αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης, για την επιτυχή έκδοση του 5ετούς ομολόγου του ελληνικού κράτους, η οποία υπερκαλύφθηκε παρά το γεγονός, όπως λέει ο Χουλιαράκης, ότι «το ΔΝΤ χαρακτηρίζει το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο».
Καταρχάς είναι κωμικό να χαρακτηρίζεται επιτυχής μια έκδοση με την οποία, λόγω υψηλών επιτοκίων, καταληστεύεται ο ελληνικός λαός.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ο «σοβαρός» αναπληρωτής Υπουργός λέει σχεδόν ωμά ότι η θέση του ΔΝΤ περί μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αυτή η θέση του ΔΝΤ, μας λέει ωμά ο «σοβαρότατος» Χουλιαράκης, διαψεύδεται από την «επιτυχή», κατ’ αυτόν, έκδοση του ομολόγου.
Διότι, αν το χρέος ήταν «εξαιρετικά μη βιώσιμο», όπως μας λέει το ΔΝΤ, ουδείς θα δάνειζε την χώρα μας, παρά με επιτόκια «στα ουράνια», πολύ υψηλότερα ακόμα και από αυτά τα υψηλά που δανείστηκε στην πρόσφατη έκδοση.
Με δυο λόγια, το αβίαστο, κατά Χουλιαράκη, συμπέρασμα είναι ότι οι αγορές διαψεύδουν το ΔΝΤ και θεωρούν το ελληνικό χρέος βιώσιμο!!!
Εξαιρετική ηλιθιότητα, εκτός και αν είναι «πρακτόρευση» των συμφερόντων των πιστωτών, που κακόπιστοι μπορεί να υποθέσουν.
Ακόμα πιο βλακώδης και πιο ωμή είναι η δήλωση του άλλου «σοβαρού», Γενικού Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής στο Υπ. Οικ., Φραγκ. Κουτεντάκη, ο οποίος τόνισε ότι η επιστροφή στις αγορές έγινε για να «βελτιώσει τη βιωσιμότητα του χρέους της».
Με λίγα λόγια, το χρέος είναι βιώσιμο και η επιτυχής έκδοση βελτίωσε περαιτέρω αυτήν τη βιωσιμότητα.
Και οι Γερμανοί να τους βάζανε να τα πούνε όλα αυτά, θα τα λέγανε πιο συγκρατημένα.
Γιατί αυτή η έξοδος της χώρας μας στις αγορές, την ώρα που η Έκθεση του ΔΝΤ κρίνει το χρέος εξαιρετικά μη βιώσιμο, αποτελεί μια ανέλπιστη και ανεκτίμητη προσφορά της ελληνικής κυβέρνησης σε Μέρκελ και Σόιμπλε και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο για τους τελευταίους.
Μέρκελ και ιδίως Σόιμπλε, βλέπουν κατενθουσιασμένοι στην ελληνική έκδοση ομολόγου ένα ισχυρό ράπισμα στο ΔΝΤ και την εκτίμησή του περί μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
Και κυρίως, Μέρκελ και Σόιμπλε, πλέουν σε πελάγη απέραντης ευτυχίας, βλέποντας την ελληνική κυβέρνηση την ίδια, να ζητωκραυγάζει για την επιτυχία της έκδοσης και, επομένως, να αναγνωρίζει ουσιαστικά την βιωσιμότητα του χρέους και την δυνατότητά της να το αποπληρώνει κανονικά, βγαίνοντας στις αγορές και ληστεύοντας τον ελληνικό λαό.
Μεγαλύτερη προδοσία δεν θα μπορούσε να υπάρξει!
Η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προηγούμενες, όλες ξεπουλημένες, δεν είχαν ποτέ πρόταση όχι μόνο για κούρεμα, αλλά ούτε για υποτυπώδη ελάφρυνση ενός παράνομου και μη βιώσιμου χρέους. Δεν είχαν καμία πρόταση για το χρέος!
Τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα, ξεπουλώντας, χωρίς αιδώ, την χώρα και τις προοπτικές της, έρχεται και λέει ότι το χρέος είναι στην ουσία βιώσιμο και μπορούμε, χωρίς καμία διευκόλυνση, να το αποπληρώσουμε δανειζόμενοι από τις αγορές.
Χαράς ευαγγέλια για το ευρωενωσιακό κατεστημένο. Θα πληρωθούν μέχρι δεκάρας ένα παράνομο ελληνικό χρέος, στέλνοντας αιωνίως στον Καιάδα τον ελληνικό λαό!
Γι’ αυτό, άλλωστε, το ευρωπαϊκό κατεστημένο πίεσε αφόρητα την κυβέρνηση να σπεύσει άρον-άρον στην έκδοση του ομολόγου, όπως για τον ίδιο λόγο η Γερμανία και οι πιστοί δορυφόροι της μάζεψαν με χίλιες δυο πιέσεις τα «ημέτερα» funds και «σκίστηκαν» για την συμμετοχή τους στην έκδοση, έκδοση άλλωστε που είναι επικερδής γι’ αυτά και βεβαίως «εξασφαλισμένη» με το Αγγλικό Δίκαιο.
Πέραν αυτών, η Γερμανία, με την έξοδο της χώρας μας στις αγορές, απέκτησε και ένα άλλο θανάσιμο όπλο, εκτός των «θεσμών», για να εκβιάζει την Ελλάδα: το όπλο των αγορών. Οι αγορές, εάν η Ελλάδα δεν τηρεί τις αντικοινωνικές και αντεργατικές υποδείξεις τους, θα σκορπούν τον πανικό, ανεβάζοντας τα επιτόκια δανεισμού της χώρας. Ο ελληνικός λαός δεν θα «ταΐζει» με «αίμα και δάκρυα» τώρα μόνο τον Μινώταυρο της τρόικας και των μνημονίων, αλλά και το τέρας των αγορών, δηλαδή του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Θα τελεί υπό διπλό εκβιασμό!
Τώρα η Ελλάδα θα έχει δύο θηλιές νεοαποικιακής κηδεμονίας σφιγμένες γερά στο λαιμό της: την θηλιά των «θεσμών» από τη μία και την θηλιά των αγορών από την άλλη.
Κι ας μην ψάχνουμε ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη.
Το σίγουρο είναι, ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να βγάλει και τις δύο θηλιές από τον λαιμό του και να τις περάσει για πολιτικό «κρέμασμα» στην κυβέρνηση και το μνημονιακό κατεστημένο.
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Ή με τον Γιάννη, ή με το θηρίο, έλεγε μια παλιά ξεχασμένη παροιμία, αυτό είναι πλέον το διακύβευμα.
Το θηρίο είναι ένα και ονομάζεται δημόσιο χρέος που απομυζά τις σάρκες της χώρας με πολλαπλασιαστική τοκοφορία που δεν υφίσταται πουθενά αλλού! Γεννοβολάει σαν κουνέλα.
Εάν αυτό καλείται επιτυχής διαχειριστική στρατηγική, τότε να κλείσουμε τα πανεπιστήμια και τις σχολές.
Όλη η Ελλάδα να ξεπουληθεί αυτήν την στιγμή (δημόσια και ιδιωτική περιουσία) -και να πάρουμε 10 εκτμ των ομματιών μας- το χρέος δεν καλύπτεται ούτε κατ’ ελάχιστον.
Μπορεί να γίνει αυτό αντιληπτό;
Εθνική παράνοια είναι να προσφέρεται έξωθεν λύση απομείωσης του χρέους, με παράλληλη έξοδο από το ευρώ, και αυτή να μη γίνεται αποδεκτή… επειδή θα δραχμοποιηθούν οι μεγαλοκαταθέσεις.
Το 90% του λαού έχει κάτω των 10000 ευρώ καταθέσεις, έχει όμως πατρίδα-σπίτια-χωράφια-υλικές υποδομές κλπ, τα μόνα ικανά να τον στηρίξουν στον τόπο του για να πορευθεί στο μέλλον.
Ο ελληνικός λαός είναι δέσμιος μιάς δράκας μεγαλοσυμφερόντων που αλληλοδιαπλέκονται με τα συστημικά πολιτικά και μιντιακά συμφέροντα.
Ο ψηλός (συγχωρεμένος πλέον) πρωτο-έφα, βλέποντας μια πλευρά του βουνού, που είναι όμως πολυεδρικό, επαχθές και έτσι όπως διαμορφώθηκε επονείδιστο.