Πανηγύριζε χθες η «Αυγή» για την κανονικότητα που επιτέλους θα αποκτήσει η Ελλάδα ως χώρα μετά τα μνημόνια, την επόμενη ημέρα!
Ποια κανονικότητα; των 3.500 πλειστηριασμών τον μήνα;
Ποια κανονικότητα; της προνομοθετημένης μείωσης των συντάξεων και του αφορολογήτου. Η μόνη κανονικότητα που θα απολαύσει αυτή η χώρα είναι η κανονικότητα του προτεκτοράτου. Δηλαδή η αγωνία του μισθωτού καθώς βλέπει τον μισθό του να τελειώνει στις 15 του μηνός.
Κανονικότητα μετά τα μνημόνια δεν είναι μόνον η άγρια επιτήρηση που εξήγγειλε ο κ. Τσακαλώτος (πάνω στο… ολιστικό πρόγραμμα… Τσακαλώτου), αλλά η διαιώνιση τέτοιων τερατολογιών. Κανονικότητα για αυτήν την κυβέρνηση είναι η κανονικότητα Πολάκη και η κανονικότητα Παππά – μια Αυλή των Θαυμάτων δίχως έλεος για τη λογική, την ηθική και την ευπρέπεια.
Ποια κανονικότητα; εκείνη των τρολ; Ή μήπως μόλις βγούμε από τα μνημόνια τα γεμιστά της Θεανώς θα συνοδεύονται από ραπανάκια για την όρεξη; Είπε προχθές ο κ. Γιούνκερ δύο τρία κουρασμένα κομπλιμέντα για το προγονικό και υπέδειξε στο απογονικό, ή μάλλον υπαγόρευσε στο προτεκτοράτο το δέον γενέσθαι, ώστε να συνεχισθεί η λεηλασία κανονικότατα – αυτή είναι η κανονικότητα που μας περιμένει. (Γύρω στα 3,5 δισ. κέρδη έχει βγάλει μόνον η Μπούντεσμπανγκ από τα ελληνικά ομόλογα τα τελευταία οκτώ χρόνια).
Για τα ελληνικά ομόλογα δουλεύετε εσείς. Κουμάντο στις υπεραξίες που βγάζετε κάνουν οι πολυεθνικές και οι τράπεζες. Αυτή είναι η κανονικότητα. Κανονικότητα είναι η κατάθλιψη της συντριπτικής πλειονότητας του λαού.
Η διαρκής διεύρυνση των κινδύνων – να μην ξέρεις αν θα σου φάει το μαγαζί ή το σπίτι η τράπεζα ή το κράτος.
Ζήτω η κανονικότητα! Ελληνική και Ευρωπαϊκή. Να πεθαίνουν οι Άγγλοι εργαζόμενοι περιμένοντας μήνες και μήνες το πάλαι ποτέ κραταιό σύστημα Υγείας σε αυτήν τη χώρα να τους φροντίσει.
Κανονικότητα στη Γαλλία έχει γίνει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, στη Γερμανία τα επιδόματα, στην Ισπανία το ξεσπίτωμα, στην Ιταλία η μαύρη οικονομία, κανονικότητα είναι πλέον η άνοδος της Ακροδεξιάς σε όλη την ήπειρο, η αναζωπύρωση του αντισημιτισμού καθώς και η έξαρση της ισλαμοφοβίας και του ρατσισμού.
Κανονικότητα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι η σωματεμπορία των προσφύγων από τις ΜΚΟ και η εξάπλωση του πολέμου.
Για ποια κανονικότητα μιλάμε; την κανονικότητα του Τσίπρα να λέει διαρκώς ψέματα, να κάνει διαρκώς κουταμάρες, να αναβάλλει μονίμως τα σπουδαία για αύριο, προκειμένου να τα κάνει διαρκώς χειρότερα; Τι από την κανονικότητα του χρεοκοπημένου δικομματισμού άλλαξε η Αριστερά Που Γονάτισε; Μόνον η ικανότητα των Συριζαίων να κάνουν πλέον το μαύρο άσπρο μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί μια νέα κανονικότητα για αυτήν την έρμη χώρα – τη μόνη που προσετέθη στις δασύτριχες προηγούμενες.
Να περιμένει κανείς από τον Τσίπρα και τα άλλα κωλοτουμπόπαιδα να ’ναι φειδωλοί στις αμετροέπειες, θα ήταν μια κανονικότητα τρέλας – όμως όσον κι αν μας έχει τρελάνει αυτή η παραφροσύνη, δεν μας έχει χαζέψει κιόλας. Τουλάχιστον όχι τους περισσότερους.
Αυτή η κανονικότητα είναι ιταμή και η ερχόμενη κανονικότητα άτιμη. Η προδιαγεγραμμένη πορεία από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη δεν αποτελεί κανονικότητα, αποτελεί πορεία από τη δικτατορία των μνημονίων στη δικτατορία της επιτήρησης.
Αποτελεί μια καθαρή έξοδο στον γύψο…
*Από την στήλη «Τα πρασσεινάλογα» στο ΠΟΝΤΙΚΙ (topontiki.gr).
