Επιτυχία Ισραήλ και ΗΠΑ το κουρδικό δημοψήφισμα

Η πρωτοβουλία για το δη­μοψήφισμα που διεξάγε­ται σήμερα στην Καταλο­νία μπορεί να ανήκει στην αστική τάξη της πλουσιότε­ρης ισπανικής περιοχής, αλλά δεν εντάσ­σεται ούτε καν συνάδει με τα σχέδια του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Γι’ αυτό κι η ανοχή της ΕΕ απέναντι στο κατασταλτικό παραλήρημα της Μαδρίτης.
Το δημοψήφισμα αντίθετα που διεξή­χθη τη Δευτέρα 25/9 στο ιρακινό Κουρδι­ στάν, έστω κι αν εκφράζει τη χρόνια επι­θυμία για εθνική αυτοδιάθεση ενός κατα­πιεσμένου λαού (εξ ου κι η υψηλή συμ­μετοχή της τάξης του 72% και το ακόμη υψηλότερο ποσοστό του «Ναι» που έφτα­σε το 93%), εξυπηρετεί πλήρως τα σχέδια του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Μάρτυ­ρας, η ολόθερμη υποστήρι­ξη του Ισραήλ που δεν ανα­γνώρισε μόνο το δημοψή­φισμα αλλά και τη δημιουρ­γία ενός ανεξάρτητου κρά­τους, όταν όλοι δηλώνουν πώς απαιτείται πολύς χρό­νος ακόμη μέχρι να καθορι­σθούν οι λεπτομέρειες του διαζυγίου με τη Βαγδάτη. Ο σιωνιστής ηγέτης όμως Μπ. Νετανιάχου βιάζεται…
Η επί δεκαετίες υψηλή προστασία που χαίρουν οι Κούρδοι του Ιράκ από το εβραϊκό κράτος κορυφώ­θηκε τα 3 τελευταία χρόνια όταν το Ισ­ραήλ αποδείχθηκε μια «ζωτική πηγή κε­φαλαίων στη στεγνή από ρευστό περιο­χή», όπως έγραφαν οι Financial Times στις 23 Αυγούστου 2015, αποκαλύπτο­ντας ότι το Ιρακινό Κουρδιστάν κάλυπτε τότε το 77% της ισραηλινής ζήτησης για πετρέλαιο! «Άλλοι», περιέγραφε το ίδιο ρεπορτάζ «έχουν υποστηρίξει ότι αυτός μπορεί να είναι ένας τρόπος ώστε το Ισ­ραήλ να διοχετεύσει οικονομική υπο­στήριξη στους Κούρδους». Έτσι, φτάσα­με σήμερα το Ιρακινό Κουρδιστάν να εί­ναι η μόνη χώρα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής στην οποία ανεμίζουν ισραηλι­νές σημαίες δίπλα από τις Κουρδικές! Το επίτευγμα επομένως του Ισραήλ είναι η σταδιακή έστω δημιουργία ενός κράτους που είναι το μοναδικό στη Μέση Ανατο­λή το οποίο δεν διάκειται εχθρικά απένα­ντι στον Σιωνισμό.
Η επικείμενη ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν (που μπορεί να θεωρηθεί κι ως επιβράβευση τους για τη βοήθεια που προσέφεραν στις ΗΠΑ, όταν εισέβαλαν στο Ιράκ το 2003) δεν αποτελεί ένα πλήγμα μόνο για το σιιτικό Ιράκ, καθώς η Βαγδά­τη χάνει μαζί με την εδαφική ακεραιότητά του και το 12% της πετρελαϊκής της παρα­γωγής που βρίσκεται στο κουρδικό υπέδα­φος. Μάλιστα, τα αποθέματα του ιρακινού Κουρδιστάν φθάνοντας τα 45 δισ. βαρέλια, υπερβαίνουν ακόμη κι αυτά της Νιγηρίας που είναι μέλος της ΟΠΕΚ, προσφέροντας μια σίγουρη βάση οικονομικής ανεξαρτη­τοποίησης από τη Βαγδάτη. Θα αποτελεί επίσης αγκάθι στα πλευρά του Ιράν, δεδο­μένου ότι εκεί κατοικούν τα 7 εκ. Κούρ­δων από τα 30 που βρίσκονται στα 4 κρά­τη της περιοχής αλλά και της Τουρκίας που βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με του Κούρ­δους από τη δεκαετία του ’80, καθώς η Έρ­μπιλ θα τροφοδοτεί αποσχιστικά κινήματα στο εσωτερικό και των δύο χωρών.
Γι’ αυτό βιάζεται ο Νετανιάχου…
*Πηγή: prin.gr
**Είναι αυτονόητο ότι ο αρθρογράφος διατυπώνει προσωπικές απόψεις, οι οποίες δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκην στο σύνολό τους τις απόψεις της σύνταξης της Iskra.