Στην Κωνσταντινούπολη δεν ηττήθηκε ο Γιλντιρίμ.
Συνετρίβη και μάλιστα ταπεινωτικά, ο Τ. Ερντογάν, αφού ήταν ο Ερντογάν που επιδίωξε μανιωδώς να επαναληφθούν οι δημοτικές εκλογές στην Πόλη και ήταν ο ίδιος που πήρε πάνω του προσωπικά την εκλογικό αγώνα.
Φυσικά, δεν συνετρίβη μόνο ο Τ. Ερντογάν αλλά κατά κάποιο τρόπο θριάμβευσε ο Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος αναδείχθηκε ως το νέο αστέρι της πολιτικής ζωής της Τουρκίας.
Το ερώτημα, βεβαίως, για το πως θα κινηθούν οι εξελίξεις στην γείτονα μετά το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών στην Πόλη είναι πολύ δύσκολο να προσεγγιστεί.
Είναι ανοιχτά πολλά ενδεχόμενα στο Ισλαμικό στρατόπεδο και εξίσου ανοιχτές οι ενδεχόμενες αντιδράσεις και πρωτοβουλίες Ερντογάν.
Από την άλλη πρέπει να περιμένουμε να δούμε το πως θα συμπεριφερθεί τώρα ο Ιμάμογλου από θέσεις εξουσίας, στον μεγαλύτερο δήμο της Τουρκίας.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διατείνονται πως ο Ιμάμογλου θα φέρει ένα καινούριο αέρα και ίσως προσανατολισμό στα πολιτικά πράγματα της Τουρκίας με στοιχειώδη δημοκρατία, μακριά από την Ισλαμική σημαία του Ερντογάν.
Υπάρχουν και εκείνοι που βλέπουν στον Ιμάμογλου, λόγω και της Ποντιακής καταγωγής του, την πιθανότητα να εμφορείται από διαλλακτικές, ή έστω λιγότερες επιθετικές, θέσεις έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Είναι πολύ πρόωρο να στοιχηματίσουμε σε εκείνη ή την άλλη εκδοχή για το μέλλον των προσανατολισμών του Ιμάμογλου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι ο Εκρέμ Ιμάμογλου ανήκει στον κύκλο του παραδοσιακού κοσμικού κεμαλισμού της Τουρκίας, ο οποίος διακατέχεται από ένα σκληρό εθνικισμό και επεκτατισμό, ιδιαίτερα έναντι της Ελλάδας, εθνικισμό και επεκτατισμό που εκδηλώνονται μέσα από κατευθύνσεις Δυτικού προσανατολισμού της Τουρκίας και με την Άγκυρα κάτω από τη Δυτική και ατλαντική ομπρέλα.
Οι ίδιοι αυτοί έγκυροι παρατηρητές τονίζουν επίσης, ότι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες για τον Εκρέμ Ιμάμογλου, θυμίζοντας μας ότι ακόμα και οι “δολοφόνοι” μπορεί να έχουν ή να δείχνουν όσο χρειάζεται για τους σκοπούς τους, αγγελικό πρόσωπο.
Το σίγουρο είναι ότι ενώ μέχρι τώρα η πολιτική ζωή της Τουρκίας ήταν ένας αγώνας που περιεστρέφετο γύρω από ένα πρόσωπο, τον Τ. Ερντογάν, τώρα ο Ερντογάν απέκτησε άξιο ανταγωνιστή, τον Εκρέμ Ιμάμογλου.
Αν ο ανταγωνισμός τους θα αφορά απλώς και μόνο την νομή και τα λάφυρα μιας εξουσίας σε μια επιθετική και επεκτατική Τουρκία.
Αν ο ανταγωνισμός τους θα σχετίζεται με τις διαφορές στρατηγικής και διεθνών συμμαχιών για την επίτευξη των ίδιων στην ουσία απαράδεκτων στόχων, θα το δείξει πιο καθαρά ο καιρός.
Μέχρι τότε ας είμαστε πολύ προσεκτικοί και ιδιαίτερα επιφυλακτικοί.
Και αντί να περιμένουμε να αλλάξει η Τουρκία, να σπεύσουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα!